[sidney coningsby]

j e d e n a ś c i e

Wracając na weselny weekend do rodzinnego Lorne Bay, przypuszczał, że zmuszony będzie znaleźć jakiś nocleg, pomimo zapewnień swojej macochy, która była pełna przekonania, że jego ojciec, nie będzie miał nic przeciwko, gdyby Sidney zechciał zostać na farmie po dziadku. W innych okolicznościach, najpewniej cieszyłby się z powrotu w swoje ulubione miejsce ale odkąd Harold zjawił się pod jego drzwiami z nowa rodziną, farma nie była już miejsce do którego wracał z ochotą. Po weselu wrócił tam tylko by móc zrzucić z siebie wypożyczony garnitur i przespać się odrobinę po dłuższej podróży z Townsville, jednak nad ranem, gdy ktokolwiek zdołał przyuważyć jego obecność, wymknął się z domu i ze sportowa torbą na ramieniu ruszył między pola, kierując się na pierwszy przystanek do centrum. Cieszył go fakt, że miał w miasteczku kumpli na których wciąż mógł liczyć i jednym z nich był właśnie Dennis, który zgodził się oddać mu pokój gościnny na resztę weekendu. Była to zaledwie jedna noc ale Coningsby i tak był mu cholernie wdzięczny za pomoc, bo gdyby nie jego uprzejmość, najpewniej, zmuszony byłby przekimać się w chłodnej, opuszczonej stodole.
— Na pewno nie masz nic przeciwko bym tu przenocował? — zapytał, wchodząc w głąb salonu i zrzucił z ramienia obładowaną rzeczami torbę. Nie chciał sprawiać kłopotów i zdawał sobie sprawę z tego, że odkąd wyjechał, nie był najlepszym kumplem. Skupiał się na życiu, które budował i odciął się od Lorne, choć powinien bardziej zadbać o zawarte przyjaźnie i ludzi na których mógł liczyć o każdej porze dnia i nocy.
— Jeśli masz jakieś plany i musisz wyjść, to zupełnie się mną nie przejmuj. Chętnie odeśpię wczorajsze wesele — dodał, choć nie wyglądał na kogoś kto pił przez pół nocy i wariował na parkiecie do białego rana. Był tam tylko ze względu na Frankie i to przy niej spędził większa cześć imprezy. A właściwie między jej udami.

Dennis Rosberg

[Dennis Rosberg]

008.

Zmieniło się w jego życiu praktycznie wszystko, dużo podróżował po świecie i poświęcał się dla kariery. Owocem tego był fakt, że stawał się i popularniejszy i bardziej majętny. Starał się jednak nie bujać głową w obłokach i pozostać tym samym zwykłym chłopakiem jakim był. Okej, zdarzały mu się wpadki gdy garść zielonych w ręce powodowało, że odbijała mu palma i chwilami zamieniał się w buca, ale chciał dobrze, okej? Dla kogoś kogo znał dużej i kogo szanował, zawsze miał otwarte serce i swoje ramiona, w ich oczach może wcale się nie zmienił, aż tak bardzo? Albo przynajmniej oni wciąż trzymali go w ryzach, aby nie zwariował i aby nie przepadł w bogactwie i sławie. On sam uczył się tego „nowego” życia, w końcu nigdy nie był ani bogaty, ani piękny czy ogólnie pewny swego. Przeszedł nie mały glow up i teraz można by rzec, że brylował i na imprezkach i wśród towarzystwa. Nie samą zabawą jednak człowiek żyje, bo też miał swoje zobowiązania wobec sponsorów czy ogólnie musiał mieć zaplanowany praktycznie co drugi dzień. Dzikie imprezy nie wchodziły w grę, ale mała posiadówa przy piwie czy symulatorze, w męskim gronie? To chyba dlatego głównie przyjął Sida do siebie, choćby po to aby mieć z kim rywalizować przy graniu na konsoli czy ogólnie napić się czegoś mocniejszego. Kumpel w potrzebie to rzecz święta, a też skoro sam mógł kiedy takowej potrzebować, przyjął go pod swoje ramię z uśmiechem na ustach. Oboje znikali i pojawiali się w Lorne, więc nie było okazji nawet się spotkać i pogadać o życiu, teraz mogli mieć do tego okazję.
— Nie żartuj! Mieszkam w tej chacie kompletnie sam i słyszę czasami jak hula po niej wiatr. — przyznał, krzywiąc się na to, bo jednak samotność mu doskwierała, a to nie było coś co lubił. Dostał niezłe auto i wypasiony dom, a był w tym sam bo matka miała nową rodzinkę, a stary został gdzieś w Europie, bawiąc się z Portugalkami czy innymi paniami. Dla kogo więc miał trzymać wolne pokoje?
— Nie no spoko, możesz odespać. Ale… Liczę na update co u Ciebie i partyjkę na konsoli, okej? Ewentualnie może jeszcze wpadnie paru ziomali, zrobimy sobie turniej albo zadzwonimy po najlepsze dupencje w mieście! — na samą myśl o tym ostatnim, oczy mu się aż zaświeciły. Był aktualnie w momencie w którym ciśnienie dobijało mu do czaszki, to chyba logiczne w co chciał się pobawić z ładną brunetką czy blondynką

sidney coningsby

[sidney coningsby]

Skłamałby, mówiąc, że wcale nie zazdrościł mu możliwości jakie dawała kariera i porządnie zarobione pieniądze. Miał nie tylko sporych rozmiarów dom, którym nie musiał się z nikim dzielić ale i swobodę życia. Opuszczał miasteczko kilka razy do roku i bywał w tych wszystkich, niesamowitych miejscach o których Coningsby mógłby jedynie pomarzyć. Pensja mechanika i laweciarza na niewiele mu pozwalała ale przecież za obraną ścieżkę kariery odpowiadał sam.
Cieszył się swobodnym dniem w obecności przyjaciela i nie miał nic przeciwko wychylenia kilku piwek i grze na konsoli, jednak w ostatnim czasie znacznie rzadziej sięgał po alkohol i starał się nie wracać do starych nawyków imprezowych, które zwykle kończyły się w ten sam sposób. W Townsville był zupełnie innym człowiekiem, który stronił od prochów, pijactwa i wszczynania awantur.
— Ja mieszkałem sam na farmie przez naprawdę długi czas i nie narzekałem. Wiele bym dał by odzyskać ten spokój, który zmącił mój stary — wzruszył bezradnie ramionami i usiadł wygodnie na kanapie. Pogładził jej materiał dłonią i od razu był w stanie stwierdzić, że mebel ten kosztował więcej niż jego całe uposażenie i ilość środków na koncie. Rozumiał kwestie samotności, bo też często brakowało mu żywej duszy z która mógłby zamienić parę słów ale był typem powsinogi, która często wychodziła z domu, więc częściej po prostu cieszył się tą ciszą i spokojem.
— Co mogę powiedzieć? Mieszkam w Townsville w niewielkim domku przy plaży, wynajmując pokój u kumpla i dorwałem prace w sklepie ze sprzętem wodnym. Nie zarabiam kokosów ale jakoś ciągnę — streścił w dużym skrócie ostatnie miesiące i tak naprawdę nie było czym się chwalić. Życie zmusiło go do banicji i żył sobie z dala od rodzinnego miasteczka, nie mając większych zmartwień. To Lorne generowało problemy, które wpędzały go w nałogi i liczne kłopoty. — To twoja chata i nie zamierzam się z tobą spierać ale chyba zostanę w pokoju. Nie mam specjalnie ochoty na domówki i towarzystwo panienek — skrzywił się, robiąc minę srającego kota na pustyni i miał nadzieje, że przyjaciel nie będzie miał mu tego za złe. Był beznadziejnym gościem i jeszcze gorszym ziomkiem.

Dennis Rosberg

[Dennis Rosberg]

Nie był bogaty i na to wszystko co miał zapracował sporymi wyrzeczeniami, bo takowym było poświęcenie młodzieńczych lat, tego normalnego dzieciństwa, które mógłby mieć. To wszystko dało jednak owoce i podwaliny pod jego aktualny stan życia. Co rusz uczył się tego czym jest sława i całkiem spora kasa na koncie, a do tego takie przyjemności jak drogi zegarek czy auto. Chwilami czuł się z tym nieswojo, bo jednak był w tym całkiem sam, na co mu była więc taka fura czy pokaźny dom? Z drugiej zaś strony teraz gdy miał chwilę oddechu przed startem nowego sezonu mógł sobie odpoczywać, bawić się i ogólnie pewnie robić rzeczy, których normalny dwudziestoparolatek nie robi, choćby przez pryzmat braku pieniędzy. Jego serce pozostało niezmienne dla bliskich, więc wyciągnął rękę do Sidneya i nawet jeśli to miała być tylko jedna noc, przygarnął go, bo tak robią kumple.
— Jesteś fanem spokoju? W grobie go będziesz mieć pod dostatkiem, hej! — rozbawiony szturchnął go w ramię, bo jednak wolał jak kumpel był bardziej pozytywnie nastawiony, a dziś tak jakby coś go trapiło. Ale i na to Dennis znajdzie rozwiązanie – trochę gry na konsoli i parę łyków piwa, aż się jego język rozplącze i podzieli się z nim nowinami. Nawet gotów był Rosberg odwołać balangę, byle tylko okazać swoje męskie wsparcie.
— Rozumiem jak to wygląda. Sam nie od zawsze miałem pieniądze na wszystko, w sumie to dalej nie wierzę w to co się dzieje. Ale wiadomo, to tylko mały krok na szczyt, jeszcze trzeba się na nim utrzymać. Tak w ogóle jeśli chcesz to mogę Cię wkręcić w ten świat, jesteś mechanikiem, może się coś nauczysz i podłapiesz, co? — pytał i proponował z grzeczności, nie z jakiegoś współczucia. Kumał jakim typem człowieka jest Coningsby. Nie musiał od razu też mu na to pytanie odpowiadać, ale jeśli szukałby jakiegoś sensu w życiu, chciałby spróbować to Dennis coś mu załatwi, mógł walić śmiało.
Słysząc jego słowa, zakręcił się w kółko i sam wypalił z grymasem, chociaż pewnie zaraz dołączył do niego na kanapie. — Ohoo. Okej… Widzę tutaj spory problem, ciekawy jestem jak ma na imię, co? Odmawiasz imprezki i panienek, więc musi być tego warta.. — no jasne, że tak to tłumaczył sobie Rosberg. Za niemrawym humorem kolegi musi stać jakaś panna i głębsza historia, którą chętnie D. wysłucha od deski do deski.


sidney coningsby

[sidney coningsby]

Na dobrą sprawę, blondyn nie potrzebował i przede wszystkim nie chciał życia w blasku reflektorów, jednak pragnął jedynie opłacalnej pracy, która pozwoliłaby mu na kupno porządnego domu czy też auta. Szczytem jego możliwości było wynajęcie pokoju u kumpla i wykupienie biletu miesięcznego, a resztę pchał w oszczędności, które wcale nie rosły w zawrotnym tempie. Chciał stabilności, braku zmartwień i życia na godnym poziomie, które bez wątpienia gwarantowało bycie topowym kierowcą F1. Jako mechanik w warsztacie, nie zarabiał zbyt wiele; nie mógł pozwolić sobie na wzięcie jakiejkolwiek pożyczki by kupić mieszkanie, bo jakiekolwiek zadłużenie, spowodowałyby, że wylądowałby z torbami na ulicy.
— Przypomnę ci tylko, że byłem na weselu własnego starego. Możesz wyobrazić sobie jak popierdolony był ten wieczór — odparł, chcąc zwalić całe swe zmęczenie na imprezę ojca z którym się nie dogadywał. Sam si\e sobie dziwił, że podjął decyzję o przyjeździe do Lorne, zważywszy na to, że dzień ten świętował ten sam człowiek, który przez większą część jego życia, znęcał się nad nim i jego zmarłą matką. Był alkoholikiem, który zniszczył życie wielu osobom i nie chciał by to samo spotkało Emilie oraz jej córkę Frankie ale nie był w stanie zrobić więcej by uchronić je przed podobnym losem. Prawdą było, że noc tę spędził na uboczu z Gardner, dając upust tęsknocie i pożądaniu, które narastało w nim od tak dawna. Miał co prawda dziewczynę w Townsville z którą spotykał się od jakiegoś czasu ale nie traktował tej relacji jak czegoś, co miałoby realną szansę na przetrwanie. Jego myśli krąży wokół przybranej siostry, która Frankie była oficjalnie od zeszłego wieczora. Był to powód dla którego nie umiał cieszyć się w pełni tym, co między nimi zaszło i wiedział, że małżeństwo ich rodziców, znacznie wszystko utrudni.
— Wkręcić m n i e? W zawody F1? — prychnął z niedowierzaniem, nie rozumiejąc jak ktoś taki jak on sam, mógłby odnaleźć się na tak spektakularnych zawodach. Nie miał tak znamienitego doświadczenia w motoryzacji i wiedział, że istnieli mechanicy, którzy przewyższali go umiejętnościami o stokroć. — Naprawiałem auta w lokalnym warsztacie na skraju dziczy. W życiu nie podołałbym pracy przy takich maszynach, zwłaszcza gdy odpowiadałbym w jakimś stopniu za twoje wyniki — dodał, próbując sobie wyobrazić wielki świat i otwierające się przed nim wrota. Kariera jaką osiągnął Rosberg była imponująca i nie ukrywał, że towarzyszenie mu w tym, byłoby niemałym zaszczytem.
— Jeśli liczysz na to, że będziemy sobie teraz pleść włosy, malować paznokcie i plotkować o pannach to na mnie nie licz — odpowiedział z rozbawieniem i rozłożył ręce na oparciu kanapy — Znasz mnie, nie bawię się w związki, a tym bardziej uczucia nie są dla mnie. Jestem zwyczajnie wycieńczony — skłamał, chcąc zbyć przyjaciela i czym prędzej zmienić temat. Nie chciał mówić mu o tym co łączyło go z Frankie, bo zdawał sobie sprawę z tego jak bardzo popierdolona była to akcja.

Dennis Rosberg

[Dennis Rosberg]

Kariera wymagała pewnych wyrzeczeń oraz obowiązków, wiadomo na początku nikt go nawet nie znał. Na pierwsze treningi i wyjazdy jego rodzice musieli brać pożyczki czy pracować na kilka zmian w swoich miejscach pracy. To nie było takie łatwe i proste, jak ktoś mógłby sobie wyobrazić, wymagało to czasu i energii, nakładu pieniędzy i też szczypty szczęścia. Miał talent i umiejętności do tego aby być najlepszym, ale jeszcze nie sięgnął szczytu i nie jeździł konkretnie w F1 tylko w F2 - zapleczu tej pierwszej. Na najwyższą kategorię musiał jeszcze zapracować i znaleźć odpowiednią ilość sponsorów i co najważniejsze, miejsce w którejś z drużyn.
—Coooo? To był ślub Twojego starego, o kurde. W sumie moi też szaleją osobno i kto wie co się odwali. W sumie to moja matka chyba wzięła ślub z tym drugim typem. Nawet nie dopytywałem. — tak, również Dennis miał popieprzoną rodzinę i rozbitą przede wszystkim. Jego rodzice rozeszli się w chwili gdy Rosberg musiał kontynuować swoją edukację i treningi w Europie. Sam był wtedy dzieciakiem, to też ojciec zdecydował się jechać z nim, a dalej jak to zwykle bywa - związki na odległość nie mają racji bytu. Ich małżeństwo posypało się jeszcze gdy Dennis miał kilka lat i był młodym dzieciaczki, z tego też względu jego matka ułożyła sobie życie na nowo i miała nową rodzinę i nawet zdążyła mieć córkę z nowym partnerem czyli i on miał przyrodnią siostrę. Tyle tylko, że w tym przypadku byli oni dosyć mocno spokrewnieni, a Sida sytuacja wyglądała inaczej, przynajmniej nie było w tym kazirodztwa i innych takowych. Zresztą jak widać D. został sam na placu boju, bo jego ojciec nie wrócił już do Australii, dobrze bawiąc się w europejskim topowych miastach.
Jednym słowem - czeski film.
— W zawody F2 dokładnie. Nie tak daleko do przodu kowboju! Ale tak, czemu nie? — zapytał i nawet oplótł go swoim ramieniem, na dowód tego jak głęboko go poważa - ale bez przesady. To nie był gest romantyczny bo Dennis wolał kobiety, to w stu procentach pewne. —Słuchaj, może właśnie to dałoby Ci przewagę nad sytuacją? Na torze musi być wszystko szybko i na tip top. Są jedni co się zajmują elektryką, inni są od zmieniania opon, a jeszcze inni od budowania bolidu. W teamie jest ze sto osób i odpowiadają one za dwóch kierowców. Więc to jest serio rozmach. — przyznał, bo trochę może i racji w tym było, że zwykły mechanik, a mechanik od sportu wyścigowego to inna para kaloszy. Ale to i tak Dennis mógłby mu znaleźć zajęcie, nawet mógłby podawać jedynie klucze albo pucować bolid na błysk, zawsze za większą kasę.
Ale dobra, na razie to był tylko zarys pomysłu i dobrych chęci jakimi wyściełane było serce Rosberga.
—Ta jasne i co jeszcze? Kąpiel z kulami zapachowymi i turbany na głowie.. — prychnął, odsuwając się na drugi kraniec kanapy. Pewnie się jeszcze popukał w głowę, ale i tak humor mu dopisywał i był rozbawiony taką wizją. Jeszcze tego brakowało aby się zamienili z prawdziwych mężczyzn z w p..... W narząd rozrodczy kobiety, mówiąc tak delikatnie i po Bożemu.
—Aha. Nie przekonałeś mnie. Jestem ciekawy jaką albo jakie panienki obracałeś na tym weselu. Przyznaj się, albo wiesz co! Poczekaj aż przyniosę coś na kaca. Mam w brud alkoholu, ale sam muszę liczyć ile mogę wypić i nie mogę z tego, że się marnuje.. Piwo? — klepnął go w kolano aby dodać otuchy przed wieczorkiem wyznań, bo zamierzał z niego wyciągnąć choćby małe info. Piwo miało być zmiękczeniem jego języka, aby wyznał swe grzechy, a raczej wyznał to imię niewiasty, która mu zawróciła w głowie.

Dennis Rosberg

[sidney coningsby]

Nie było wyrzeczeń, których by się nie podjął. Obecnie, nie posiadał w życiu niczego, co zmusiłoby go do pozostania w jednym miejscu, dlatego był otwarty na wszelkie propozycje i nie zamierzał rezygnować z żadnej, życiowej szansy. Nie miał w życiu wiele przez alkoholowe problemy ojca, który trwonił całą kasę na własne potrzeby, podbierając matce każdą zarobioną złotówkę. Nie miał wielu zabawek, w pełni sprawnego roweru ani szansy na pójście na studia jak większość jego rówieśników. Miał jedynie samozaparcie i pięści, którymi walczył o przetrwanie w tym beznadziejnym i trudnym świecie.
— Miałem tam nie iść ale w ostatniej chwili zadzwoniła do mnie Emilia, która wybłagała zmianę decyzji — wyjaśnił, skąd pomysł by zjawić się na weselu, skoro nienawidził własnego ojca i wcale nie życzył mu dobrze. Gdyby nie telefony jego świeżo upieczonej macochy, najpewniej pozostałby w Townsville, żyjąc w przeświadczeniu, że Frankie nie chce go widzieć.W zasadzie, tak właśnie było ale najwidoczniej Gregg z którym się pojawiła, wcale nie był dobrym kandydatem na partnera podczas takich okoliczności; Sidney nie uraczył jej nawet jednym tańcem, a mimo to, zyskał n a j w i ę c e j. — Jak na alkoholika, który omal nie wylądował na ulicy, muszę ci powiedzieć, że miał całkiem bogate wesele. Czuje, że wziął jakiś kredyt i niedługo sprzeda farmę dziadka w pizdu, by mieć jak go spłacić — westchnął widocznie niezadowolony decyzja ojca. Coningsby spędził w Carnelian Land najlepsze lata swego życia i wiedział, że dziadek chciał by to właśnie on przejął ten dom ale Hal, jako najstarszy syn, stwierdził, że ma do tego większego prawo; w końcu wszelkie ustalenia, nie miały poparcia w spadku, którego dziadunio nie spisał.
— Wciąż brzmi to dobrze — zaśmiał się, a temat widocznie go pobudził — No ale właśnie ten cały r o z m a c h o którym mówisz.. Nigdy nie pracowałem w takim trybie i nie znam się na bolidach. W życiu koło takiego nawet nie stałem! — prychnął, bo znał te maszyny wyłącznie z ekranu telewizora. Żeby trafić w szeregi ekipy zawodników F2, na pewno musiał odbyć jakieś szkolenia, testy sprawdzające. Nie brali na pewno ludzi z ulicy. — Stary, co mam ci powiedzieć. To brzmi jak spełnienie marzeń — odparł i pochylił się, splatając ze sobą dłonie. Który facet nie chciał by być częścią takiego zespołu?
— Myślisz, że pieprzyłem się z laskami, które najpewniej właśnie stały się moją rodziną? Niestety, nie mam żadnych, nowych kuzynek — pokręcił głową i czując suchość w ustach oraz napływające ciepło, zgodził się na piwo, które proponował przyjaciel — To nie ja mam tabuny fanek na zawołanie — dodał i uśmiechnął się zadziornie i z powrotem rozłożył się na oparciu mebla.

Dennis Rosberg

[Dennis Rosberg]

To ich łączyło, że obaj musieli walczyć w swoim życiu i niczego nie mieli na wyciągnięcie ręki. Kto znał Dennisa dłużej, wiedział doskonale iż nie pochodzi z bogatej rodziny, nie ma bogatego wujka czy kogoś wśród bliskich. Wszystkie dobra materialne, lepsze ciuchy, samochód, a teraz i dom - to rzeczy na które zapracował poprzez masę wyrzeczeń, dużą liczbę treningów i samozaparcie. Kariera była aktualnie numerem jeden w jego życiu, wyżej nawet niż rodzina, która w pewnej chwili się rozpadła. Jego matka miała już nową rodzinę, a ojciec został w Europie, ciesząc się na nowo życiem. Tak było lepiej.
— Podstawowe pytanie teraz, kim jest Emilia? — zapytał, bo jednak nie był aż tak bardzo rozeznany w temacie jego koneksji rodzinnych czy nawet wśród znajomych. Nie wiedząc czemu, kobiece imiona zawsze go przyciągały, że tracił sens nawet wypowiedzi. Cały Dennis.
— O kurde, to przykre. Stary. Nie wiem po co ludziom takie imprezy wykwintne, w końcu to i tak chodzi o miłość no nie? Nie żebym kogoś tłumaczył albo się komuś wpieprzał, ale szkoda farmy. Jeśli ją poświęci, to kawał kutasa z niego. — pokręcił głową, nieco zniesmaczony takim obrotem spraw. Kojarzył, że ojciec kumpla dawał w palnik i sam już o tym słyszał, tak więc taki scenariusz nie był wcale niemożliwy. Szkoda jednak aby tradycje rodzinę zostały przekreślone przez fakt, że ktoś sobie nie radzi z życiem i próbuje potem ratować tyłek chujowymi decyzjami.
— Daj spokój. Na początku możesz być tylko z boku, trzymać klucz czy szmaty do zakrywania opon. Ewentualnie jakoś by się coś załatwiło. Nikt Ci nie każe od razu składać bolid, ale fakt! Musiał byś pewnie się podszkolić w tej kwestii, aby złapać o co chodzi. — to nie tak, że chciał wpychać kumpla na siłę, jeśli nie czułby się na siłach na taki poważny skok w karierze zawodowej. Nawet Dennis nie mógł obiecywać nie wiadomo co, ale kto wie? Może mógłby o tym porozmawiać, zakręcić się wokół tematu.
— Dlatego o tym pomyślimy, spokojnie. Nie nakręć się za mocno, bo zaraz mi tu sikniesz z wrażenia na kanapę, a wtedy? Nie wypłacisz się aby ją odkupić. — przyznał ze śmiechem, który rozkręcił się w coś mocniejszego. Kochał się śmiać, a w dodatku robił to w taki sposób komiczny, że z automatu Sid mógł mieć lepszy humor słysząc go. Zaraz jednak zniknął i przyniósł im po otwartym piwie, bo co jak co ale tyle to mógł sobie wypić, licząc i kalorie i też procenty przyswojone. — A może właśnie powinieneś je obrócić? Ten jeden i ostatni raz, póki jeszcze nie minęła północ? Zresztą taka rodzina to nie rodzina, krew was nie łączy tak naprawdę, więc to naciągane mocno... — Rosberg tak to widział, że jeśli coś było tylko pozornie niemoralne, to nie było nie do zrobienia. W sensie, mógłby przerobić jakąś nową kuzynkę bez wyrzutów, że to kazirodztwo na przykład.
— Taaa... i myślisz, że to takie fajne? Zawalona skrzynka DM lasek, które wysyłają zdjęcia swoich cycków, a nie mają nawet osiemnastu? To chore. I co ja mam z tym wspólnego? W tych czasach to muszę pytać o dowód zanim się za jakąś wezmę.. Przewalone.. — łyk piwa był kwintesencją tego, jak trudne miał czasami "łowy". To nie tak, że nie lubił tego tłumu fanek, które czasem w klubie się do niego łasiły, bardziej dochodził do tego fakt selekcji, w której to musiał oddzielić ziarno od plew, niczym maszyna jakaś. Z tego potem zostawała mała garstka ogarniętych lasek, które nie spłakają się po jednym spotkaniu czy mizianku w kiblu.

sidney coningsby

[sidney coningsby]

— Moja macocha — odparł, próbując wspomóc kumpla w całym tym rozeznaniu. Sam kompletnie się w tym nie odnajdywał, jednak wcale nie próbował, trzymając się na uboczu, gdzie czuł się najbezpieczniej. Nie potrzebował nowej rodziny i wbrew staraniom kobiety, Sidney był oporny na jakiekolwiek, cieplejsze relacje. — Nigdy nie interesował się dziadkami, a tym bardziej farmą na której nie brakowało obowiązków. Gdy zostałem na niej sam, nagle upomniał się o cały teren i położył na nim łapę, tylko po to by mieć z farmy zysk — odparł i westchnął ciężko. Harold miał przecież mieszkanie, które sprzedał — czy to nie był wystarczający majątek na nowy start? Nie wierzył, że wszystko włożyli w wesele bo nawet te najbardziej odjechane, nie kosztowały aż tyle.. Niestety, nie istniał żaden testament, który uprawomocniłby wolę dziadka, któremu zależało na tym by to właśnie Sidney przejął rodzinny dom.
— Nie żeby skakanie wokół ciebie sprawiało mi radochę ale cholera, to zawsze jakiś punkt zaczepienia — odpowiedział po namyślę, rozumiejąc jak takie proste czynności, utorowały by mu drogę do bardziej znaczących stanowisk w teamie. — Myślisz, że da radę zagadać z kimś decyzyjnym w tej sprawie? Jestem gotów od zaraz i nie przeszkadzają mi rozjazdy po świecie — zapewnił bez wspomnianej przez bruneta p o d n i e t y, choć na myśl o podróżach i nowych doświadczeniach, poczuł nagły przypływ pozytywnej energii. Potrzebował takiej szansy i nie chciałby jej zmarnować. Wiedział jednak, że nie jest to nic pewnego, dlatego nie chciał się nastawiać przed wcześnie na takie zmiany. Gdy Dennis wrócił z piwem, Sidney wyciągnął dłoń po butelkę i otworzył tym, co znalazł pod ręką.
— Chyba wystarczy mi rodzinnych dramatów. Wystarczy, że zaczepił mnie mój ojciec, gdy starałem się wyjść z wesela niezauważony i powiedział, że do miasteczka wrócił mój stryj. Wierz mi, czym prędzej wrócę do Townsville tym lepiej, bo szykuje się niezły bajzel — odparł, nie wiedząc czy podczas rozjazdu po świecie, Cliff dowiedział się o śmierci jego matki. Sidney nie chciał mieć z nim nic do czynienia i wiedział, że jeśli ich drogi się skrzyżują, po raz kolejny straci nad sobą panowanie.
Nie bardzo rozumiał problem kumpla, bo nigdy się z takim nie mierzył. Wokół niego kręciły się głównie rówieśniczki, choć od czasu do czasu, trafiały się też ciut młodsze dziewczyny. Nie miał problemu z żadnymi małolatami dla których grono jego znajomych było z a m k n i ę t ę. — Zdajesz sobie sprawę z tego, że wielu ci zazdrości, prawda? — zaśmiał się i pociągnął sporego łyka alkoholu, układając się wygodnie na oparciu kanapy.

Dennis Rosberg

[Dennis Rosberg]

Jego koneksje rodzinne były na równi mocno skomplikowane z relacjami Dennisa, którego rodzice się rozstali i na nowo układali po swojemu życie. Jego ojciec bawił się z europejskimi kobietami, czasami nawet i ładnymi młodszymi od siebie modelkami, zaś matka miała nowego partnera, który nawet dawał się lubić. Jednak sam fakt, że Dennis miał przyrodnią siostrę, był na początku tematem drażniącym i mocno skomplikowanym. Czuł się trochę tak, jakby ktoś mu właśnie zabierał matkę, dosłownie. Teraz jednak było znacznie lepiej bo dorósł i pewne rzeczy rozumiał i akceptował.
— To chyba nie jest taka całkiem zła? Ta macocha? — zapytał, chociaż pewnie niebezpiecznym było drążyć ten temat. Jednak słysząc jego słowa na temat ojca, wydawało mu się, że ta obca kobieta jest bardziej spoko niż ten jego stary. No chyba, że Rosberg był za cienki w kroku i nie wiedział dokładnie o co chodzi w całokształcie tej relacji. — To słabo, ale czekaj.. Skoro to dziadków, to i Tobie się część z tego należy, prawda? Nie powinien działać bez Twojej wiedzy i pozwolenia, jesteś dorosły do chuja. — jasne, że się Dennis obruszył bo rozumiał sytuację kumpla i fakt, że było mu ciężko i taka farma, mogła dawać mu nadzieje, a także i kopa - skoro to tyle wspomnień i ogólna pamięć o dziadkach. W teorii gdyby był taki dokument, Rosberg załatwił by mu jakiegoś adwokata aby rozwiązał taki problem, ale tak? Był trochę w dupie ze związanym dłońmi, mógł przyglądać się tylko jak ktoś rujnuje mu szansę na lepszy start w życiu.
— Ha... Dzięki. - rzucił ze śmiechem, gdy usłyszał o tym skakaniu, ale to fakt. Ciągle było mu głupio, że miał ludzi od wszystkiego, że pewnie nawet i ktoś do podcierania tyłka by się znalazł. — Spróbuje coś nieco zagadać w tym temacie, jak spotkam się z ludźmi przed oficjalnymi testami na nowy sezon. Dam Ci znać co i jak, w razie czego. — jeśli tylko godził się na życie w rozjazdach, różne podróże i czasami może harówkę, to czemu nie uderzyć w to? Skoro Lorne Bay tak paliło i nie chciałby tutaj siedzieć bez konkretnego powodu to warto spróbować wszystkiego, nawet aby się sparzyć i wrócić do punktu wyjścia. Do tego pewnie jeszcze wrócą, teraz mogli się relaksować na kanapie i pić dobre piwo.
— Aha... Jeszcze wuj? To już nawet nie pytam co tam za rodzinne trudne sprawy przed Tobą, ale wnioskuje, że nie jesteś z tego faktu zadowolony? — sam upił kolejny łyk piwa, co by przełknął możliwą historię, jaką Sid mógłby mu tu sprzedać. W teorii wolał pewnie nie kopać leżącego, chociaż temat pięknych pań na weselu to coś bardziej przyjemnego, przynajmniej tak mu się wydawało. Ale przyjaciel jak widać wolał odbić piłeczkę w jego stronę, więc nie naciskał na ten temat więcej, przyjdzie czas to mu sam powie o TEJ dziewczynie.
— Czego? Fanek? Naaah. To nic dobrego, wierz mi. Miałem nawet jedną psycho fankę, która musiała dostać zakaz zbliżania aby się otrząsnąć. To niebezpieczne, stary.. — to było dla niego jasne, ale dla innych nie do końca. Sława, fajne imprezki, a do tego i dziewczyny - ktoś mógłby uznać to za życie jak w Madrycie, ale w takiej chwili są też te ciemne strony biznesu, które już takie kolorowe nie były.


sidney coningsby

[sidney coningsby]

— Nie, nie jest. W zasadzie, to całkiem miła i ciepła kobieta, która kurewsko źle trafiła, napotykając mojego ojca — przyznał, współczując Emilii, która z cała pewnością, miałaby szanse na znalezienie lepszego faceta. Harold jeszcze kilka lat temu pił na umór, żył w biedzie i bił swa rodzinę, dlatego nie wierzył w takie wewnętrzne metamorfozy z dnia na dzień. Poza tym, podczas ostatnich chwil na farmie, Sidney miał okazje przekonać się o masce, która przywdziewał mężczyzna, który bez pardonu rzucił się an syna z łapskami. Nie sprawiło to jednak, że kobiety Gardner oprzytomniały, dlatego zaniechał prób udowodnienia swych racji i rozbicia ich małżeństwa, bo jaki to miało sens? — Nie należy, dopóki żyje mój ojciec. Dziadek nie spisał testamentu, więc dom dziedziczy jego syn — wyjaśnił, bo to nie tak, że się prawnymi kwestiami nie interesował ale wiedział przecież, że bez stosownych dokumentów, nie miał żadnego prawa do farmy. Nawet najdroższy prawnik nie był w stanie podważyć prawa ale wiedział, że mógł liczyć na przyjaciela, który wykorzystałby swe kontakty i pieniądze by go wspomóc.
— Stary, byłbym wdzięczny. Ta robota, to spełnienie marzeń — odparł, ciesząc się z szansy, którą dostał od Rosberga. Wiedział, że była niewielka i najpewniej nic z tego nie wypali ale przynajmniej ktoś próbował mu jakoś pomóc. Zwykle odtrącał wszelkie wsparcie przyjaciół, który na przestrzeni kilkunastu lat przyglądali się problemom jego rodziny i radził sobie ze wszystkim w pojedynkę ale dostanie się do F2 to coś, czego nie mógł dokonać sam.
— Cliff zostawił moja matkę i mnie z Halem. Pozwolił jej cierpieć tutaj, gdy sam zdecydował się na wyjazd z Lorne. Nie wiem czy w ogóle wie o śmierci mojej matki ale nie próbował się ze mną skontaktować — wzruszył ramionami i zacisnął palce na butelce piwa, czując przypływ złości i żalu — Nie jest już moją rodziną, jest martwy — powiedział bez zastanowienia, kierując się emocjami, które brały górę, gdy wspominał bitą matkę i nieobecnego wujka, żądnego podroży i sukcesów zawodowych. Wolał by ten nie wchodził mu w grę, bo w przeciwnym razie, jeszcze spieprzy sobie resztę życia w pierdlu.
Zaśmiał się na wspomnienie kumpla, dotyczące psychofanki i spróbował to sobie wyobrazić. Nikt nie lubił namolnych lasek , dlatego całkowicie to rozumiał ale nie omieszkał pożartować z bruneta. Oparł się leniwie o oparcie kanapy, wlepił wzrok w sufit i przystawił butelkę do ust. — Spałem ze swoją siostrą. Dwukrotnie — rzucił nagle, wspominając o Frankie, jednak nie miał odwagi spojrzeć na Dennisa.

Dennis Rosberg

[Dennis Rosberg]

Słysząc jego słowa miał wrażenie, że w tej historii pani macocha jest tą lepszą częścią układanki bardziej niż jego własny ojciec. Nie miał Dennis przyjemności go poznać, ale z opowiadań przyjaciela wychodziło, że jest mendą i nic go nie obchodzi po za czubkiem własnego nosa. W takim obrocie spraw i ze słów Sida, zastanawiał się jakim cudem ta kobieta poślubiła jego ojca, bo chyba nie z dobroci jego serca i oddania dla innych.
— To dziwne co nią kierowało albo inaczej - co ją opętało? — nie żeby pytał, ale rzucił luźną kwestię nad którą można by dalej debatować i myśleć, wymieniając po kolei grzeszki jego starego. Dennis miał szczęście mieć normalnego ojca, który nawet rzucił wszystko aby wyjechać z nim i tworzyć podwaliny pod jego karierą, to można było nazwać ojcowską miłością. — O kurde. To faktycznie jesteś w dupie i jedyne na co powinieneś liczyć teraz to na rychłą śmierć ojczulka. Chociaż nie wiem czy wypada tak mówić... — tak czy inaczej to dalej ociec. Jak bardzo zły by nie był to jednak rodzina. Ale na pewno przykrym był fakt, że Coningsby mógłby stracić rodzinną farmę i kawałek swojej tradycji i identyfikacji z korzeniami. Dlatego też Dennis szanował sytuację kumpla wspierając go choćby taką propozycją, która nie było powiedziane, że akurat wypali. Rozumiałby wszystko, ale nie pogodziłby się z faktem gdyby nie spróbował go wciągnąć w ten świat, gdyby nie wyciągnął tej ręki z pomocą. Może to nie wiele, ale przynajmniej mógłby sam Sid się czegoś nowego nauczyć albo zwiedzić różne rejony świata w podróży razem z Rosbergiem.
— Jezu, co ty masz za rodzinę? Jeden lepszy od drugiego i każdemu z nich się należy wpierdol. Jak będziesz potrzebował oklepać mu ryja... — no uśmiechnął się trochę na samą myśl o dawce adrenaliny i jakimś małym bojowisku na pięści. W zasadzie nie powinien się wciągać w coś w co zagraża jego zdrowiu, choćby po to aby znów nie dostać głupiej kontuzji, która by potem wpływała na jego formę i treningi, ale... Gdy tak opowiadał mu kumpel o ojcu a potem o wuju, to aż w nim się gotowało. Jak mógł tak żyć kompletnie sam bez wsparcia bliskich mu facetów z rodziny? W takim momencie Rosberg cieszył się z tego co zrobił dla niego własny ojciec.
Temat fanek zawisł w powietrzu, a zaraz za nim głucha cisza gdy obaj popijali sobie piwo i mieli po prostu chwilę relaksu i spokoju. Dennis nie oczekiwał, że znów usłyszy kolejną bombę z jego ust, ale gdy już się stało, to sam spojrzał się na przyjaciela, unosząc brew ku górze. — Ty nie masz siostry. — wypalił szybko bez konkretnego przemyślenia o co też mogło chodzić. Chwilę potrzebował aby ta lampka nad jego głową, w końcu się zapaliła. — Stepsister fucker? O ty mendo.. Serio? Ale to nie grzech przecież, nie jesteście spokrewnieni krwią. Czemu masz minę jak kot srający na pustyni? — szturchnął go, wyraźnie rozbawiony całą sytuacją bo co jak co, ale osądu Dennisa nie musiał się obawiać, w końcu nie zrobił niczego złego. Tak naprawdę tamta dziewczyna była dla niego obca, a jedynie teraz mogła tam być pewna sprzeczność dla oczywiście innych ludzi, którzy uznaliby to za niemoralne. Ale kumpel? Mało go tam nie poklepał po plecach za to..

sidney coningsby