about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
CODE: Zaznacz cały
[gra1][gra1l][gra1nm]IMIĘ I NAZWISKO[/gra1nm]
[gra1msc][url=ADRES URL]MIEJSCE[/url][/gra1msc]
[gra1op][size=85][i]opis opis opis opis opis[/i][/size][/gra1op]
[/gra1l][/gra1]
about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
Tylko z opowieści wie, że wpadła w lekką histerię, gdy proteza lewej nogi zaczęła piszczeć na bramce. Dziś wchodziła tu niemal jak do siebie, od razu okazując swoje prawo wykonywania zawodu i delikatnie unosząc nogawkę spodni, by zaoszczędzić wszystkim czasu. Tak, to ona pika. Nie, nie wnosi bomby. I nie, zdecydowanie nie będzie czekała, aż ktoś zaprowadzi ją do biura agenta, któremu będzie mogła wygarnąć brak postępów w śledztwie dotyczącym zniknięcia jej syna.
about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
Młody rozumiał. Młody to czuł. Tyle tylko, że... Młody przestawał być młodym. Nie był już dzieckiem. Był nastolatkiem. Miał swoje sprawy, swoje problemy, którymi niekoniecznie chciał dzielić się z rodzicami toczącymi "zimną wojnę".
Do czasu.
- Mogę wejść? Chodzi o Juniora. Dzwoniła do mnie jego wychowawczyni.
Do czasu.
- Mogę wejść? Chodzi o Juniora. Dzwoniła do mnie jego wychowawczyni.
about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
- Byłam w szkole u Juniora i jakoś tak...
Jej dolna warga drgnęła niemal niezauważalnie, jednakże wprawne oko obserwatora byłoby w stanie to wychwycić, podobnie jak coraz mocniej zaciskającą się prawą pięść blondynki. Grymas bólu spowodowany przez nogę udawało jej się chyba dość zręcznie maskować; kto normalny zaglądałby pod stolik i kontrolował, czy lewa kończyna Gwen co jakiś czas delikatnie się porusza.
Jej dolna warga drgnęła niemal niezauważalnie, jednakże wprawne oko obserwatora byłoby w stanie to wychwycić, podobnie jak coraz mocniej zaciskającą się prawą pięść blondynki. Grymas bólu spowodowany przez nogę udawało jej się chyba dość zręcznie maskować; kto normalny zaglądałby pod stolik i kontrolował, czy lewa kończyna Gwen co jakiś czas delikatnie się porusza.
about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
Być może ten trop do niczego jej nie doprowadzi, ale musiała zaryzykować. To dlatego pojawiła się na farmie należącej do rodziny Paxton i postanowiła z nią porozmawiać. Tak naprawdę wystarczyła jej zaledwie krótka chwila z którymś z członków familii.
Zrobiła uprzednio odpowiedni wywiad. Prześledziła kto był kim i do kogo najlepiej się udać... I uwaga - postawiła na faceta, o którym mało kto w mieście słyszał coś więcej na przestrzeni ostatnich lat. Czy to dobry wybór? Tego dowie się zapewne za chwilę.
Zrobiła uprzednio odpowiedni wywiad. Prześledziła kto był kim i do kogo najlepiej się udać... I uwaga - postawiła na faceta, o którym mało kto w mieście słyszał coś więcej na przestrzeni ostatnich lat. Czy to dobry wybór? Tego dowie się zapewne za chwilę.
about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
- To jest... - szukała odpowiedniego słowa. - Kupiłaś to miejsce? - spojrzała na nią, by zaraz potem podejść nieco bliżej wspomnianego baru i przejechać po nim dłonią. Ona sama nie zamierzała testować jego wytrzymałości (ciężar jednej osoby wytrzymał, ciężko powiedzieć, co byłoby, gdyby usiadły na nim obie), zamiast tego przeszła nieco bliżej okna, by móc ocenić widok. Musiała przyznać - ten prezentował się całkiem nieźle.
about
Nie złamały jej dorastanie w wielodzietnej rodzinie, ciężka choroba, własna niepełnosprawność oraz śmierć obojga rodziców. Pękła, gdy zaginął młodszy z dwójki jej synów. Od czterech lat żyje nadzieją, bo wierzy, że kiedyś go odnajdzie.
Prawdopodobnie było słychać ją już na korytarzu. Nigdy nie siliła się na specjalne uprzejmości, gdy odwiedzała komisariat, jednak dziś była pobudzona chyba nieco bardziej, niż zwykle. Prawdopodobnie wynikało do z faktu, iż po prostu miała dość tej ciszy i braku nowych odpowiedzi. To dlatego zażądała wręcz rozmowy z człowiekiem, który prowadził teraz sprawę zaginięcia jej syna i nie zamierzała opuścić posterunku, dopóki czegoś się nie dowie.