about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Ta najmłodsza... coś co było pierwszą cechą wyróżniająca ją w rodzinie. Na to akurat nie miała wpływu, ale kiedy twoje życie ogranicza się do spania, jedzenia i robienia kupy w pieluchę, bycie najmłodszym w rodzinie faktycznie jest jedyną twoją charakterystyczną cechą.
Kolejne pojawiały się z czasem. Miłość do zwierząt wszelakich, choć głównie psów i pand, które w pluszowej formie były jej towarzyszami w dziecięcym łóżeczku. Absolutna niechęć do ananasów w każdej możliwej formie. Zdolności artystyczne, czy to rysowanie, czy jakieś rękodzieło, po śpiewanie czy taniec, a za to totalny brak zdolności kulinarnych. I pewnie wiele, wiele innych.
Chloe zawsze była ostrożna, czy to w stawianiu pierwszych kroków, czy w zagadywaniu do nieznajomych. Z wiekiem jednak coraz bardziej zamykała się na to co nieznane i obce. Pójście do szkoły było dla niej bardzo stresujące, ale skoro Otis chodził do szkoły, to i ona da radę. Była wpatrzona w starszego brata jak w obrazek i przez długi czas nie odstępowała go na krok, nawet kosztem odstawienia lalek, żeby bawić się samochodami z bratem.
W szkole znalazła koleżanki, które trochę pomagały jej przezwyciężyć tą nieśmiałość. I wyglądało na to, że wszystko będzie dobrze, aż do pewnego dnia, dnia jak każdy inny dzień, nie działo się wtedy nic szczególnego. A jednak Chloe odmówiła wyjścia z domu. Miała wtedy jedenaście lat. I nie, nie chodziło o to, że dzieci się nad nią znęcały, bo była raczej lubiana (zawsze pomagała innym w lekcjach, była na czasie jeśli chodziło o seriale i inne ważne rzeczy dla jej rówieśników, nie skarżyła i tak dalej). Po prostu tamtego dnia poczuła, że nie da rady wyjść z domu, że za bardzo się boi. Wiedziała, że to głupie i irracjonalne, ale nawet kiedy próbowała przestąpić próg, zaczynała się trząść i robiło jej się niedobrze. Płakała i przepraszała, że nie wie dlaczego tak, a potem uciekła do swojego pokoju i zamknęła się w nim na resztę dnia. Od tamtej pory nie wychodziła z domu przez kilka miesięcy. Tyle trwało, zanim rodzice znaleźli kogoś, kto był w stanie jej pomóc. Stany lękowe, liczne fobie, problemy natury psychologicznej... W życiu Chloe pojawiła się terapia i leki, nie rozstaje się z nimi do dziś. Wówczas dzięki terapii i lekom, zaczęła wracać do życia w społeczeństwie, choć była nieco bardziej wycofana niż wcześniej. Nie jeździła na szkolne wycieczki, nie bywała na campingach i obozach. Panicznie bała się wyjazdu z miasta. Nauczyła się żyć "na miejscu". Na studia i tak nie planowała iść, bo rodziny nie było na to stać. Robiła więc internetowo różne kursy i szkolenia. Nie zrobiła prawo jazdy - raz wsiadła za kółko i powrócił znajomy stan niepokoju. Nie mogła się przemóc.
Bez wsparcia rodziny byłoby jej bardzo trudno, ale głównie dzięki Otisowi i rodzicom, nauczyła się jakoś funkcjonować w społeczeństwie. Po maturze znalazła pracę najpierw w małym sklepiku spożywczym, potem w drogerii. Make up to była jedna z tych rzeczy, którą bardzo polubiła, dlatego cieszyła się, ze zniżki pracowniczej.
Na terapię chodzi raz w tygodniu, regularnie bierze leki, choć nie tak często jak w najgorszym okresie swojego życia. Nigdy nie wyjechała z Lorne. A jej największym marzeniem jest mieć własny kanał na youtube. Ma nawet nagrane kilka filmików. Sama nauczyła się montowania i wszystkiego co jest potrzebne. Ma w głowie cały plan, milion pomysłów na filmiki. Każde dodatkowe pieniądze odkłada na kupno dobrego aparatu. Ma wymyśloną nazwę, w notatniku zapisaną ma nawet notkę biograficzną do Informacji. Pozostaje jedynie założyć konto i zacząć publikować. Tylko tyle i aż tyle... Ilekroć ma kliknąć "załóż konto" to powraca uczucie lęku.
Kolejne pojawiały się z czasem. Miłość do zwierząt wszelakich, choć głównie psów i pand, które w pluszowej formie były jej towarzyszami w dziecięcym łóżeczku. Absolutna niechęć do ananasów w każdej możliwej formie. Zdolności artystyczne, czy to rysowanie, czy jakieś rękodzieło, po śpiewanie czy taniec, a za to totalny brak zdolności kulinarnych. I pewnie wiele, wiele innych.
Chloe zawsze była ostrożna, czy to w stawianiu pierwszych kroków, czy w zagadywaniu do nieznajomych. Z wiekiem jednak coraz bardziej zamykała się na to co nieznane i obce. Pójście do szkoły było dla niej bardzo stresujące, ale skoro Otis chodził do szkoły, to i ona da radę. Była wpatrzona w starszego brata jak w obrazek i przez długi czas nie odstępowała go na krok, nawet kosztem odstawienia lalek, żeby bawić się samochodami z bratem.
W szkole znalazła koleżanki, które trochę pomagały jej przezwyciężyć tą nieśmiałość. I wyglądało na to, że wszystko będzie dobrze, aż do pewnego dnia, dnia jak każdy inny dzień, nie działo się wtedy nic szczególnego. A jednak Chloe odmówiła wyjścia z domu. Miała wtedy jedenaście lat. I nie, nie chodziło o to, że dzieci się nad nią znęcały, bo była raczej lubiana (zawsze pomagała innym w lekcjach, była na czasie jeśli chodziło o seriale i inne ważne rzeczy dla jej rówieśników, nie skarżyła i tak dalej). Po prostu tamtego dnia poczuła, że nie da rady wyjść z domu, że za bardzo się boi. Wiedziała, że to głupie i irracjonalne, ale nawet kiedy próbowała przestąpić próg, zaczynała się trząść i robiło jej się niedobrze. Płakała i przepraszała, że nie wie dlaczego tak, a potem uciekła do swojego pokoju i zamknęła się w nim na resztę dnia. Od tamtej pory nie wychodziła z domu przez kilka miesięcy. Tyle trwało, zanim rodzice znaleźli kogoś, kto był w stanie jej pomóc. Stany lękowe, liczne fobie, problemy natury psychologicznej... W życiu Chloe pojawiła się terapia i leki, nie rozstaje się z nimi do dziś. Wówczas dzięki terapii i lekom, zaczęła wracać do życia w społeczeństwie, choć była nieco bardziej wycofana niż wcześniej. Nie jeździła na szkolne wycieczki, nie bywała na campingach i obozach. Panicznie bała się wyjazdu z miasta. Nauczyła się żyć "na miejscu". Na studia i tak nie planowała iść, bo rodziny nie było na to stać. Robiła więc internetowo różne kursy i szkolenia. Nie zrobiła prawo jazdy - raz wsiadła za kółko i powrócił znajomy stan niepokoju. Nie mogła się przemóc.
Bez wsparcia rodziny byłoby jej bardzo trudno, ale głównie dzięki Otisowi i rodzicom, nauczyła się jakoś funkcjonować w społeczeństwie. Po maturze znalazła pracę najpierw w małym sklepiku spożywczym, potem w drogerii. Make up to była jedna z tych rzeczy, którą bardzo polubiła, dlatego cieszyła się, ze zniżki pracowniczej.
Na terapię chodzi raz w tygodniu, regularnie bierze leki, choć nie tak często jak w najgorszym okresie swojego życia. Nigdy nie wyjechała z Lorne. A jej największym marzeniem jest mieć własny kanał na youtube. Ma nawet nagrane kilka filmików. Sama nauczyła się montowania i wszystkiego co jest potrzebne. Ma w głowie cały plan, milion pomysłów na filmiki. Każde dodatkowe pieniądze odkłada na kupno dobrego aparatu. Ma wymyśloną nazwę, w notatniku zapisaną ma nawet notkę biograficzną do Informacji. Pozostaje jedynie założyć konto i zacząć publikować. Tylko tyle i aż tyle... Ilekroć ma kliknąć "załóż konto" to powraca uczucie lęku.
Środek transportu
Rower albo własne nogi. Nigdy nie zrobiła prawo jazdy, za bardzo się boi.
Związek ze społecznością Aborygenów
ND
Najczęściej spotkasz mnie w:
Dom rodzinny, mieszkanie Otisa, lub praca. Jak gdzieś na powietrzu, to raczej w odludnych miejscach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Brata - Otisa, albo rodziców, lub siostry
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie
Rower albo własne nogi. Nigdy nie zrobiła prawo jazdy, za bardzo się boi.
Związek ze społecznością Aborygenów
ND
Najczęściej spotkasz mnie w:
Dom rodzinny, mieszkanie Otisa, lub praca. Jak gdzieś na powietrzu, to raczej w odludnych miejscach.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Brata - Otisa, albo rodziców, lub siostry
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie
Chloe Goldsworthy
Sabrina Carpenter
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!