about
She disappeared like she came. A shadow in the air. And now I know her very name, Her me is Despair...
about
Minione dni były dla małżeństwa naprawdę trudnym okresem. Samotne wieczory pełne kontemplacji, w których Virgil popijał drogie trunki w oparach kubańskiego cygara, dla Gizy były parszywą wegetacją w warunkach zakrawających o pomstę do nieba. Przeszło dwa tygodnie żyła w luksusowej willi, w której jedynym dostatkiem, jakiego zaznała, była łazienka i kibel pełne obrzydliwego przepychu. Chodziła w absolutnie lumpiarskich ubraniach, w których zwyczajnie wstydziłaby się wyjść na ulicę. Zatrważające było, że nawet służba Virgila była lepiej odziana, nie mówiąc o swobodzie żywota w tej pieprzonej złotej klatce. Z domu wychodziła jedynie w asyście przynajmniej jednego z ochroniarzy, który wyprowadzał ją jakby na smyczy, a jeśli już obdarzył ją dozą prywatności, nie mogła oprzeć się wrażeniu, że to jedynie ułuda i faktycznie jest obserwowana przez ludzi swego męża. W domu zaś, chcąc uniknąć konfrontacji z Virgilem, nie wychodziła ze swojego pokoju w jego obecności - całe szczęście potrafił znikać na całe dni i noce, w dość nieobliczalnych porach, więc czasami zastawał ją przysłowiowo nie w porę, a wtedy spotykała się tylko z jego gniewnym, pełnym zawiści wzrokiem, który potęgował strach przed podjęciem próby pojednania.
Czternaście dni to jednak wystarczająco długo, by w świetle niekorzystnego czasu, a przede wszystkim niespełnionych pragnień luksusu, podjąć decyzję o wykonaniu jakiegoś kroku do przodu. Kroku pełnego desperacji, co oczywiście działało na korzyść Virgila, który pozostawał nieufny po zwodniczym geście Gizy w ramach ich łóżkowych harców. Prawdą było jednak, że gdyby kobieta na przestrzeni dni nie wyszła z inicjatywą, to Pan Beveridge musiałby zacząć działać, nim termin realizacji założeń kontraktu spajającego to małżeństwo upłynie. Były bowiem ważnym elementem jego zemsty.
Jednak teraz nie musiał się tym martwić. Miał wiele większą zagwozdkę - czy obrazek żony, która jeszcze dwa tygodnie temu oparła się jego urokowi w tak kurewski sposób, teraz na kolanach błagającej go o, roboczo nazwijmy, przebaczenie - to faktyczna desperacja czy kolejny, przebiegły plan.
Nie zostało mu nic innego, jak sprawdzić, czy naprawdę zrobi wszystko, co zechce jej małżonek, by na powrót przyjął ją do sypialni, przed którą tak się wzbraniała... a która była jej przepustką do majątku i bądź co bądź, genialnego seksu.
Spoglądał na nią z góry, dostrzegając rysujące się na jej twarzy upokorzenie. Za grosz nie ufał jej intencjom, dlatego bez słowa z pomocą SMSa nakazał najbardziej zaufanemu człowiekowi weryfikację nagrań z kamer w sypialni z ostatnich dwóch godzin, albo i wcześniej, od kiedy dziewczyna niepostrzeżenie się do niej wślizgnęła. Celem tego zabiegu było sprawdzić, czy kobieta nie podłożyła tutaj niechcianej elektroniki, gdyż niepożądane nagranie, szczególnie wyjęte z kontekstu, mogłoby mu bardzo zaszkodzić. Zastrzegł oczywiście, że nadchodzi jego chwila prywatności, aby ten nie spoglądał w bieżący obraz, a może nawet wstrzymał nagranie.
Dopiero wtedy podjął z nią interakcję w odzewie na wysunięte błagania.
- Uwłaczające, że ktoś taki jak Ty przyjął moje nazwisko. Sam zaczynam żałować tej decyzji. - pogarda stała się przykrą konsekwencją działań, które z przekorą podjęła dwa tygodnie temu. Ktoś tak despotyczny jak Virgil nie znosił przegrywać i mścił się za każdą odniesioną porażkę, a Giza miała się za chwilę o tym przekonać. - Zdejmij te szmaty w mojej sypialni. Nie zdzierżę syfu, który sobą reprezentujesz. - mowa oczywiście o taniej bieliźnie, w której zmuszona była chodzić przez odcięcie od finansów i wyrzucenie całej jej garderoby. Oczywiście wyglądała w niej kuso i ponętnie, była wszak modelką - w najgorszych ścierach wyglądałaby seksownie, ale polecenie Virgila to zwyczajna szpila w jej godność. - Jaką podstępną sztuczkę chcesz mi zgotować tej nocy?
Czternaście dni to jednak wystarczająco długo, by w świetle niekorzystnego czasu, a przede wszystkim niespełnionych pragnień luksusu, podjąć decyzję o wykonaniu jakiegoś kroku do przodu. Kroku pełnego desperacji, co oczywiście działało na korzyść Virgila, który pozostawał nieufny po zwodniczym geście Gizy w ramach ich łóżkowych harców. Prawdą było jednak, że gdyby kobieta na przestrzeni dni nie wyszła z inicjatywą, to Pan Beveridge musiałby zacząć działać, nim termin realizacji założeń kontraktu spajającego to małżeństwo upłynie. Były bowiem ważnym elementem jego zemsty.
Jednak teraz nie musiał się tym martwić. Miał wiele większą zagwozdkę - czy obrazek żony, która jeszcze dwa tygodnie temu oparła się jego urokowi w tak kurewski sposób, teraz na kolanach błagającej go o, roboczo nazwijmy, przebaczenie - to faktyczna desperacja czy kolejny, przebiegły plan.
Nie zostało mu nic innego, jak sprawdzić, czy naprawdę zrobi wszystko, co zechce jej małżonek, by na powrót przyjął ją do sypialni, przed którą tak się wzbraniała... a która była jej przepustką do majątku i bądź co bądź, genialnego seksu.
Spoglądał na nią z góry, dostrzegając rysujące się na jej twarzy upokorzenie. Za grosz nie ufał jej intencjom, dlatego bez słowa z pomocą SMSa nakazał najbardziej zaufanemu człowiekowi weryfikację nagrań z kamer w sypialni z ostatnich dwóch godzin, albo i wcześniej, od kiedy dziewczyna niepostrzeżenie się do niej wślizgnęła. Celem tego zabiegu było sprawdzić, czy kobieta nie podłożyła tutaj niechcianej elektroniki, gdyż niepożądane nagranie, szczególnie wyjęte z kontekstu, mogłoby mu bardzo zaszkodzić. Zastrzegł oczywiście, że nadchodzi jego chwila prywatności, aby ten nie spoglądał w bieżący obraz, a może nawet wstrzymał nagranie.
Dopiero wtedy podjął z nią interakcję w odzewie na wysunięte błagania.
- Uwłaczające, że ktoś taki jak Ty przyjął moje nazwisko. Sam zaczynam żałować tej decyzji. - pogarda stała się przykrą konsekwencją działań, które z przekorą podjęła dwa tygodnie temu. Ktoś tak despotyczny jak Virgil nie znosił przegrywać i mścił się za każdą odniesioną porażkę, a Giza miała się za chwilę o tym przekonać. - Zdejmij te szmaty w mojej sypialni. Nie zdzierżę syfu, który sobą reprezentujesz. - mowa oczywiście o taniej bieliźnie, w której zmuszona była chodzić przez odcięcie od finansów i wyrzucenie całej jej garderoby. Oczywiście wyglądała w niej kuso i ponętnie, była wszak modelką - w najgorszych ścierach wyglądałaby seksownie, ale polecenie Virgila to zwyczajna szpila w jej godność. - Jaką podstępną sztuczkę chcesz mi zgotować tej nocy?
- Ukryta treść
- Aby zobaczyć ukrytą treść, musisz odpisać w tym temacie.
about
She disappeared like she came. A shadow in the air. And now I know her very name, Her me is Despair...
about
She disappeared like she came. A shadow in the air. And now I know her very name, Her me is Despair...
about
She disappeared like she came. A shadow in the air. And now I know her very name, Her me is Despair...
about
She disappeared like she came. A shadow in the air. And now I know her very name, Her me is Despair...
about
Powiedzenie, że dobry śni o wojnie, podczas gdy zły śpi spokojnie, odnalazło potwierdzenie w stanie Virgila Beveridge. Kiedy zmrużył oczy i zapadł w błogi spoczynek, nie nękały go koszmary, ni nęcące obrazy nawiązujące do wydarzeń z zeszłej nocy. Była tylko ciemność. Nie przedzierały się przez nią żadne ludzkie zmysły; wzrok nie rejestrował obrazów, węch zapachów, nie było też dźwięków. Odczuwalne bodźce wykraczały nad opisywalną percepcję w stanie nadświadomości, w której rysowało się drzewo wyborów i konsekwencji podejmowanych decyzji, a z każdym nowym pomysłem pięło się coraz wyżej. Analizował każdy z nich i towarzyszące im idee, wspinając się na wyżyny kreatywności w dopieszczaniu misternego planu zemsty i trawił wydarzenia ostatnich tygodni, w zadumie odhaczając kolejny kamień milowy swoich dążeń. Poprzedniej nocy diabeł wcielony skruszył swoją żonę do tego stopnia, by przez chwilę poczuć nad nią pełnię władzy. Czy zdawał sobie sprawę z tego, że kobieta nie była z nim do końca szczera i stosowała antykoncepcje? Być może, lecz sama by sobie tym sposobem zaszkodziła; jej uległość i posłuszeństwo w małżeńskim łożu były ważniejsze. Giza Beveridge mimo nadmiaru brutalności, który zdecydowanie rozmijał się z pojęciem przyjemności, wkraczając na grząski grunt przemocy, zachowała pokorę, bo wiedziała, że bez męża i jego pieniędzy jest po prostu nikim. Dwa tygodnie w nędzy, w tej złotej klatce, w której paradoksalnie jedynym luksusem były bogactwa wystroju wnętrz i kibel, skłoniły ją do uległości i choć nie był to koniec wojny pomiędzy małżonkami, tę bitwę wygrał Virgil. Jednak ku zaskoczeniu Gizy, na końcu i tak czekała nagroda, bo brutalność przeobraziła się w namiętność, przynosząc rozkosz obojgu z kochanków. Przez tą noc w głowie Beveridge'a zrodził się plan, aby od tej rozkoszy kobietę uzależnić tak, jak zniewolił ją pieniądz.
- Ukryta treść
- Aby zobaczyć ukrytą treść, musisz odpisać w tym temacie.
about
She disappeared like she came. A shadow in the air. And now I know her very name, Her me is Despair...