about
Żona poprzedniego dyrektora szpitala w Cairns. Neonatolog, który przerywa urlop w Europie i wraca do Lorne Bay, by skonsultować pewien przypadek medyczny i przy tej okazji sprawdzić, co słychać u jej dorosłych dzieci, które zostały w mieście.
Nie bez powodu już starożytni opracowali sztukę wytwarzania wina. Już wtedy ludzkość wiedziała, że późniejsze pokolenia nie wynajdą lepszego lekarstwa na wszelkie dolegliwości, niż alkoholowy trunek. No, chyba że dolegliwości dotyczyły wątrobo, wtedy lepiej nie ryzykować, ale w przypadku obu pań wątroby były tak piękne i młode, jak one same.
- Czułam, że nawet ty miewasz czasem ludzkie odruchy - usmiechnęła się. Oczywiście żartowała, bo przecież po tylu latach znajomości doskonale znała wszystkie odruchy przyjaciółki. Wiedziała również, że ta zazwyczaj okraszała wszystko typowym dla siebie humorem. I słusznie, tak trzeba. Zamartwianie się nigdy nie wychodziło nikomu na dobre, a tak będzie przynajmniej nieco weselej. Kto wie, może właśnie tego było im teraz trzeba?
- Pewność siebie niektórych ludzi nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać - odparła. I tak, zdecydowanie zgodziłaby się z tym, że nawet one, panie z długim stażem małżeńskim, w dojrzałym wieku, z bagażem doświadczeń i fajnymi mężami, miały jednak prawo do tego, żeby czasem odrobinę pomarzyć. Ostatecznie i tak wrócą przecież do domów i będą doceniać swoje fantastyczne życie.
- Taksówka. Zdecydowanie taksówka.
Niby mogłaby poprosić męża, żeby je zgarnął i Stanley pewnie by to zrobił, ale znając go, zacząłby się z nich śmiać, gdyby zaczęły bredzić coś pod wpływem alkoholu. Zresztą, ona też nie chciała kończyć teraz tak przyjemnie rozpoczętego dnia i zdecydowanie była gotowa wyjść gdzieś jeszcze.
I wyszły. Rzeczywiście poszły do pubu i chociaż wcześniej postawiły na taksówkę, to jednak pod koniec imprezy Olivia i tak zadzwoniła po męża.
/ zt
enrica duke-macnee
- Czułam, że nawet ty miewasz czasem ludzkie odruchy - usmiechnęła się. Oczywiście żartowała, bo przecież po tylu latach znajomości doskonale znała wszystkie odruchy przyjaciółki. Wiedziała również, że ta zazwyczaj okraszała wszystko typowym dla siebie humorem. I słusznie, tak trzeba. Zamartwianie się nigdy nie wychodziło nikomu na dobre, a tak będzie przynajmniej nieco weselej. Kto wie, może właśnie tego było im teraz trzeba?
- Pewność siebie niektórych ludzi nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać - odparła. I tak, zdecydowanie zgodziłaby się z tym, że nawet one, panie z długim stażem małżeńskim, w dojrzałym wieku, z bagażem doświadczeń i fajnymi mężami, miały jednak prawo do tego, żeby czasem odrobinę pomarzyć. Ostatecznie i tak wrócą przecież do domów i będą doceniać swoje fantastyczne życie.
- Taksówka. Zdecydowanie taksówka.
Niby mogłaby poprosić męża, żeby je zgarnął i Stanley pewnie by to zrobił, ale znając go, zacząłby się z nich śmiać, gdyby zaczęły bredzić coś pod wpływem alkoholu. Zresztą, ona też nie chciała kończyć teraz tak przyjemnie rozpoczętego dnia i zdecydowanie była gotowa wyjść gdzieś jeszcze.
I wyszły. Rzeczywiście poszły do pubu i chociaż wcześniej postawiły na taksówkę, to jednak pod koniec imprezy Olivia i tak zadzwoniła po męża.
/ zt
enrica duke-macnee
