[autumn goldsworthy]

Orion miał zapewne wiele przywar, które by nie odpowiadały Autumn na dłuższą metę. Albo wydawało jej się, że to ona może w jakimś stopniu nie odpowiadać jemu ze względu na różnicę wieku. Mogło się przecież okazać, że oboje są zbyt zatrzymani we własnym pokoleniu i totalnie może im nie wyjść. Już pomijając to, że był Remingtonem. Natomiast w kwestii Ezry – Autumn wiedziała, że chłopak na pewno posiada jakieś wady, bo nikt nie jest idealny, ale liczyła na to, że jako Brooks skłonny jest do kompromisów i będzie idealnie zgrany z Blake. I będzie ją szanował. W końcu Goldsworthy umawiała się z Brooksem i doskonale wiedziała, jak to jest. Dlatego chyba tak po cichu wspierała swoją przyjaciółkę i kibicowała Ezrze.
— Chyba masz rację. Chyba… powinnam mu powiedzieć. Przynajmniej częściowo to, co mogę mu powiedzieć. — Nie do końca była przekonana, iż samo „bo Dick jest złym człowiekiem, okej?” wystarczy w ich przypadku, ale Autumn zamierzała do tego podejść rozsądnie. Skoro uważała, że dobra komunikacja jest sposobem do dobrej relacji, to chyba powinna skorzystać z własnej rady i po prostu porozmawiać z Orionem. Żeby mogli grać w czyste karty. Poza tym chyba warto było sprawdzić na własnej skórze przywiązanie Oriona do rodziny. Jej zaintrygowanie wynikało natomiast z dość prostego faktu – po raz pierwszy od jakiegoś czasu trafił się jej ktoś taki jaki Orion, kto sprawiał, że czuła jakby ktoś szczerze był zainteresowany tym, jaką jest osobą Autumn, pomimo jej początkowej niechęci.
Autumn w odpowiedzi tylko parsknęła śmiechem i wzruszyła ramionami. — Może to nie do końca rozrywka dla niego? Ale miał szansę podziwiać cię z bliska chociaż? I czy coś poza tym się wydarzyło na tej waszej nie-randce? — zapytała z wymownym uśmieszkiem, który zaraz ukryła lekkim przygryzieniem wargi. Nadal brodziła stopami w wodzie, ale tym razem przynajmniej zdecydowała się lekko ochlapać Blake. Autumn chyba nie do końca wierzyła w „nie-randki”, dlatego tak się droczyła.
Blake Hargrove

[Blake Hargrove]

Osobiście Blake była przekonana, że jednak Ezra i Colton różnią się diametralnie jak chodzi o charaktery i traktowanie innych, ale możliwe, że kompas moralny mieli podobny. Pewnie sama się przekona w swoim czasie. Jeśli jednak chodziło o Oriona to była przekonana, że byłby dla Autumn dobrą partią. Naprawdę chciała wierzyć w to, iż najlepsza przyjaciółka wreszcie trafiła na kogoś wartościowego. A nazwisko? W każdej rodzinie czarna owca się zdarza. Zła rodzina nie powinna przekreślać tej dobrej osoby. Ogarniała jednak skąd u Goldsworthy ta niepewność. Wszak sama szukała wcześniej argumentów przeciw umawianiu się z Ezrą.
- Zdecydowanie. Częściowo to na pewno lepiej niż nic. Lepsze to niż życie w niepewności - kilka dróg istniało. Autumn mogła mu nie powiedzieć, a i tak próbować relację rozwijać. Ta opcja - według Hargrove - była jednak zła bo prędzej czy później mogłoby to zjeść przyjaciółkę od środka. Opcja z zaczęciem powiedzenia chociażby części tego co na sercu leży była opcją na pewno lepszą. Przynajmniej nie będzie musiała udawać, że lubi Dicka. A jeśli Orionowi jej zdanie pasować nie będzie to przynajmniej Autumn nie będzie pakować sił i emocji w kogoś kto jej nie odpowiada.
- Tak, miał szanse na podziwianie. Może kiedyś skusi się na więcej niż samo kibicowanie, ale dam mu czas. Porozmawialiśmy też nieco o tych sprawach, które mnie gryzły - wiedziała, że przyjaciółka pytała o coś innego, no ale te kwestie były równie ważne, o. Wszak to kwestie, które ją zatrzymywały przed umawianiem się z takim Brooksem. - Może więcej ci opowiem jak postawisz nam puchar lodowy - dodała z rozbawieniem acz trochę zgłodniała, a nie ma to jak lody po plaży, prawda? Nie żeby zaraz przekupna była bo powie Autumn wszystko tak czy siak, ale coś ugrać można - nawet jeśli koniec końców i tak pewnie będzie chciała się dołożyć jak zawsze. Wszak nie była kimś kto innych wykorzystuje. No, ale jeszcze trochę zdecydowanie miały sobie do powiedzenia.

autumn goldsworthy / morrigan fairweather

zt x2