[Raine Barlowe]

- Okej, czyli widzisz jakieś plusy, to dobrze, nawet bardzo dobrze - uśmiechnęła się lekko, bo nie dla każdej dziewczyny perspektywa poznania kujona była zachęcająca, ale dobrze, że Laurelle widziała w tym wszystkim jakieś plusy! Nie, żeby Raine ogólnie uważała, że każdy chłopak z uczelni technicznej jest tragiczny, ale… Cóż, często wychodziło jednak na to, że nie do końca mijano się z prawdą. - Wiem, jest serio super - pokiwała głową, bo uważała Archiego za jedną z bliższych sobie osób, więc samo przez się mówiło to, że bardzo mocno go ceni. - CO?! - dobrze, że akurat nie piła, bo wszystko dosłownie by wypluła. Przespać się z Brooksem? Niemożliwe, że w ogóle jej to przyszło do głowy, w końcu ona miała chłopaka! Chłopaka, o którym ja zdążyłam dawno zapomnieć, ale wtedy temat Lorcana był dla Raine dosyć bliski i nie wyobrażałaby sobie po prostu przespać się z kimś innym. Między innymi dlatego, że dla niej seks to było coś poważniejszego, a one night standy niekoniecznie były czymś, na co się porywała i chyba za mocno bałaby się konsekwencji. Nawet nie chodziło o to, że była w związku, ale też co potem z taką przyjaźnią? Kiedy raz się zobaczy siebie nawzajem nago, nie ma powrotu!
- Nie mogę się tak po prostu przespać z przyjacielem, bo “może się okaże, że też jest super” - nakreśliła w powietrzu cudzysłów, gromiąc ją spojrzeniem. Żałowała, że nie miała pod ręką jakiegoś alkoholowego piwa, bo prowadziła samochód i powinna być odpowiedzialna, ale trochę chciałaby wyrzucić ten obraz z głowy. - Skąd w ogóle ten pomysł? - dodała jeszcze po chwili, bo, no hej, rozmawiały o tym, żeby to Laurelle umówić z kimś na randkę, a nie Raine, która za to czuła się trochę pogubiona i nie mogła pozbierać myśli, zrobiło się jej też gorąco trochę, a najgorsze w tym wszystkim było to, że przez krótka chwilę po prostu o tym pomyślała.

Laurelle Hammond

[Laurelle Hammond]

[akapit]

Chyba takiej reakcji się spodziewała ze strony Raine, bo nie wyglądała na zdziwioną ani zaskoczoną. Jedynie wymownie przewróciła oczami, bo to było naprawdę… no naprawdę. Spojrzała na przyjaciółkę i dała jej jeszcze chwilę na to, żeby przeprocesować sugestię, którą od niej usłyszała i nawet przez moment nie przestała się uśmiechać – Spokojnie… oddychaj. – wyszczerzyła kły w szerokim uśmiechu i trąciła ją lekko w bok, żeby trochę ją rozluźnić – Tylko tak mówię! – oczywiście, że tylko tak mówiła i chociaż naprawdę uważała, że powinna – nie zamierzała się upierać. Głównie dlatego, że nie chciała by Raine poczuła się skrępowana – Generalnie oczywiście, że możesz… wszystko możesz. Wystarczy tylko chcieć. No i mówisz o nim tak dobrze, masz taki śmieszny błysk w oku, więc no… – rozłożyła bezradnie ramiona, bo naprawdę nie miała nic złego na myśli. Absolutnie – Ale jeśli nic takiego się nie wydarzy, ani wcale w tym momencie nie przeszło ci to przez myśl… w sensie, że wiesz – raczej cię odrzuciło na myśl o seksie z przyjacielem niż zaciekawiło jakby to mogło być… – znowu kącik ust drgnął jej w lekkim rozbawieniu – Daj mu mój numer. – skoro tak, skoro Raine go nie chciała to ona mogła spróbować – Ale mniejsza o to! Zaprosiłam cię na randkę, mamy iście randkowy krajobraz a rozmawiamy o jakichś facetach, bez sensu! – prychnęła rozbawiona, uniosła piwo w geście toastu, upiła z niego spory łyk i wyszczerzyła kły w szerokim uśmiechu – Opublikowali mnie… w sensie nie mnie, bo anonimowo. Ale jestem opublikowaną autorką. I nikomu jeszcze tego nie mówiłam więc… możesz czuć się wyróżniona. – pochwaliła się i cholera… było widać, że jest podekscytowana! I dumna. Aż ciężko było jej usiedzieć na miejscu, bo dobrze było wreszcie móc o tym komuś powiedzieć. Nie była dobra w tajemnice.


Raine Barlowe

[Raine Barlowe]

- Ale ja przecież jestem spokojna! - odparła od razu, typowo jak osoba, której do spokoju jest daleko, ale nie chce tego dać po sobie poznać. Uwielbiała Archiego i w pewnym momencie owszem, myślała o nim jako o kimś więcej, niż tylko przyjacielu, ale nigdy nie powiedziałaby, że to uczucie było odwzajemnione. Raine była całkiem ładną dziewczyną, inteligentną, ale jej związkowe historie udowadniały, że na tej sferze życia nie znała się ani trochę. Jak spodobał jej się chłopak i przez rok się z nim umawiała, to dla niego tylko friends with benefits. Jak ignorowała dwuznaczne zachowania, które jednocześnie mogły wskazywać na przyjaźń i flirt, to okazywało się, że zamyka kogoś we friendzonie i jak tak teraz myślała o Brooksie... cóż - nie mogła o nim myśleć w żadnym innym kontekście, bo przecież miała chłopaka, więc nawet jeśli kiedyś było między nimi coś więcej (pomijając ich szczeniacki pocałunek), to było, minęło. - Noo, to pogadam z nim - pokiwała głową, może nie do końca przekonana, ale skoro sama to zaproponowała, to dlaczego miałaby tego nie zrobić? Jemu pewnie też się przyda jakaś fajna dziewczyna, a skoro miała dwójkę dobrych przyjaciół, którzy może nie dzielili tych samych zainteresowań, ale byli oboje jednymi z ulubionych ludzi Barlowe, to czemu by ich nie sparować?
- Zupełnie bez sensu, za naszą randkę i całowanie się na tylnym siedzeniu! - ach, co by Sameen powiedziała na cos takiego? Może wcale by jej nie przeszkadzało, że wykorzystuje jej samochód do swoich przyjemności? - Opublikowali cię... - powtórzyła za nią powoli, jednocześnie próbując zrozumieć czemu powinna się cieszyć. - Opublikowali cię! - raz jeszcze powtórzyła, tym razem z dużo większym entuzjazmem i szerokim uśmiechem na ustach. - Jak się cieszę! Mogę to gdzieś zobaczyć? Wydrukować na pamiątkę, mieć jakiś autograf? - połowicznie tylko żartowała, w końcu takie rzeczy mogły być kiedyś warte miliony!

Laurelle Hammond

zt .x2