about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
Spoiler
CODE: Zaznacz cały
[gra1][gra1l][gra1nm]kto[/gra1nm]
[gra1msc][url=xxx]gdzie[/url][/gra1msc]
[gra1t][size=75][color=#a0aba5]#00 xxx[/color][/size][/gra1t]
[gra1op][size=85]xxxx[/size][/gra1op]
[/gra1l][gra1p][img]xxxx[/img]trwa[/gra1p]
[/gra1]
[br]
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#12 but isn't that what friends are for even if we used to be more?
Początkowo jej nie poznał. Zamroczony umysł prześlizgiwał się obojętnie po zgromadzonych w lokalu sylwetkach, ludziach bez twarzy, myśląc wyłącznie o tym zmęczeniu trawiącym jego duszę. Głos jej jednak wyrwał go z tego przedziwnego letargu, oczy nagle nauczyły się widzieć, a usta, choć strapione, ułożyły się w uśmiechu. Tylko ona jedna była w stanie… Ale nie, nie mógł, od niej jedynej musiał trzymać się z daleka. Nawet jeśli tylko ona mogła go ocalić.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#13 it's tradition, right?
Coraz częściej przyłapywał się na tęsknocie za tym dawnym życiem, podczas którego wszystko zdawało się łatwe. To całe istnienie, trwanie, bóg wie po co — zwlekanie się z łóżka każdego dnia, łapanie oddechu, wszelkie rozmowy z innymi. Gloryfikował w swej głowie tenże stan ucieczki, naraz przypominając sobie to wszystko, co złe — brak pieniędzy, wymioty, pobudki na komisariacie, odnajdywanie się w obcych domach obok osób, których twarzy do dziś nie pamiętał. Jak mógł więc za tym tęsknić? Jak mógł pragnąć wrócić do tego wszystkiego?
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#14 the law ain't never been a friend of mine
Nie wyglądał najlepiej. W gruncie rzeczy tę depresję można by z niego wyczytać z łatwością, gdyby nie te szelmowskie uśmiechy, którymi nieustannie obdarzał świat. Tak było i teraz, gdy drzwi się w końcu uchyliły, a w ich progu stanęła Pearl. — Chciałem się upewnić, że nie tęsknisz za mocno, no wiesz — rzucił filuternie, doskonale maskując ten mrok, przed którym starał się uciec. Nie miał pojęcia jak opowiedzieć jej o tym wszystkim i… czy w ogóle powinien — przyznawanie się do słabości i strachu nie było zbyt kuszącą perspektywą. Szczególnie, że nie chciał, by Pearl poznała jego prawdziwe oblicze — nie lubił się w tej wersji.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#15 i don't get no sleep, i don't get no peace, thinkin' about her... under your bed sheets
Nie spodziewał się naturalnie, że ktoś ten jego plan jakkolwiek zakłóci. Że wdzierając się do tego skąpanego w ciszy domu, wkradnie się też niepostrzeżenie do jego życia. Gdyby usłyszał jakieś kroki, cokolwiek, najmniejszą odznakę obecności kogoś w tym miejscu, pewnie od razu ubrałby się i nie wyszedł do salonu przepasany tylko ręcznikiem, bo przecież w takim stroju nie powinno się rozpoczynać jakichś nowych rozdziałów życia. Nieświadomy jednak niczego, nieskrępowany też wcale (bo i niby dlaczego), stanął przed nieznajomym mężczyzną wpatrując się w niego wrogo.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#16
Tak więc znów plan ten sam, co kiedyś: gorzkie słowa, ostre jak sztylety, aż każde z nich nie będzie mieć w sobie ani kropli nakazanej do niego miłości. Tym razem finał miał być satysfakcjonujący, bo Leon wiedział, że będzie tą drugoplanową postacią, zawsze czającą się w mroku — tą, nad którą ciąży fatum i widz wie, od pierwszych minut filmu, że oto przyjdzie umrzeć jej tragicznie.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#17
Choć dostanie się do Port Douglas wiązało się z kilkuminutowym przejazdem, trasa Leona skradła mu całą godzinę. Bo najpierw taksówka, potem autobus, owszem, ale w przeciwnym kierunku. Potem już inny, pominięcie pięciu przystanków i powracanie do umówionego miejsca na pieszo, choć każdy stawiany krok bolał, a słońce dzielnie podkreślało swą obecność. Oddech ulgi wydobył się z jego ciała, gdy ostatecznie udało się mu, lekko spóźnionym, dotrzeć do tak odludnego miejsca.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#18
Wraz z głębokim wdechem zimnego powietrza przypomniał sobie po raz ostatni migawki tego dnia: przewóz prochów, pasażer bez imienia z workiem na twarzy, zostawienie go pod szemraną chatą gdzieś za Kurandą. Prędki telefon do zwierzchnika i jego obietnice, że kimkolwiek człowiek był, nie stanie się mu krzywda, bo agencja ma ten swój plan; jakby policji w ogóle można było ufać. Zamknął drzwi, wjechał znów na ulicę i wracając drogą wiodącą przez Carnelian Land obiecał sobie, że dziś spróbuje z herą, bo inaczej nie da rady.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#19
Nie miał pojęcia dlaczego odstawiano go właśnie tutaj. Nie do domu, nie do W., który — chociaż to absurdalne — stał się jego przyjacielem (i który to, ku ironii, umożliwił mu tak prędkie przeniknięcie do gangu). Zamierzał więc mimo wszystko dotrzeć do swojej chaty, ale korzystając z okazji postanowił zerknąć na salę, za którą zdążył się w minionym czasie spotkać. I kiedy to już począł rozprawiać z Wendy, że będzie mogła zamknąć dziś wcześniej (choć zdziwiona była jego nagłym pojawieniem się i firmowym strojem dzielnie udawała, że nie budzi to jej ciekawości) spostrzegł twarz, której nie spodziewał się nigdy tutaj oglądać.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#20
Uniósł głowę ponad tłumem i wędrując za niebezpieczną rozmową spostrzegł ją. Pearl siedziała przy barze po drugiej stronie w otoczeniu dwóch kolesi, których ledwo kojarzył, a o których to zdążył dowiedzieć się jedno: nie akceptowali odmowy. Prędkim krokiem ruszył więc w ich kierunku, niezwykle wkurzony; był w tej jednej chwili gotów wysadzić to miejsce w powietrze, wezwać wsparcie, spalić swoją przykrywkę. Tyle że nerwy na nic nie mogły pomóc, więc zacisnął zęby i przeciskając się między naćpanymi i pijanymi ciałami, dotarł w końcu do celu swojej podróży.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#21
Ściany tańczyły. Chodził po suficie. Mijał postacie bez twarzy, szatańskie pomioty. Kiedy jakimś cudem dotarł do łazienki upadł niezgrabnie, na nowo rozcinając pęknięcie na ustach. Był pewien, że to koniec. Że przyjdzie mu umrzeć w brudnym, obrzyganym kiblu pieprzonego baru, który oblegany był przez członków gangu i rasowych ćpunów. Być może to nie wizja samej śmierci przeraziła go na tyle, że zdołał wyciągnąć z kieszeni telefon starej generacji, a kwestia tego, że o jego odejściu nikt by się nie dowiedział. Po prostu by przepadł; niektórzy obstawialiby, że uciekł. Inni goniliby śladem porwania. Tymczasem Leon skończyłby jako pokarm dla krokodyli, nie pozostawiając po sobie nic. Nic. Żadnych wyjaśnień dla rodziny. Coraz ciężej było mu oddychać.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#22
Tyle że teraz bywał tu coraz rzadziej; nie tylko rodzina zauważała, że przestał się w swej roli sprawdzać, ale i zatrudnieni pracownicy. Skarżono się. Dostrzegano, że jest pod wpływem jakichś substancji, nawet jeśli nie zachowywał się wobec tego niewłaściwie. Wiedział więc, że jego dni w Moonlight są policzone. — To to coś o magii, zamku, skrzatach i tak dalej? — dopytał marszcząc czoło, odrzuciwszy na blat szmatkę, którą wcześniej czyścił jedną z maszyn. Uważniej przyjrzał się nieznajomej, mając wrażenie, że nie jest to ich pierwsze spotkanie, ale… Nie potrafił przypomnieć sobie, kiedy wpadli na siebie po raz pierwszy.
zakończona
about
Agent federalny, którego na dno posłały narkotyki. Nie pamięta wielu lat swojego życia, więc czeka już tylko niecierpliwie na śmierć.
#23
Kiedy drgnęły jego powieki, pod które wkradł się snop jasnego światła, wiedział już, że jest źle. Nie pamiętał w zasadzie niczego i przez kilka krótkich chwil był pewien, że pięć dni temu, jakimś cudem, uczestniczył w pogrzebie matki. Kiedy usiłował dźwignąć się do siadu uderzył w niego spazmatyczny ból. Skuliwszy się pozwolił na to, by natarł na niego krytyczny głos sumienia; jesteś na to za stary, jesteś na to za stary, jesteś…. Prędka próba odnalezienia się tu i teraz: był lipiec, środek zimy, miał trzydzieści dziewięć lat i kilka dni (ile?) temu wylądował w obskurnym barze, w którym coś mu podano.
zakoczona