Alistair "Lee" Atwood

Chłopiec, który miał kiedyś wszystko, a dzisiaj z opaską elektroniczną na kostce przesiaduje na kanapie siostry i u rodziców, próbując desperacko udowodnić, że jest niewinny.
Chichot losu.
Długie lata spędził na uczelni, jako najbardziej obiecująca przyszła gwiazda palestry. O dziwo, nie wybrał kariery prawniczej, nie zaczepił się w żadnej z prestiżowych kancelarii i nie pomnażał milionów. Te już miał. Pokaźna suma funduszu powierniczego pozwoliła mu na realizację innym ambicji. Ku rozpaczy rodziców został prokuratorem. Młodym, zawziętym, nieustępliwym, przebiegłym chujkiem, który już w pierwszych latach na sali sądowej skrupulatnie planował nad rekordowym portfelem skazanym. Traktował ich jak trofea, nie jak ludzi. Oczywiście rozwiązywanie spraw sprawiało mu ogrom przyjemności, skoro traktował je jak sport. Nie miał jednak w sobie honorowej misji ratowania świata. Nie wierzył w sprawiedliwość za wszelką cenę, wierzył w użyteczną sprawiedliwość. Ze swoją marką osobistą i silnymi plecami ojca wierzył, że może wszystko. Że to on pociąga za sznurki. Aż w końcu sam nie został pociągnięty, prosto na szubienicę.
Nie stało się jednak to aż tak szybko. Do tej pory zastanawia się, co przeoczył.

Daphne. Miała długie rude włosy i skórę tak bladą, że australijskie słońce było dla niej aż ryzykowne. I te niebieskie oczy, które wwiercały się w niego na jednej z imprez branżowych u jednego z p a r t n e r ó w biznesowych. Tych, którym pomagał w odnajdowaniu kruczków prawnych przy lampce dobrej whisky w zadymionych klubach dżentelmenów. I tych, z którymi, chociaż może łączyły go jakieś sprawy karne w przeszłości, to przypadkowo spotykał na polach golfowych.
Nigdy nie chodziło mu o małżeństwo samo w sobie, ale o dobry seks i zachowanie pozorów. Z żoną u boku traktowano go poważniej, awansował z frywolnego bawidamka w rozwianych włosach i ciemnych okularach w pełnego uroku pana domu. I nigdy nie spodziewał się, że powinien sprawdzić, kim naprawdę jest jego żona, zanim nie odjebała motywu z GONE GIRL i nie zapadła się pod ziemię, a spryt całej sytuacji spowodował, że po roku poszukiwań uznano, że Daphne May Atwood nie zaginęła, a nie żyje. A sprawcą, zdaniem lokalnej prokuratury miał być nie kto inny, jak jej mąż. Brak ciała nie wyklucza braku zbrodni, jego ulubiony paradoks. Koronnym dowodem w sprawie miało być nagranie, w którego posiadanie weszła z lokalnych dziennikarek. Kobieta, której założył na palec złotą obrączkę nie czuła się bezpiecznie, każdego dnia obawiając się zarówno Alistaira, jak i ludzi, którymi się otaczał, kiedy nikt nie widzi.

Czy oskarżony przyznał się do winy na pierwszym posiedzeniu sądu? Nie.
Czy z uwagi na charakter postępowania i obawy dotyczące ucieczki bądź mataczenia z uwagi na zawód oskarżonego zastosowano areszt tymczasowy? Tak.
Czy po całym miesiącu za kratami Sir Atwood zgodził się wpłacić kaucję za syna, którego środki bankowe zostały zamrożone? Owszem.
Czy na jego kostce, do czasu rozpoczęcia sprawy zapięta jest na stałe elektroniczna kostka, monitorująca, czy nie opuszcza stanu? Oby nie na długo.

Alistair "Lee" Boyd Lake Atwood jr

12.05.1987

Aberdeen, Szkocja

Prokurator

Aktualnie bezrobotny

Sapphire River

Panseksualny, żonaty/wdowiec

Środek transportu
Klasyczna, oldschoolowa, czerwona Corvette

Związek ze społecznością Aborygenów
x

Najczęściej spotkasz mnie w:
Aktualnie na kanapie swojej siostry i w domu rodzinnym.

Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Ainsley Remington - siostra

Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak!

ALISTAIR "LEE" ATWOOD

Austin Butler