about
pechowy księgowy, który ma trudne życie z szefową
Warunki, w jakich dorastał Brando, nie należały do prostych, jednak to one były kluczowym czynnikiem, który go ukształtował i wzmocnił. Wczesne lata jego życia były naznaczone brakiem dostępu do luksusów, które jego rówieśnicy znali dobrze. Jego matka, która starała się pełnić w jego życiu rolę obojga rodziców, starała się zapewnić mu wszystko, co dobre, jednak z marną pensją i długimi godzinami pracy nie było to proste. Tym bardziej, że w ogóle nie mogła liczyć na swojego byłego partnera, który na wieść o dziecku zniknął z jej życia. Nie zamierzał poświęcić swojej pierwszej rodziny na rzecz nowej, którą założył w wyniku romansu. Wypisał się więc z życia Brando jeszcze zanim przyszedł on na świat.
Chłopiec od początku był ze swoją mamą sam i cóż, jakoś starali się sobie radzić. Brando doceniał wszystko, co kobieta dla niego robiła, rozumiejąc, jak bardzo się poświęcała, choć jednocześnie nic nie mógł poradzić na to, że jej brak na co dzień był dla niego odczuwalny. Jego mama pracowała od wczesnych do późnych godzin, widywali się więc rzadko, głównie dzięki temu, że chłopiec zostawał na nogach do późnych godzin. Z jednej strony jego mama tego nie pochwalała, nalegając, żeby się wysypiał, ale z drugiej strony cieszyło ją, że mogła spędzić z nim choć chwilę po ciężkim dniu pracy, ponieważ Brando był dla niej wszystkim.
I mocno w Brando wierzyła, prawdopodobnie bardziej niż ktokolwiek inny. Zależało jej na tym, żeby jej syn miał znacznie lepsze życie od niej i nie musiał zaharowywać się, żeby położyć chleb na stole. Pilnowała więc tego, żeby się uczył i walczyła o to, aby móc zapewnić mu jak najlepszą edukację, chociaż sam Brando upierał się, że nie powinna aż tak się przemęczać, a on jakoś sobie poradzi, nawet bez studiów. Źle mu się patrzyło na to, jak się przepracowywała. Poza tym miał wrażenie, że nie pasuje do społeczeństwa innego niż to, w którym dorastał, a któremu daleko do wyedukowanego i mogącego liczyć na "lepsze życie". Brando długo upierał się przy swojej racji i wkurzał się, gdy mama przekonywała go do własnej, może nawet celowo jej na złość w pewnym momencie pakując się w różnego rodzaju tarapaty. Te wynikały też częściowo z tego, że zaczął obracać się wokół nieodpowiedniego towarzystwa, które nie cieszyło się dobrą sławą.
Finalnie to jednak jego mamie udało się postawić na swoim i Brando rzeczywiście poszedł na studia. Początkowo sceptyczny zmienił zdanie, zmotywowany przez dziewczynę, z którą się wtedy spotykał. Dzięki niej postanowił zmienić swoje życie na lepsze, co umożliwiła mu jego mama i to sporym kosztem, o czym przekonał się dopiero po latach. W trakcie studiów, a także po rozpoczęciu pierwszej, a nawet drugiej pracy nie miał pojęcia o tym, że kobieta zadłużyła się, aby móc opłacić jego edukację, ponieważ zawsze przekonywała go, że długie godziny pracy opłaciły się i wszystko zaoszczędziła. Naiwnie jej uwierzył, o jej problemach finansowych dowiadując się dopiero niedawno. Przyznała się dopiero, gdy okazało się, że przez zadłużenie może stracić swój dom, co ją przeraziło. Brando jednak nie zamierzał pozwolić, żeby do tego doszło, nie chciał, żeby przez niego straciła swój dom, dlatego spłacił jej dług, przekonując ją do tego, że dla niego to żaden problem.
Niedawno zmienił pracę, trafiając na atrakcyjną ofertę z klubu. Skuszony dobrym zarobkiem postanowił podjąć się tej pracy, choć jego marzeniem na pewno nie było zostanie księgowym w nocnym lokalu. Ale w swojej sytuacji nie może wybrzydzać, ma teraz do spłacenia własny dług.
Chłopiec od początku był ze swoją mamą sam i cóż, jakoś starali się sobie radzić. Brando doceniał wszystko, co kobieta dla niego robiła, rozumiejąc, jak bardzo się poświęcała, choć jednocześnie nic nie mógł poradzić na to, że jej brak na co dzień był dla niego odczuwalny. Jego mama pracowała od wczesnych do późnych godzin, widywali się więc rzadko, głównie dzięki temu, że chłopiec zostawał na nogach do późnych godzin. Z jednej strony jego mama tego nie pochwalała, nalegając, żeby się wysypiał, ale z drugiej strony cieszyło ją, że mogła spędzić z nim choć chwilę po ciężkim dniu pracy, ponieważ Brando był dla niej wszystkim.
I mocno w Brando wierzyła, prawdopodobnie bardziej niż ktokolwiek inny. Zależało jej na tym, żeby jej syn miał znacznie lepsze życie od niej i nie musiał zaharowywać się, żeby położyć chleb na stole. Pilnowała więc tego, żeby się uczył i walczyła o to, aby móc zapewnić mu jak najlepszą edukację, chociaż sam Brando upierał się, że nie powinna aż tak się przemęczać, a on jakoś sobie poradzi, nawet bez studiów. Źle mu się patrzyło na to, jak się przepracowywała. Poza tym miał wrażenie, że nie pasuje do społeczeństwa innego niż to, w którym dorastał, a któremu daleko do wyedukowanego i mogącego liczyć na "lepsze życie". Brando długo upierał się przy swojej racji i wkurzał się, gdy mama przekonywała go do własnej, może nawet celowo jej na złość w pewnym momencie pakując się w różnego rodzaju tarapaty. Te wynikały też częściowo z tego, że zaczął obracać się wokół nieodpowiedniego towarzystwa, które nie cieszyło się dobrą sławą.
Finalnie to jednak jego mamie udało się postawić na swoim i Brando rzeczywiście poszedł na studia. Początkowo sceptyczny zmienił zdanie, zmotywowany przez dziewczynę, z którą się wtedy spotykał. Dzięki niej postanowił zmienić swoje życie na lepsze, co umożliwiła mu jego mama i to sporym kosztem, o czym przekonał się dopiero po latach. W trakcie studiów, a także po rozpoczęciu pierwszej, a nawet drugiej pracy nie miał pojęcia o tym, że kobieta zadłużyła się, aby móc opłacić jego edukację, ponieważ zawsze przekonywała go, że długie godziny pracy opłaciły się i wszystko zaoszczędziła. Naiwnie jej uwierzył, o jej problemach finansowych dowiadując się dopiero niedawno. Przyznała się dopiero, gdy okazało się, że przez zadłużenie może stracić swój dom, co ją przeraziło. Brando jednak nie zamierzał pozwolić, żeby do tego doszło, nie chciał, żeby przez niego straciła swój dom, dlatego spłacił jej dług, przekonując ją do tego, że dla niego to żaden problem.
Niedawno zmienił pracę, trafiając na atrakcyjną ofertę z klubu. Skuszony dobrym zarobkiem postanowił podjąć się tej pracy, choć jego marzeniem na pewno nie było zostanie księgowym w nocnym lokalu. Ale w swojej sytuacji nie może wybrzydzać, ma teraz do spłacenia własny dług.
Środek transportu
Przeważnie porusza się pieszo, a jak musi udać się gdzieś dalej, to transport publiczny.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Głównie w pracy, czyli obecnie w Oceana Moon, gdzie spędza większość czasu. A jeśli nie ma go tam, to najpewniej zastanie się go w domu.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Alice Saaranen - jego matka.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale bez trwałego uszczerbku na zdrowiu, pozbawiania wolności i amnezji bez wcześniejszej konsultacji.
Przeważnie porusza się pieszo, a jak musi udać się gdzieś dalej, to transport publiczny.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Głównie w pracy, czyli obecnie w Oceana Moon, gdzie spędza większość czasu. A jeśli nie ma go tam, to najpewniej zastanie się go w domu.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Alice Saaranen - jego matka.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak, ale bez trwałego uszczerbku na zdrowiu, pozbawiania wolności i amnezji bez wcześniejszej konsultacji.
Brando Saaranen
Alperen Duymaz
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!