about
Prawnik z Sydney, który większość swojego dzieciństwa i tak spędził w Lorne Bay, ponieważ ma tutaj rodzinę. Zakłada kancelarię w Cairns i niedawno został mężem Este, aby ją chronić.
Kto by pomyślał, że jego życie potoczy się w takim kierunku, nawet nie myślał nigdy o czymś takim, a o co chodzi? A o to, że wziął ślub i od kilku tygodni jest oficjalnie mężem, jak to dla niego dziwnie brzmi. Nie zastanawiał się nad tym, kiedy założy rodzinę, a nie ukrywajmy – chciał to zrobić w inny sposób, ale wyszło jak wyszło. Zgrało się to z powrotem do miasteczka, które poniekąd uważał za rodzinne, bo miał tu sporo rodziny i dlatego spędzał tutaj sporo swojego życia, miał tutaj teraz swojego brata, który przyjechał razem z nim do miasteczka. Nie mógł odmówić pomocy ojcu swojej żony, ponieważ miał naprawdę spore problemy, a jego nikt nie ruszy. Rodzina Neelsen ma naprawdę wyrobiona renomę w Australii jak i w świecie, więc małżeństwo jest poniekąd gwarantem, że Este się nic nie stanie, on się o to zatroszczy. Oczywiście nie miał zamiaru traktować swojej zony jak wroga czy coś w tym rodzaju, nie jest jakimś zimnym typem spod ciemnej gwiazdy, chociaż w czarni prezentował się naprawdę dobrze, to musiał sam sobie przyznać. Nie jest narcyzem, który jest piekielnie zapatrzony w siebie, nie. Lubi dobrze wyglądać, na co dzień chodzi w garniturze, ponieważ jako prawnik musi dobrze wyglądać, prawda? No właśnie.
Layonell miał już dom w Lorne Bay, miał nadzieje, że kobiecie będzie się podobać, ale żeby się o tym przekonać to musiał ją do niego zabrać, prawda? Przez większość czasu byli w Cairns, trochę osobno, jednak teraz zdecydowali się zamieszkać razem. Miał trochę rzeczy do spakowania, ale jakoś mu to nie przeszkadzało. Wynajął firmę przeprowadzkową, która była niezbędna podczas takiej długiej przeprowadzki, dobrze, że ona nie była ze Sydney, tylko z Cairns, bo w tym pierwszym wypadku w grę wchodziłby samolot, bo jego rzeczy jechałyby kilka dni.
- I co myślisz? - Zapytał Chamberlain, kiedy przekroczyli próg willi. Jego psy aktualnie przebywały u Archiego, żeby nie przestraszyć Este, ale na pewno niedługo je tutaj przywiezie.
Este
Layonell miał już dom w Lorne Bay, miał nadzieje, że kobiecie będzie się podobać, ale żeby się o tym przekonać to musiał ją do niego zabrać, prawda? Przez większość czasu byli w Cairns, trochę osobno, jednak teraz zdecydowali się zamieszkać razem. Miał trochę rzeczy do spakowania, ale jakoś mu to nie przeszkadzało. Wynajął firmę przeprowadzkową, która była niezbędna podczas takiej długiej przeprowadzki, dobrze, że ona nie była ze Sydney, tylko z Cairns, bo w tym pierwszym wypadku w grę wchodziłby samolot, bo jego rzeczy jechałyby kilka dni.
- I co myślisz? - Zapytał Chamberlain, kiedy przekroczyli próg willi. Jego psy aktualnie przebywały u Archiego, żeby nie przestraszyć Este, ale na pewno niedługo je tutaj przywiezie.
Este
about
Prawnik i zawzięta karierowiczka, która na co dzień pracuje w jednej z najlepszych kancelarii w Cairns. Chociaż lata temu poślubiła pracę, niedawno została żoną Layo, ale to trochę bardziej skomplikowane.
d w a
Este była zmieszana. Wciąż trudno było odnaleźć jej się w zupełnie nowej sytuacji. Została żoną i nareszcie doczekała się swojego wymarzonego ślubu rodem z bajki, ale cóż… okoliczności nie były idealne. Zawsze była przekonana, że jeżeli kiedyś wyjdzie za mąż, zrobi to z miłości, nie z przymusu. Do tej pory nie odkryła, dlaczego jej ojciec posunął się do szantażu. Nie rozumiała, dlaczego tak bardzo zależało mu na tym, żeby poślubiła akurat Layonell’a. I jaka w tym wszystkim była rola Neelsena? Kiedy lata temu próbowała go poderwać, traktował ją jak powietrze. Dlaczego teraz to właśnie ona miała zostać jego żoną? Podejrzewała, że po części było to spowodowane tym, że podobnie jak i Layonell wywodziła się z dość wpływowej rodziny. Este uchodziła za dobrą partię. Może była już po trzydziestce, ale zdecydowanie można było ją określić mianem kobiety sukcesu. Była świetną prawniczką, a jej własny majątek był całkiem pokaźny.
Po ślubie Este i Layo mieszkali przez chwilę osobno. On musiał ogarnąć przeprowadzkę z Sydney, a ona chciała w spokoju uporządkować swoje rzeczy. Dobrze, że z Cairns do Lorne Bay nie było daleko. Este spakowała cały swój dorobek w papierowe kartony. O dziwo, nie było ich jakoś bardzo dużo, ponieważ pakując się, pozbywała się zbędnych przedmiotów, które jedynie zagracały jej przestrzeń. Firma przeprowadzkowa, którą wynajęła zapakowała wszystkie kartony do samochodu dostawczego i dostarczyła je pod jej nowy adres.
Kiedy pierwszy raz przekroczyła próg swojego nowego domu, przystanęła na chwilę i uważnie rozejrzała się wokół. Na jej twarzy pojawił się delikatny uśmiech.
— Dom wygląda rewelacyjnie. Muszę przyznać, że masz niezłe oko do wnętrz, moja siostra by to doceniła — odparła, udając się w głąb domu.
— Jak rozpakujemy te wszystkie kartony, to wszystko będzie wyglądało jeszcze lepiej. Może trzeba będzie dokupić jakieś meble, ale mam nadzieję, że dobrze będzie nam się tu żyło — przyznała zgodnie z prawdą. Este nie szukała problemów.
— Jutro odbiorę moje zwierzaki od Rei, mam nadzieję, że dogadają się z twoimi psami — Este miała pewne obawy, ale nie chciała nastawiać się negatywnie. — Chciałabym ogarnąć wszystko przed naszym wylotem. Myślisz, że zdążymy? — zapytała i delikatnie przygryzła dolną wargę.
Layonell K. Neelsen
about
Prawnik z Sydney, który większość swojego dzieciństwa i tak spędził w Lorne Bay, ponieważ ma tutaj rodzinę. Zakłada kancelarię w Cairns i niedawno został mężem Este, aby ją chronić.
Cala sytuacja na pewno była dla kobiety dziwna i trochę niepokojąca, a na pewno zastanawiająca, ale on na pewno nie powie jej jaki jest prawdziwy powód ich małżeństwa. Nie wiedział również, że jej ojciec posunął się do szantażu, aby zmusić córkę do ślubu. Był przekonany, że mężczyzna przekonał swoją najmłodszą córkę do tego, by właśnie w taki sposób zawarła związek małżeński.
Nie miał zamiaru tego wszystkiego komplikować wprowadzając jakąś dziwną i napiętą atmosferę, bo przecież nie o to mu chodziło. Chciał, żeby Este czuła się przy nim swobodnie, w końcu znają się już naprawdę od dawna, co prawda teraz ich sytuacja trochę inaczej wygląda, a właściwie to zupełnie inaczej, bo są teraz małżeństwem, jednak nie chciał, aby to było takie sztuczne i na siłę. Przy kimś udają superzakochanych, a w domu nie rozmawiają ze sobą. Nie chciał udawać, że się nie znają i tak dalej, bo to tylko sprawi jeszcze większe trudności.
- A dziękuje bardzo, sam parę rzeczy dokończyłem, więc to duży komplement - zaśmiał się. Layonell jest zdania, że dom to nie muzeum i ma wyglądać przytulnie, ale nie jakoś dziwnie. Ma się w nim mieszkać, czuć się dobrze i bezpiecznie, a przede wszystkim trzeba w nim czuć, że możemy w nim odpocząć. Po co kupować wielki dom, który wygląda jak galeria i bać się w nim cokolwiek robić. Totalnie bez sensu. - W domu są trzy główne sypialnie, które mają dodatkowo spore garderoby, więc dodatkowe meble nie będą potrzebne - uśmiechnął się opowiadając w ten sposób o rozkładzie domu, który no cóż, nie da się ukryć – jest okazały.
- Jestem pewny, że się dogadają. Moje chłopaki są bardzo łagodne i kontaktowe - Amstaffy mają bardzo złą reputację, a tak naprawdę są kochanymi stworzeniami. - Tak, najgorszym będzie to wszystko poroznosić do odpowiednich pomieszczeń, potem pójdzie z górki. Przerabiałem to już nie raz - zaśmiał się Neelsen.
Nie miał zamiaru tego wszystkiego komplikować wprowadzając jakąś dziwną i napiętą atmosferę, bo przecież nie o to mu chodziło. Chciał, żeby Este czuła się przy nim swobodnie, w końcu znają się już naprawdę od dawna, co prawda teraz ich sytuacja trochę inaczej wygląda, a właściwie to zupełnie inaczej, bo są teraz małżeństwem, jednak nie chciał, aby to było takie sztuczne i na siłę. Przy kimś udają superzakochanych, a w domu nie rozmawiają ze sobą. Nie chciał udawać, że się nie znają i tak dalej, bo to tylko sprawi jeszcze większe trudności.
- A dziękuje bardzo, sam parę rzeczy dokończyłem, więc to duży komplement - zaśmiał się. Layonell jest zdania, że dom to nie muzeum i ma wyglądać przytulnie, ale nie jakoś dziwnie. Ma się w nim mieszkać, czuć się dobrze i bezpiecznie, a przede wszystkim trzeba w nim czuć, że możemy w nim odpocząć. Po co kupować wielki dom, który wygląda jak galeria i bać się w nim cokolwiek robić. Totalnie bez sensu. - W domu są trzy główne sypialnie, które mają dodatkowo spore garderoby, więc dodatkowe meble nie będą potrzebne - uśmiechnął się opowiadając w ten sposób o rozkładzie domu, który no cóż, nie da się ukryć – jest okazały.
- Jestem pewny, że się dogadają. Moje chłopaki są bardzo łagodne i kontaktowe - Amstaffy mają bardzo złą reputację, a tak naprawdę są kochanymi stworzeniami. - Tak, najgorszym będzie to wszystko poroznosić do odpowiednich pomieszczeń, potem pójdzie z górki. Przerabiałem to już nie raz - zaśmiał się Neelsen.
about
Prawnik i zawzięta karierowiczka, która na co dzień pracuje w jednej z najlepszych kancelarii w Cairns. Chociaż lata temu poślubiła pracę, niedawno została żoną Layo, ale to trochę bardziej skomplikowane.
Este z natury była dość dociekliwa. Wiedziała, że pewnego dnia pozna prawdę i dowie się, dlaczego została żoną prezesa. Gdyby jej ojciec nie posunął się do szantażu, na pewno nie byłaby taka ciekawska. Jego dziwne zachowanie wzbudziło w niej podejrzenia, co było zupełnie naturalne. Mimo tego, że cała sytuacja była nietypowa, Este robiła dobrą minę do złej gry. Nie zamierzała robić pod górkę ani sobie, ani swojemu mężowi. Layonell był obecny w jej życiu od wielu lat i w gruncie rzeczy wiedziała, że był dobrym człowiekiem. Dobrze ją traktował i była niemal w stu procentach pewna, że nie zmieni się to po tym, jak razem zamieszkają. Este miała nadzieję, że znajdą jakąś nić porozumienia.. W końcu przez jakiś czas mieli wieść wspólne życie.
— Co byś zrobił, gdybym kazała Ci przemalować parę ścian? Dałbyś mi wałek i farbę? — zażartowała, aby trochę rozluźnić atmosferę. Na całe szczęście wszystkie ściany były w neutralnych barwach, które komplementowały nowoczesne wnętrze. Este cieszyła się, że dom prezentował się niemal doskonale, ponieważ nie była w nastroju na remont. Miała na głowie inne sprawy, które skutecznie absorbowały jej czas. Podobało jej się, że pomieszczenia były schludne i eleganckie, ale nie do przesady. Podobnie jak Layonell wychodziła z założenia, że dom to nie muzeum. Zależało jej, żeby przestrzeń, w której mieszka była przede wszystkim praktyczna.
— A myślisz, że do jednej sypialni damy radę upchnąć biurko i fotel? Z racji tego, że przeprowadziliśmy się do Lorne Bay, planuję częściej pracować zdalnie i przyda mi się mini gabinet — zapytała zaciekawiona. Na jej twarzy malował się delikatny uśmiech. Este nie zamierzała podchodzić do tematu roszczeniowo, po prostu nie chciała, żeby wzajemnie przeszkadzali sobie w pracy.
— Z moim psem raczej nie powinno być problemu, bardziej martwię się o kota, bo bywa humorzasty — przyznała zgodnie z prawdą. — Starałam się wszystko podpisać, więc może damy radę. Proponuję zacząć od kuchni, co? Mówiłeś, że masz wszystkie sprzęty, więc zabrałam garstkę rzeczy, bo nie gotuję — przyznała nieco rozbawiona, przypominając sobie swoje kulinarne wybryki. Była pewna, że Layonell nie chciałby być jej królikiem doświadczalnym.
Layonell K. Neelsen
— Co byś zrobił, gdybym kazała Ci przemalować parę ścian? Dałbyś mi wałek i farbę? — zażartowała, aby trochę rozluźnić atmosferę. Na całe szczęście wszystkie ściany były w neutralnych barwach, które komplementowały nowoczesne wnętrze. Este cieszyła się, że dom prezentował się niemal doskonale, ponieważ nie była w nastroju na remont. Miała na głowie inne sprawy, które skutecznie absorbowały jej czas. Podobało jej się, że pomieszczenia były schludne i eleganckie, ale nie do przesady. Podobnie jak Layonell wychodziła z założenia, że dom to nie muzeum. Zależało jej, żeby przestrzeń, w której mieszka była przede wszystkim praktyczna.
— A myślisz, że do jednej sypialni damy radę upchnąć biurko i fotel? Z racji tego, że przeprowadziliśmy się do Lorne Bay, planuję częściej pracować zdalnie i przyda mi się mini gabinet — zapytała zaciekawiona. Na jej twarzy malował się delikatny uśmiech. Este nie zamierzała podchodzić do tematu roszczeniowo, po prostu nie chciała, żeby wzajemnie przeszkadzali sobie w pracy.
— Z moim psem raczej nie powinno być problemu, bardziej martwię się o kota, bo bywa humorzasty — przyznała zgodnie z prawdą. — Starałam się wszystko podpisać, więc może damy radę. Proponuję zacząć od kuchni, co? Mówiłeś, że masz wszystkie sprzęty, więc zabrałam garstkę rzeczy, bo nie gotuję — przyznała nieco rozbawiona, przypominając sobie swoje kulinarne wybryki. Była pewna, że Layonell nie chciałby być jej królikiem doświadczalnym.
Layonell K. Neelsen
about
Prawnik z Sydney, który większość swojego dzieciństwa i tak spędził w Lorne Bay, ponieważ ma tutaj rodzinę. Zakłada kancelarię w Cairns i niedawno został mężem Este, aby ją chronić.
Prawnik powinien być dociekliwy i ciekawski, bo inaczej nie dałby rady wykonywać swojego zawodu. Powinien mieć również szeroko pojęte poczucie sprawiedliwości, ale oczywiście wszystko według prawa, bo jak wiadomo wyżej wymienione poczucie każdy z nas ma inny i pewne kwestie mogą zostać naciągnięte i to nie koniecznie jest dobre. Layonell ma spore doświadczenie, więc doskonale wie jak wygląda sytuacja, nie chciał i nigdy nie przeszło mu nawet przez myśl, aby naginać prawo, a z racji, że jest naprawdę dobry (to nie są żadne czcze przechwałki, świadczą o tym wygrane sprawy oraz wiele nagród, które dostawał), nigdy nie ugiął się przed wielką kasą, którą niektórzy mu proponowali za wygranie sprawy, a byli oczywiście winni zarzutom. Nie stosuje takich praktyk, nie tego uczył go ojciec czy nauczyciele na studiach. Prawnik to osoba, do której trzeba mieć wielkie zaufanie.
- Śmiało, może być nawet różowy, ale raczej nie pasowałby do całości - zaśmiała się Layonell, ale naprawdę tak myślał. To jest teraz ich dom. On starał się go urządzić dla siebie. To ma być bezpieczna przystań, w której każdy będzie czuł się dobrze, dlatego nie miałby nic przeciwko małemu remontowi, ale w granicach rozsądku.
- Pewnie, że da radę, jednak, kiedy mnie nie ma możesz korzystać z mojego gabinetu, powinno być ci wygodnie - zaproponował Neelsen. On nie pracuje zdalnie za często, więc gabinet przez większość dnia stoi pusty. Nie ma nic przeciwko temu, aby Este z niego korzystała podczas jego nieobecności. Jak wraca to sytuacja jest zgoła inna, bo wtedy tam pracuje, ale powinni się dogadać.
- Zobaczymy, ale nie przewiduje jakichś problemów - powiedział po chwili. - Dom jest w pełni urządzony, kuchnia zwłaszcza. Lubię gotować, więc muszę mieć gdzie i na czym - dodał jeszcze, kiedy oboje skierowali swoje kroki do wyżej wymienionego pomieszczenia, od którego będą zaczynać.
este chamberlein
- Śmiało, może być nawet różowy, ale raczej nie pasowałby do całości - zaśmiała się Layonell, ale naprawdę tak myślał. To jest teraz ich dom. On starał się go urządzić dla siebie. To ma być bezpieczna przystań, w której każdy będzie czuł się dobrze, dlatego nie miałby nic przeciwko małemu remontowi, ale w granicach rozsądku.
- Pewnie, że da radę, jednak, kiedy mnie nie ma możesz korzystać z mojego gabinetu, powinno być ci wygodnie - zaproponował Neelsen. On nie pracuje zdalnie za często, więc gabinet przez większość dnia stoi pusty. Nie ma nic przeciwko temu, aby Este z niego korzystała podczas jego nieobecności. Jak wraca to sytuacja jest zgoła inna, bo wtedy tam pracuje, ale powinni się dogadać.
- Zobaczymy, ale nie przewiduje jakichś problemów - powiedział po chwili. - Dom jest w pełni urządzony, kuchnia zwłaszcza. Lubię gotować, więc muszę mieć gdzie i na czym - dodał jeszcze, kiedy oboje skierowali swoje kroki do wyżej wymienionego pomieszczenia, od którego będą zaczynać.
este chamberlein
about
Prawnik i zawzięta karierowiczka, która na co dzień pracuje w jednej z najlepszych kancelarii w Cairns. Chociaż lata temu poślubiła pracę, niedawno została żoną Layo, ale to trochę bardziej skomplikowane.
W pracy Este zawsze postępowała zgodnie z zasadami etyki zawodowej. Nie bawiła się w żadne szemrane interesy. W życiu prywatnym także kierowała się określonymi zasadami i żyła zgodnie z literą prawa. Nie zawsze tak było, bo jako nastolatka popełniła ogromny błąd, za który powinna zapłacić. Prowadziła samochód pod wpływem alkoholu i omal nie zabiła człowieka. Wywinęła się tylko dzięki ojcu, chociaż mężczyźnie, którego potrąciła nie stała się żadna większa krzywda. Złamał nogę i miał kilka stłuczeń, ale cała sytuacja mogła skończyć się o wiele gorzej. Od tamtej pory Este nigdy nie siadała za kierownicą, kiedy wcześniej piła alkohol.
— Masz rację, różowy kiepsko komponowałby się z tym wnętrzem. Poza tym jestem zbyt zmęczona przeprowadzką. Dasz wiarę, że kiedy pakowałam rzeczy napadły mnie dwa pająki? Byłam przerażona — zażartowała, chociaż w tamtej chwili wcale nie było jej do śmiechu. Este nie bała się pająków, ale nieszczególnie za nimi przepadała. Na całe szczęście osobniki, które znalazła w swoim mieszkaniu nie były jadowite. W Australii żyło sporo dziwnych stworzeń, dlatego Este lubiła mówić, że to miejsce jest przedsionkiem piekła.
— W takim razie na razie rozgoszczę się w twoim gabinecie, a jak rozpakujemy te kartony, to rozejrzę się za jakimś biurkiem i fotelem. Oboje często będziemy pracować z domu, więc przyda nam się dodatkowa przestrzeń do pracy — Este ucieszyła się, że Layoenll przystał na jej propozycję. Nie chciała przeszkadzać mu w pracy. Oboje potrzebowali skupienia, a zakup dodatkowego biurka i fotela nie był żadnym problemem.
— Moje umiejętności kulinarne kończą się na zrobieniu jajecznicy i kanapek. Mam kilka popisowych dań, ale marna ze mnie kucharka. Ale skoro ty lubisz gotować, to będziesz nam robił obiady, a ja zajmę się zakupami. Czy to brzmi jak propozycja nie do odrzucenia? — spytała i ukradkiem spojrzała w jego ciemne oczy. Gdy dotarli do kuchni, zabrała się za rozpakowywanie kartony. W pierwszej kolejności wyjęła porcelanowy serwis do herbaty, który odziedziczyła po swojej ukochanej babci.
Layonell K. Neelsen
— Masz rację, różowy kiepsko komponowałby się z tym wnętrzem. Poza tym jestem zbyt zmęczona przeprowadzką. Dasz wiarę, że kiedy pakowałam rzeczy napadły mnie dwa pająki? Byłam przerażona — zażartowała, chociaż w tamtej chwili wcale nie było jej do śmiechu. Este nie bała się pająków, ale nieszczególnie za nimi przepadała. Na całe szczęście osobniki, które znalazła w swoim mieszkaniu nie były jadowite. W Australii żyło sporo dziwnych stworzeń, dlatego Este lubiła mówić, że to miejsce jest przedsionkiem piekła.
— W takim razie na razie rozgoszczę się w twoim gabinecie, a jak rozpakujemy te kartony, to rozejrzę się za jakimś biurkiem i fotelem. Oboje często będziemy pracować z domu, więc przyda nam się dodatkowa przestrzeń do pracy — Este ucieszyła się, że Layoenll przystał na jej propozycję. Nie chciała przeszkadzać mu w pracy. Oboje potrzebowali skupienia, a zakup dodatkowego biurka i fotela nie był żadnym problemem.
— Moje umiejętności kulinarne kończą się na zrobieniu jajecznicy i kanapek. Mam kilka popisowych dań, ale marna ze mnie kucharka. Ale skoro ty lubisz gotować, to będziesz nam robił obiady, a ja zajmę się zakupami. Czy to brzmi jak propozycja nie do odrzucenia? — spytała i ukradkiem spojrzała w jego ciemne oczy. Gdy dotarli do kuchni, zabrała się za rozpakowywanie kartony. W pierwszej kolejności wyjęła porcelanowy serwis do herbaty, który odziedziczyła po swojej ukochanej babci.
Layonell K. Neelsen
about
Prawnik z Sydney, który większość swojego dzieciństwa i tak spędził w Lorne Bay, ponieważ ma tutaj rodzinę. Zakłada kancelarię w Cairns i niedawno został mężem Este, aby ją chronić.
Layonell nigdy nie brał pod uwagę tego, że mógłby zboczyć z obranego przez siebie kuru. Jego rodzina miała renomę, była naprawdę dobrze znana w środowisku prawniczym, ale ciemnowłosy wiedział, ze to zasługa jego ojca i ludzi, z którymi współpracował, a zawsze dobierał ich starannie. Kiedy starszy Neelsen wszedł o rodzinnego biznesu i piął się po szczeblach kariery również chciał rozwijać ich rodzinny biznes, ale nie był zadufanym w sobie typem, który uważał, że może wszystko, ponieważ jego ojciec jest renomowanym prawnikiem. Layo chciał się nauczyć jak najwięcej i potem działać. Teraz, kiedy miał pewność właśnie to zrobił i powoli widać tego efekty, z czego jest cholernie zadowolony. On sam nigdy nie popełnił żadnego przestępstwa czy wykroczenia, nawet mandatu nie miał, ale nie ocenia nikogo, ponieważ nigdy nie wiadomo co przyniesie mu los.
- Też mi się tak wydaje - zaśmiał się patrząc na Este. - Pająki tutaj to zupełnie inny wymiar… wszystkiego w sumie, ohydne są - mówiąc to skrzywił się. Sam Layo również się nie boi pająków, mieszkają w takim miejscu, że różne stworzenia można spotkać. Australijskie pająki to po prostu jakieś monstra, których lepiej unikać. Niektóre nie zrobią nic poza napędzeniem stracha, inne mogą zrobić bardzo wiele – w tym zabić.
- Ja pracuje w domu wieczorami tylko, dzień spędzam w kancelarii - wyjaśnił, ale dla niego miejsce zbytnio nie ma znaczenia, bo czasem nawet z papierami rozsiadał się w salonie czy na tarasie. Musiał po prostu mieć spokój, a w tym domu jest to zapewnione.
- To brzmi jak bardzo dobra propozycja, idealny podział - zaśmiał się Layonell postawiają jeden z kartonów na szafce, aby nie trzeba było się za bardzo schylać. - Mam nadzieje, że moja kuchnia będzie ci smakować. Mama nie chciała nas wypuścić z domu dopóki nie dostała potwierdzenia na to, że potrafimy gotować - dodał jeszcze z uśmiechem.
este chamberlein
- Też mi się tak wydaje - zaśmiał się patrząc na Este. - Pająki tutaj to zupełnie inny wymiar… wszystkiego w sumie, ohydne są - mówiąc to skrzywił się. Sam Layo również się nie boi pająków, mieszkają w takim miejscu, że różne stworzenia można spotkać. Australijskie pająki to po prostu jakieś monstra, których lepiej unikać. Niektóre nie zrobią nic poza napędzeniem stracha, inne mogą zrobić bardzo wiele – w tym zabić.
- Ja pracuje w domu wieczorami tylko, dzień spędzam w kancelarii - wyjaśnił, ale dla niego miejsce zbytnio nie ma znaczenia, bo czasem nawet z papierami rozsiadał się w salonie czy na tarasie. Musiał po prostu mieć spokój, a w tym domu jest to zapewnione.
- To brzmi jak bardzo dobra propozycja, idealny podział - zaśmiał się Layonell postawiają jeden z kartonów na szafce, aby nie trzeba było się za bardzo schylać. - Mam nadzieje, że moja kuchnia będzie ci smakować. Mama nie chciała nas wypuścić z domu dopóki nie dostała potwierdzenia na to, że potrafimy gotować - dodał jeszcze z uśmiechem.
este chamberlein
about
Prawnik i zawzięta karierowiczka, która na co dzień pracuje w jednej z najlepszych kancelarii w Cairns. Chociaż lata temu poślubiła pracę, niedawno została żoną Layo, ale to trochę bardziej skomplikowane.
— Mam nadzieję, że będą się od nas trzymać z daleka. Chciałaby uniknąć też węży, przez ostatnie lata mieszkałam w apartamentowcu. Trochę zapomniałam, jak to jest w domach — przyznała z rozbawieniem. Australijskie ogrody były domem dla różnych stworzeń, których Este wolała unikać. Z biegiem lat przywykła do tego typu atrakcji. Przeżyła kilka całkiem zabawnych sytuacji związanych z pająkami i wężami.
Powrót do Lorne Bay był dla Este pewnego rodzaju nowym początkiem. Wielokrotnie zastanawiała się, jak będzie wyglądało jej życie po ślubie. Jak na razie za wiele się nie zmieniło, ale tak naprawdę dopiero teraz miała zacząć wspólne życie u boku Layo. Po głowie chodziło jej wiele pytań, ale nie chciała za bardzo drążyć. Jej intuicja podpowiadała jej, że Layonell jest osobą godną zaufania. Znała go od wielu lat i nigdy niczego nie mogła mu zarzucić. Kiedy przed laty nie odwzajemnił jej uczuć, poczuła się zraniona, ale w pewnym momencie zdała sobie sprawę, że nikogo nie mogła zmusić do miłości. Ruszyła dalej, a po latach ich drogi znów się skrzyżowały w dość niespodziewany sposób.
— Któregoś dnia odwiedzę Cię w biurze i zobaczę, jak się urządziliśmy. Wasza siedziba jest niedaleko mojej pracy — stwierdziła, a na jej twarzy przez cały czas malował się delikatny uśmiech. Była ciekawa, jak Layonell urządził biuro. Chciała też poznać jego współpracowników. Poza tym skoro oboje pracowali w Cairns, to jako jego żona powinna go czasem odwiedzić i wyciągnąć na lunch.
— Akurat w robieniu zakupów jestem świetna — zażartowała. Cóż, jak na typową kobietę przystało Este uwielbiała zakupy, nie tylko te spożywcze.
— Kiedy miałam trzynaście lat, moja mama wyjechała do Perth razem z moją siostrą. Zostałam tutaj z tatą, który też nie był wybitnym kucharzem. Z rozbawieniem obserwowałam jego kuchenne poczynania — odparła, dzieląc się z nim swoimi wspomnieniami. Este nigdy nie miała żalu do swojej mamy, że wyjechała. Rozumiała, że jej siostra potrzebowała jej wtedy bardziej. Tęskniła za nią, ale z perspektywy czasu dobrze wspominała czas, kiedy mieszkała tylko ze swoim tatą.
Layonell K. Neelsen
Powrót do Lorne Bay był dla Este pewnego rodzaju nowym początkiem. Wielokrotnie zastanawiała się, jak będzie wyglądało jej życie po ślubie. Jak na razie za wiele się nie zmieniło, ale tak naprawdę dopiero teraz miała zacząć wspólne życie u boku Layo. Po głowie chodziło jej wiele pytań, ale nie chciała za bardzo drążyć. Jej intuicja podpowiadała jej, że Layonell jest osobą godną zaufania. Znała go od wielu lat i nigdy niczego nie mogła mu zarzucić. Kiedy przed laty nie odwzajemnił jej uczuć, poczuła się zraniona, ale w pewnym momencie zdała sobie sprawę, że nikogo nie mogła zmusić do miłości. Ruszyła dalej, a po latach ich drogi znów się skrzyżowały w dość niespodziewany sposób.
— Któregoś dnia odwiedzę Cię w biurze i zobaczę, jak się urządziliśmy. Wasza siedziba jest niedaleko mojej pracy — stwierdziła, a na jej twarzy przez cały czas malował się delikatny uśmiech. Była ciekawa, jak Layonell urządził biuro. Chciała też poznać jego współpracowników. Poza tym skoro oboje pracowali w Cairns, to jako jego żona powinna go czasem odwiedzić i wyciągnąć na lunch.
— Akurat w robieniu zakupów jestem świetna — zażartowała. Cóż, jak na typową kobietę przystało Este uwielbiała zakupy, nie tylko te spożywcze.
— Kiedy miałam trzynaście lat, moja mama wyjechała do Perth razem z moją siostrą. Zostałam tutaj z tatą, który też nie był wybitnym kucharzem. Z rozbawieniem obserwowałam jego kuchenne poczynania — odparła, dzieląc się z nim swoimi wspomnieniami. Este nigdy nie miała żalu do swojej mamy, że wyjechała. Rozumiała, że jej siostra potrzebowała jej wtedy bardziej. Tęskniła za nią, ale z perspektywy czasu dobrze wspominała czas, kiedy mieszkała tylko ze swoim tatą.
Layonell K. Neelsen
about
Prawnik z Sydney, który większość swojego dzieciństwa i tak spędził w Lorne Bay, ponieważ ma tutaj rodzinę. Zakłada kancelarię w Cairns i niedawno został mężem Este, aby ją chronić.
Słuchał uważnie patrząc na Este.
- Wbrew pozorom to takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko. Te zwierzaki, chociaż bardziej pasuje stworzenia z piekła, nie zapuszczają się tutaj. Mieszkałem tutaj przez większość swojego dzieciństwa jak przyjeżdżałem na wakacje, więc można powiedzieć, że mówię z doświadczenia - zaśmiał się Layonell, ale mówił prawdę. Takie stworzenia nie pojawiają się zbytnio w towarzystwie ludzi, chyba, że szukają pożywienia. W ciągu wielu lat, podczas wakacji naprawdę rzadko takie stwory pojawiały się w domu, chociaż najgorzej wspomina fakt, kiedy na jego łóżku pojawił się wielki pająk huntsman, który był wielkości kota. Na samą myśl ma ciarki, ale nie dlatego, że się boi pająków – są one po prostu obrzydliwe. Nic więcej.
Layonell zawsze w Lorne Bay czul się jak w domu, czasem chyba nawet bardziej niż w swoim rodzinnym Sydney. Kochał to miasteczko oraz spokój jaki oferuje, zawsze to doceniał. Nawet jako dzieciak. Sydney jest głośne i wszyscy są wiecznie zajęci, żyją w pędzie typowym dla dużego miasta, a tutaj nie. W Lorne można odpocząć, po prostu. Jemu bardzo do pasowało, więc ucieszył się, że może tutaj być i dodatkowo robić to co kocha.
- Pewnie, zapraszam. Pracujemy od 7-19 - zaśmiał się Layonell, ale tak naprawdę to czasem nawet dłużej, kiedy była potrzeba. Layonell potrafił naprawdę długo siedzieć w pracy, albo w swoim domowym biurze. Nie lubił zostawiać niczego na późnej, a w pracy prawnika dużo rzeczy nie może być zostawiane na potem.
- To na pewno miałaś zabawnie z tatą - powiedział Layonell z uśmiechem wiedząc jak wyglądała sytuacja, ale na pewno nie była ona łatwa dla Este, dla żadnego członka jej rodziny, ale czasem tak jest, że nie na wszystko mamy wpływ, niestety. - Za dzieciaka też obserwowałem jak mój tata uczy się gotować, mama nie miała nad nim litości - powiedział z rozbawieniem przypominając sobie te wszystkie sytuacje.
este chamberlein
- Wbrew pozorom to takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko. Te zwierzaki, chociaż bardziej pasuje stworzenia z piekła, nie zapuszczają się tutaj. Mieszkałem tutaj przez większość swojego dzieciństwa jak przyjeżdżałem na wakacje, więc można powiedzieć, że mówię z doświadczenia - zaśmiał się Layonell, ale mówił prawdę. Takie stworzenia nie pojawiają się zbytnio w towarzystwie ludzi, chyba, że szukają pożywienia. W ciągu wielu lat, podczas wakacji naprawdę rzadko takie stwory pojawiały się w domu, chociaż najgorzej wspomina fakt, kiedy na jego łóżku pojawił się wielki pająk huntsman, który był wielkości kota. Na samą myśl ma ciarki, ale nie dlatego, że się boi pająków – są one po prostu obrzydliwe. Nic więcej.
Layonell zawsze w Lorne Bay czul się jak w domu, czasem chyba nawet bardziej niż w swoim rodzinnym Sydney. Kochał to miasteczko oraz spokój jaki oferuje, zawsze to doceniał. Nawet jako dzieciak. Sydney jest głośne i wszyscy są wiecznie zajęci, żyją w pędzie typowym dla dużego miasta, a tutaj nie. W Lorne można odpocząć, po prostu. Jemu bardzo do pasowało, więc ucieszył się, że może tutaj być i dodatkowo robić to co kocha.
- Pewnie, zapraszam. Pracujemy od 7-19 - zaśmiał się Layonell, ale tak naprawdę to czasem nawet dłużej, kiedy była potrzeba. Layonell potrafił naprawdę długo siedzieć w pracy, albo w swoim domowym biurze. Nie lubił zostawiać niczego na późnej, a w pracy prawnika dużo rzeczy nie może być zostawiane na potem.
- To na pewno miałaś zabawnie z tatą - powiedział Layonell z uśmiechem wiedząc jak wyglądała sytuacja, ale na pewno nie była ona łatwa dla Este, dla żadnego członka jej rodziny, ale czasem tak jest, że nie na wszystko mamy wpływ, niestety. - Za dzieciaka też obserwowałem jak mój tata uczy się gotować, mama nie miała nad nim litości - powiedział z rozbawieniem przypominając sobie te wszystkie sytuacje.
este chamberlein
about
Prawnik i zawzięta karierowiczka, która na co dzień pracuje w jednej z najlepszych kancelarii w Cairns. Chociaż lata temu poślubiła pracę, niedawno została żoną Layo, ale to trochę bardziej skomplikowane.
— Niby tak, ale wiesz, co mówią, podobno ciągnie swój do swego — rzuciła nieco żartobliwie, puszczając przy tym oczko. Este nie była najmilszą osobą na świecie. Tak właściwie miała w sobie coś z wiedźmy. Liczyła jednak, że pająki i inne piekielne stwory będą omijać ją szerokim łukiem.
Este była ciekawa, jak będzie wyglądało ich wspólne życie. Tak naprawdę w tamtym momencie nie wiedziała nawet, ile potrwa ich udawane małżeństwo. Chociaż była zła na swojego ojca, nie zamierzała niczego utrudniać. Layonell dobrze ją traktował, więc zamierzała odwdzięczyć mu się tym samym. Naprawdę chciała być dobrą udawaną żoną. Uważała, że miała ku temu całkiem dobre predyspozycje. Zdecydowanie była osobą, z którą można było bez wstydu pokazać się w towarzystwie. Poza tym odnosiła wrażenie, że pod wieloma względami ona i Layonell nadawali na tych samych falach.
— Myślisz, że powinniśmy czasem jeździć razem do pracy? No wiesz, skoro jesteśmy małżeństwem byłoby to naturalne — ten pomysł wpadł jej do głowy dość spontanicznie, ale uważała, że miał on sporo sensu. Oboje pracowali w podobnych godzinach, a ich firmy były położone w bliskiej okolicy. Po przeprowadzce Este planowała częściej pracować w domu, ale nie mogła całkiem zrezygnować z regularnych wizyt w mieście. Czasem musiała pojawić się w sądzie albo spotkać się z klientem.
— Zawsze byliśmy blisko, nawet do tej pory tak jest — przyznała, a na jej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Rodzina była dla niej najważniejsza. Cieszyła się, że pomimo upływu lat wciąż miała dobre relacje z rodzicami. Byli dla niej trochę niczym przyjaciele. Ostatnio jej stosunki z ojcem trochę się ochłodziły, ale gdzieś w środku Este liczyła, że to tymczasowe.
— Mam nadzieję, że będziesz dla mnie bardziej łaskawy, chociaż przydadzą mi się lekcje gotowania. Może nawet kupię sobie jakiś zabawny fartuszek na zachętę? — zaśmiała się, wyobrażając sobie jeden z tych żenujących fartuchów do gotowania z napisem w stylu “najlepsza babeczka na świecie” albo “dziś gotuje miś”.
Layonell K. Neelsen
Este była ciekawa, jak będzie wyglądało ich wspólne życie. Tak naprawdę w tamtym momencie nie wiedziała nawet, ile potrwa ich udawane małżeństwo. Chociaż była zła na swojego ojca, nie zamierzała niczego utrudniać. Layonell dobrze ją traktował, więc zamierzała odwdzięczyć mu się tym samym. Naprawdę chciała być dobrą udawaną żoną. Uważała, że miała ku temu całkiem dobre predyspozycje. Zdecydowanie była osobą, z którą można było bez wstydu pokazać się w towarzystwie. Poza tym odnosiła wrażenie, że pod wieloma względami ona i Layonell nadawali na tych samych falach.
— Myślisz, że powinniśmy czasem jeździć razem do pracy? No wiesz, skoro jesteśmy małżeństwem byłoby to naturalne — ten pomysł wpadł jej do głowy dość spontanicznie, ale uważała, że miał on sporo sensu. Oboje pracowali w podobnych godzinach, a ich firmy były położone w bliskiej okolicy. Po przeprowadzce Este planowała częściej pracować w domu, ale nie mogła całkiem zrezygnować z regularnych wizyt w mieście. Czasem musiała pojawić się w sądzie albo spotkać się z klientem.
— Zawsze byliśmy blisko, nawet do tej pory tak jest — przyznała, a na jej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Rodzina była dla niej najważniejsza. Cieszyła się, że pomimo upływu lat wciąż miała dobre relacje z rodzicami. Byli dla niej trochę niczym przyjaciele. Ostatnio jej stosunki z ojcem trochę się ochłodziły, ale gdzieś w środku Este liczyła, że to tymczasowe.
— Mam nadzieję, że będziesz dla mnie bardziej łaskawy, chociaż przydadzą mi się lekcje gotowania. Może nawet kupię sobie jakiś zabawny fartuszek na zachętę? — zaśmiała się, wyobrażając sobie jeden z tych żenujących fartuchów do gotowania z napisem w stylu “najlepsza babeczka na świecie” albo “dziś gotuje miś”.
Layonell K. Neelsen
about
Prawnik z Sydney, który większość swojego dzieciństwa i tak spędził w Lorne Bay, ponieważ ma tutaj rodzinę. Zakłada kancelarię w Cairns i niedawno został mężem Este, aby ją chronić.
Zaśmiał się.
- Nie wyciągniesz ode mnie potwierdzenia - powiedział ze śmiechem. Layonell to typ człowieka, który dla wszystkich jest miły, w granicach zdrowego rozsądku ma się rozumieć, ale bardzo rzadko był niemiły czy wredny, dobra – sytuacja ma się zgoła inaczej, kiedy jest ze swoimi przyjaciółmi i może im trochę podokuczać, ale to zupełnie inna sytuacja, bo wie na co sobie może pozwolić i jak to wpłynie na daną osobę.
Layonell nie chciał niczego utrudniać, tym bardziej robić jakieś dziwne problemy czy aluzje. W końcu oboje są dorosłymi ludźmi i wiedza na czym stoją. Co prawda on to zrobił na prośbę ojca Este, senior chciał w ten sposób ją chronić, a ludzie, którzy robili mu pod górkę bali się Neelsenów, ponieważ ci bardzo skutecznie sobie poradzili w pewnej sprawie.
- Nie mam nic przeciwko, skoro chcesz. Wyjdzie nam to na pewno lepiej, a dwa będę miał wymówkę, żeby wyjść z pracy jak człowieka - powiedział żartobliwie. Na pewno będzie wtedy pracował do wieczora w swoim domowym gabinecie, ale musiał przyznać, że lepiej mu się pracowało w domu, ponieważ mógł się skupić i nikt mu nie przeszkadzał przychodząc z pytaniami, wiedział, że to część jego pracy, ale wiadomo jak to jest, kiedy coś robimy i zostaniemy rozproszeni.
- To najważniejsze – powiedział, ponieważ sam jest bardzo blisko ze swoimi rodzicami. Nie mógł sobie wyobrazić tego, aby było inaczej. To pewnie kwestia tego, że są bardzo dobrymi ludźmi, a przede wszystkim dobrymi rodzicami.
Zaśmiał się.
- Czyli chciałabyś kurs gotowania od szefa Layonella? Myślę, że da się to zrobić - dodał z uśmiechem. - Fartuszek możesz sobie sprawić jak najbardziej - powiedział jeszcze. Był ciekaw jej umiejętności.
este chamberlein
- Nie wyciągniesz ode mnie potwierdzenia - powiedział ze śmiechem. Layonell to typ człowieka, który dla wszystkich jest miły, w granicach zdrowego rozsądku ma się rozumieć, ale bardzo rzadko był niemiły czy wredny, dobra – sytuacja ma się zgoła inaczej, kiedy jest ze swoimi przyjaciółmi i może im trochę podokuczać, ale to zupełnie inna sytuacja, bo wie na co sobie może pozwolić i jak to wpłynie na daną osobę.
Layonell nie chciał niczego utrudniać, tym bardziej robić jakieś dziwne problemy czy aluzje. W końcu oboje są dorosłymi ludźmi i wiedza na czym stoją. Co prawda on to zrobił na prośbę ojca Este, senior chciał w ten sposób ją chronić, a ludzie, którzy robili mu pod górkę bali się Neelsenów, ponieważ ci bardzo skutecznie sobie poradzili w pewnej sprawie.
- Nie mam nic przeciwko, skoro chcesz. Wyjdzie nam to na pewno lepiej, a dwa będę miał wymówkę, żeby wyjść z pracy jak człowieka - powiedział żartobliwie. Na pewno będzie wtedy pracował do wieczora w swoim domowym gabinecie, ale musiał przyznać, że lepiej mu się pracowało w domu, ponieważ mógł się skupić i nikt mu nie przeszkadzał przychodząc z pytaniami, wiedział, że to część jego pracy, ale wiadomo jak to jest, kiedy coś robimy i zostaniemy rozproszeni.
- To najważniejsze – powiedział, ponieważ sam jest bardzo blisko ze swoimi rodzicami. Nie mógł sobie wyobrazić tego, aby było inaczej. To pewnie kwestia tego, że są bardzo dobrymi ludźmi, a przede wszystkim dobrymi rodzicami.
Zaśmiał się.
- Czyli chciałabyś kurs gotowania od szefa Layonella? Myślę, że da się to zrobić - dodał z uśmiechem. - Fartuszek możesz sobie sprawić jak najbardziej - powiedział jeszcze. Był ciekaw jej umiejętności.
este chamberlein
about
Prawnik i zawzięta karierowiczka, która na co dzień pracuje w jednej z najlepszych kancelarii w Cairns. Chociaż lata temu poślubiła pracę, niedawno została żoną Layo, ale to trochę bardziej skomplikowane.
— Zadbam o to, żebyś za długo nie siedział w biurze, chociaż sama mam z tym często problem — przyznała i delikatnie zmarszczyła brwi. Nie lubiła hipokryzji, więc nie zamierzała prawić mu żadnych morałów. Uważała jednak, że pracoholizm był nawykiem, nad którym razem mogli popracować. Este nie zamierzała porywać się z motyką na księżyc, ale stopniowo zamierzała ograniczyć pracę. Czuła, że powinna nieco zwolnić. Na pewno korzystnie wpłynęłoby to na jej zdrowie, ponieważ często żyła w zabójczym pędzie. Kiedy jej życie prywatne się posypało, skupiła się na pracy, bo w zasadzie nic innego jej nie pozostało.
Este skłamałaby mówiąc, że Layonell był jej zupełnie obojętny. Czuła dziwną potrzebę, żeby się o niego zatroszczyć. Sądziła, że mieszkanie z kimś będzie miłą odmianą. Przez te trzy lata kompletnie odzwyczaiła się od obecności drugiego człowieka. Wieczorami doskwierała ją samotność, którą próbowała zagłuszyć różnymi aktywnościami. Chodziła na siłownię, spacerowała z psem, oglądała seriale.
Jej umiejętności kulinarne były na marnym poziomie. Miała dwa popisowe dania. Oprócz tego potrafiła przyrządzić jakieś proste rzeczy typu jajecznica. Kiedyś nawet próbowała trochę się doszkolić, ale efekty nie był zadowalające, poza tym brakowało jej czasu. Prościej było zamówić katering dietetyczny.
— W takim razie jesteśmy umówieni. Trzeba zacząć się modlić, żebym niczego nie spaliła i nikogo nie otruła — zaśmiała się i wywróciła oczami. Obie opcje były możliwe. Wierzyła jednak, że pod okiem Layo da sobie radę i nie dojdzie do żadnego nieszczęścia.
Resztę dnia Este i Layonell spędzili na rozpakowywaniu i porządkowaniu domu. Prace upłynęły im w miłej atmosferze. Sporo pogadali i zjedli razem kolację, którą jako naczelny szef kuchni przygotował Layonell.
/ zt.
Este skłamałaby mówiąc, że Layonell był jej zupełnie obojętny. Czuła dziwną potrzebę, żeby się o niego zatroszczyć. Sądziła, że mieszkanie z kimś będzie miłą odmianą. Przez te trzy lata kompletnie odzwyczaiła się od obecności drugiego człowieka. Wieczorami doskwierała ją samotność, którą próbowała zagłuszyć różnymi aktywnościami. Chodziła na siłownię, spacerowała z psem, oglądała seriale.
Jej umiejętności kulinarne były na marnym poziomie. Miała dwa popisowe dania. Oprócz tego potrafiła przyrządzić jakieś proste rzeczy typu jajecznica. Kiedyś nawet próbowała trochę się doszkolić, ale efekty nie był zadowalające, poza tym brakowało jej czasu. Prościej było zamówić katering dietetyczny.
— W takim razie jesteśmy umówieni. Trzeba zacząć się modlić, żebym niczego nie spaliła i nikogo nie otruła — zaśmiała się i wywróciła oczami. Obie opcje były możliwe. Wierzyła jednak, że pod okiem Layo da sobie radę i nie dojdzie do żadnego nieszczęścia.
Resztę dnia Este i Layonell spędzili na rozpakowywaniu i porządkowaniu domu. Prace upłynęły im w miłej atmosferze. Sporo pogadali i zjedli razem kolację, którą jako naczelny szef kuchni przygotował Layonell.
/ zt.