about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
23:52
Cobie, jeszcze raz mnie zaczniesz przepraszać za coś takiego, to po powrocie cię znajdę na tej twojej farmie i wybiję z głowy takie zachowania!
bardzo mi miło, że do mnie piszesz! 
potrzebuję kontaktu ze "starym" życiem, żeby całkiem nie odlecieć od rzeczywistości, bo życie tutaj to zupełnie inna bajka
potrzebuję kontaktu ze "starym" życiem, żeby całkiem nie odlecieć od rzeczywistości, bo życie tutaj to zupełnie inna bajka niby tu praca w ziemi i tam praca w ziemi, ale zupełnie inne wrażenia!
w każdym razie dość o mnie
opowiadaj, co u ciebie? rozruszałaś już samolot i przeleciałaś pierwsze pole opryskami? 
teren na wiosnę przygotowany pod nowe eksperymenty rolnicze? 
wiosna dobra pora roku na nowe początki!
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
23:58
proszę, proszę! tutaj niby taka nieśmiała, a jednak pokazuje pazurki! 
może nie rozumieją, może nie mają możliwości, na dobrą sprawę nie każdego zawsze stać lub ma możliwość na życie z własnej pasji, wiem co mówię
praca na farmie jest fajna, ale w porównaniu do tego tutaj... no cóż, chyba nie muszę nic mówić 
wow, Cobie, mega, gratuluję!!!
jedne pilotki na nos, kurtka pilotka na plecy i lecisz jak Maverick w Top Gun! jeszcze chwila i beczki w powietrzu zaczniesz kręcić z opryskami! 
szukaj informacji, szukaj! dobrą kasę można na tym trzepać, więc działaj, dziewczyno!
ustawiam się w kolejkę! choć nie wiem jeszcze kiedy
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
00:02
na razie farmą opiekuje się Christopher Williams, ale skontaktuję się z nim w tej sprawie i coś ustalimy, więc dam ci znać, chociaż nie ukrywam, że wolałbym mieć nad tym osobiste patrzenie
musiałbym skończyć studia, na które jeszcze muszę się dostać, więc sprawa nie jest wcale taka oczywista, wszystko jeszcze patykiem po wodzie pisane 
i dobranoc, Cobs!
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
08:22
no dzień dobry!
u mnie taki poranek
człowiek może opuszcza farmę, ale farma nigdy nie wychodzi z człowieka nigdy! 
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
08:48
hahahaha, o pięknie!, widzę tobie bardziej przydadzą się kalosze niż mnie!
i to takie konkretne, rybackie, aż po same uda
albo nie? maseczka błotna jak się patrzy!
udało się wygrzebać samej czy ściągałaś pomoc? mnie raz wyciągali, to dopiero była zabawa
a trawy brakuje mi tu jak mało czego! cholera, nie sądziłem nigdy, że zatęsknię za czymś tak banalnym!
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
09:12
wow, jak cudnie!
domyślam się, że pachnie obłędnie, potrafię to sobie wyobrazić!
u mnie niestety tylko taki widok i zapach świeżo skopanego piasku po deszczu; niby padało, a piach dalej chrzęści między zębami i gryzie w płucach 
no i Rebecca mistrzem drugiego planu
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
09:28
no to ładnie mnie załatwiłaś!
co ja zrobię, że lubię dużo mówić i nie umiem pracować tak w ciszy? 
koniecznie! zaprosiłem cały zespół do siebie na farmę, więc jak przyjadą, to zorganizuję jakieś ognisko i zapraszam, zapraszam! ci ludzie są naprawdę totalnie odjechani jako całość i jako jednostki!
a z Rebeccą się na pewno dogadasz, jesteście całkiem podobne - obie mówicie głupoty i później tak uroczo się tego wstydzicie!
co prawda Rebecca to gówniara, bo ma dopiero 22 lata, ale - o ile planety ułożą się w sprzyjającej konfiguracji - jak wrócę w lutym na studia, to może będziemy razem w jednej grupie, bo też studiuje w Brisbane!
jaki ten świat jest mały, nie?
a jednocześnie duży, bo mieszkając kilkanaście kilometrów od siebie, nie spotkaliśmy się przez tyle lat!
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
09:38
przeskoczysz trzydziestkę to pogadamy
bez obaw, nie jesteś pierwszą ani ostatnią, co kradła jabłka dziadkom, oni doskonale o tym wiedzą, ale śmiało możesz wpaść, ktoś zawsze powinien być na farmie, a szarlotką nie pogardzą
z Lily rozmawiamy codziennie, a w międzyczasie nagrywa mi się na skrzynkę, jak nie mam kiedy odebrać i jakoś tak leci, do telefonu mi nie płacze, więc myślę, że trzyma się całkiem nieźle, a Marianne w sumie nie wspominała, żeby działo się z nią coś niepokojącego, więc muszę zaufać jej w tej kwestii
no i ma przyjechać do mnie na weekend, więc trochę sobie odbijemy ten czas, ale wiadomo, że jeden weekend nie wynagrodzi dziecku straconych tygodni 
no i nie będę oszukiwać, że ja za nią nie tęsknię, sam mam czasem myśli, żeby rzucić to w cholerę i wrócić do domu, bo co będzie potem? jak wrócę na studia, to tylko w Brisbane, a to przecież kilka godzin samolotem od Lorne, widywałbym ją jeszcze rzadziej 
jak widać instagram to jedno, w środku w człowieku siedzi druga strona medalu 
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
09:53
pfff, za takie teksty więcej ci się nie zwierzę z niczego, zobaczysz!
dla Lily może i całą rodziną, bo będzie miała matkę i ojca przy sobie, ale nie spotykam się z Marianne, przyjadą razem, bo nie puściłym pięciolatki samej samolotem w podróż na drugi koniec kontynentu, bez szans! a gdybym miał lecieć ja do Lorne, musiałbym brać dodatkowe dni urlopu, którego nie mam
przygotowujemy dla małej z zespołem jej małe prywatne wykopaliska, więc zasmakuje trochę w tym temacie, mam nadzieję, że będzie się super bawić 
widziałem już plan studiów, niestety, większość zajęć stacjonarnie + wyloty w różne części świata na praktyki, mógłbym zbić cały tydzień zajęć w 3 dni, wtedy mógłbym wracać na dłużej niż dzień, ale to też kłopotliwe, cały dzień traciłbym na podróż i tak
powrót na studia = brak stałego dochodu w takim stopniu, z którego mógłbym opłacać tak częste loty, bo już nie mógłbym pracować na farmie, a z dorywczej pracy z grafikiem dopasowanym pod zajęcia nie ma kokosów
no i Lily to dziecko wsi, w mieście się dusi, więc tak czy siak zostanie z matką, a ja przegapiłbym mnóstwo ważnych momentów w jej życiu i tak o, nie ma dobrego wyjścia
nie można mieć ciastka i zjeść ciastka, coś za coś, a ja tak cholernie nie lubię takich wyborów, najchętniej zrzuciłbym podjęcie tej decyzji na kogoś innego
Cobie Finnigan-Hayes
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
10:15
nope, w Cairns nie ma archeologii, a w Brisbane mam już zaliczone kilka semestrów i mógłbym kontynuować tam, gdzie skończyłem, bez zaczynania od zera
później to już pół biedy, mógłbym pisać zdalnie prace na temat przesyłanych mi materiałów, analizować dane i tak dalej, więc gdybym nie chciał, nie musiałbym wyjeżdżać na długie wykopaliska wcale
rozkminiałem to na różne strony i skończyć w rok też nie skończę, mógłbym skrócić maksymalnie o semestr, ale wtedy nie byłoby szans na jakiekolwiek powroty do Lorne
powiedzenie twojego ojca bardziej mi się podoba, tylko że serce chce jednego i drugiego, więc w tym momencie jest słabym drogowskazem
a jak chcesz zobaczyć najnowsze odkrycie, to mogę wysłać ci zdjęcie, ale uprzedzam, że nie jest to widok dla ludzi o słabych nerwach! 
daj spokój, ja po prostu jestem spammerem emotkowym i już nauczyłem się, że u ciebie kropka na końcu zdania nie jest kropką hejterką
i już nauczyłem się, że u ciebie kropka na końcu zdania nie jest kropką hejterką
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
10:45
na początku trochę nie byłem pewien, czy żartujesz, czy mówisz poważnie, ale z czasem ogarnąłem, co jest w jakim tonie, don't worry!
to uwaga, wysyłam!
tylko żeby nie było, że nie ostrzegałem, proszę nie mieć do mnie żadnych zażaleń później za zwracane śniadania! 
jeśli to szkielet kogoś z wioski, przy której pracujemy, to WOW! nie mam pojęcia jak zęby utrzymały się w takim stanie po dwóch tysiącach lat! 
próbki ziemi już zostały wysłane do badań, ale czegoś takiego jeszcze nie widziałem!
about
robię meble, ciągle pomagam na farmie i chcę spełnić marzenie o archeologii, ale życie pisze własne scenariusze
Jerry
10:52
dwa tysiące temu raczej nie jadali czekolady, ale o paście do zębów także nie słyszeli
tak, ja! dzięki!
dzięki!do tej pory odnajdywaliśmy jakieś naczynia, narzędzia czy biżuterię, ewentualnie naprawdę szczątkowe szczątki, a tutaj trafiliśmy na cały szkielet!
to znaczy tak myślę, że jest cały, na razie czekam na resztę zespołu, bo jeszcze za cienki jestem, żeby odkopywać samemu całość, ale i tak się jaram jak głupi! 
co pewnie podchodzi pod jakieś zaburzenia psychiczne, ale trudno, nigdy nie twierdziłem, że mam równo pod sufitem
Jerry
10:54
o widzisz, dopytałem Sary i mówi, że faktycznie zęby trzymają się najlepiej, punkt dla ciebie!
Cobie Finnigan-Hayes