about
Jakiś czasu temu zerwała z toksycznym chłopakiem, ale nadal ciężko jej się z tego wydarzenia wyzbierać. Pragnie w przyszłości być położną, więc póki co odbywa staż w szpitalu w Cairns.
Obdarzyła przyjaciółkę uśmiechem, słysząc komplement. Momentalnie się rozluźniła. I przede wszystkim była to zasługa Vanessy. Tylko dzięki przyjaciółce Montgomery była w stanie całkowicie się wyluzować i zapomnieć o byłym, którego to jeszcze przed momentem widziała. Najwyraźniej nie miała żadnych powodów do obaw, gdy Nessa była w pobliżu.
— Gentelwoman — rzuciła żartobliwie w odpowiedzi na całe to odprowadzanie do drzwi pokoju. Pacnęła ją jednak w ramię na kolejny komentarz. — No wiesz! Jestem damą, nie zapraszam nikogo na noc po PIERWSZEJ randce — oznajmiła dziewczyna i wtórowała jej śmiechem. Aczkolwiek to prawda, że pewnie miały już multum randek za sobą przez te wszystkie lata. Niemniej, dobrze jej się tak droczyło z przyjaciółką. Nawet na moment się do niej przytuliła, co było trochę podziękowaniem za to wszystko, co Vanessa dla niej zrobiła. Prawdę powiedziawszy, jeśli Ginny już z kimś miała dzielić łóżko w owych niepewnych czasach to tym kimś zdecydowanie była Corrente. Dała się też pociągnąć za rękę do naleśnikarni.
— W porządku. Bywa ciężko jak pewnie w każdej pracy, ale mega mnie to wszystko jara, wiesz? Każdy dzień daje poczucie spełnienia i nie zamierzam rezygnować — oznajmiła z przekonaniem. Ginny jako stażystka oczywiście doświadczała przeróżnych ciężkich widoków i przypadków, ale w gruncie rzeczy spędzała czas na położniczym. Tam też pewnie bywały i trudne, i męczące momenty, ale przynajmniej pomagała kobietom na tyle, na ile była w stanie. A to właśnie było jej misją. Pewnie opowiedziała jej coś więcej o swojej pracy i o całym swoim zaangażowaniu, a później porozmawiały też o pracy Vanessy, jedząc naleśniki. A następnie zgodnie z obietnicą Ginny została odprowadzona pod same drzwi pokoju.
Vanessa Corrente
/ zt x2
— Gentelwoman — rzuciła żartobliwie w odpowiedzi na całe to odprowadzanie do drzwi pokoju. Pacnęła ją jednak w ramię na kolejny komentarz. — No wiesz! Jestem damą, nie zapraszam nikogo na noc po PIERWSZEJ randce — oznajmiła dziewczyna i wtórowała jej śmiechem. Aczkolwiek to prawda, że pewnie miały już multum randek za sobą przez te wszystkie lata. Niemniej, dobrze jej się tak droczyło z przyjaciółką. Nawet na moment się do niej przytuliła, co było trochę podziękowaniem za to wszystko, co Vanessa dla niej zrobiła. Prawdę powiedziawszy, jeśli Ginny już z kimś miała dzielić łóżko w owych niepewnych czasach to tym kimś zdecydowanie była Corrente. Dała się też pociągnąć za rękę do naleśnikarni.
— W porządku. Bywa ciężko jak pewnie w każdej pracy, ale mega mnie to wszystko jara, wiesz? Każdy dzień daje poczucie spełnienia i nie zamierzam rezygnować — oznajmiła z przekonaniem. Ginny jako stażystka oczywiście doświadczała przeróżnych ciężkich widoków i przypadków, ale w gruncie rzeczy spędzała czas na położniczym. Tam też pewnie bywały i trudne, i męczące momenty, ale przynajmniej pomagała kobietom na tyle, na ile była w stanie. A to właśnie było jej misją. Pewnie opowiedziała jej coś więcej o swojej pracy i o całym swoim zaangażowaniu, a później porozmawiały też o pracy Vanessy, jedząc naleśniki. A następnie zgodnie z obietnicą Ginny została odprowadzona pod same drzwi pokoju.
Vanessa Corrente
/ zt x2
