[Jake Hargreeves]

#15

Co prawda Jake wrócił z Londynu już jakiś czas temu, ale wciąż miał wrażenie że ciągle coś załatwia. Musiał ogarnąć powrót na studia, więc w ostatnim czasie dziekanat stał się dla niego niemal drugim domem. Udało mu się ponownie wynająć swoją starą chatkę, co wiązało się z ponownym przewiezieniem jego (na szczęście niewielkiej ilości) rzeczy z domu dziadków. Pozostało mu jeszcze odświeżenie znajomości - co prawda miał przez ten czas pobyt ze swoimi bliskimi, ale każdemu z nich obiecał zdanie relacji ma żywo, a nie tylko przez podesłanie im paru fot z London Eye.
Oczywistym było, że jedną z pierwszych osób do których się odezwie będzie Gale. Miał wyrzuty sumienia, że był jedną z nielicznych osób, na jakie dziewczyna mogła liczyć zaraz po swoim przyjeździe do Lorne, a on niedługo po tym sam opuścił miasteczko. Miał jednak nadzieję, że u byłej siorki wszystko pozostawało w jak najlepszym porządku. I że nie musiała przez ten czas przedzierać się sama przez bagna Sapphire River usłane krokodylami!
Czekał właśnie w Juliusie, przeglądając menu mimo że doskonale wiedział że wybierze swoją ulubioną margheritę. Uśmiechnął się szeroko na widok zbliżającej się do stolika Gale i wstał, żeby ciepło ją przytulić na powitanie!
- Hej, Gale. Mam nadzieję, że tutaj mogłaś trafić o wiele łatwiej niż wtedy do mnie - stwierdził zaczepnie, trochę jej wypominając jej ostatnie problemy z dotarciem do jego chatki. - Pewnie przez ten czas kiedy mnie nie było już zdążyłaś poznać miasto na tyle dobrze, że teraz sama mogłabyś mnie śmiało oprowadzać - roześmiał się, przesuwając w jej stronę menu.

Gale Thompson

[Gale Thompson]

#6
Jake Hargreeves

Co prawda Jake'a nie było w mieście trochę czasu, a jednak Gale odczuwała to jakby wyjechał wczoraj. I może to nie brzmi zbyt dobrze, bo zwykle w takich sytuacjach jest odwrotnie i mówi się - że zdawało się jakby nie widzieli się wieczność - ale no nie, a Gale nie zamierzała oszukiwać ani siebie, ani wszystkich dookoła. Trzeba jednak pamiętać, że mimo naprawdę silnej więzi z Hargreevesem, nigdy nie była przyzwyczajona, że na okrągło był obok. Nigdy tak naprawdę dłużej nie mieszkali razem, a spotykali się okazjonalnie, gdy dziewczyna akurat odwiedzała swojego ojca. Drugim powodem, dla którego ten czas tak bardzo Gale uciekł, było to, że wciąż nie czuła się w Lorne Bay jak u siebie - wciąż była tu nowa, po prostu. No ale! Żeby nie było wątpliwości! Ona naprawdę zdążyła się za Jakiem stęsknić, naprawdę ucieszyła ją wiadomość, że wrócił do miasteczka i nie mogła się doczekać, kiedy się w końcu zobaczą! Nawet jeśli na umówione spotkanie miała czekać jedynie jeden dzień - o i ten na przykład naprawdę się jej dłużył! Zwłaszcza, że mieli się widzieć wieczorem, a wcześniej jeszcze musiała odbębnić swoją zmianę w pracy! Z tego też powodu w pizzeri zjawiła się kilka minut spóźniona.
- Wybacz spóźnienie, zatrzymali mnie dłużej w pracy - zaczęła oczywiście od wytłumaczenia, ale szybko na jej twarzy pojawił się szeroki uśmiech i zatopiła się w uścisku Jake'a. - Jak dobrze Cię widzieć! I tak, wyobraź sobie, że już orientuje się w miasteczku naprawdę całkiem nieźle! - pochwaliła się, chociaż sama doskonale wiedziała, że gdyby znowu przyszło jej iść do jego chatki, to wciąż potrzebowałaby pomocy. W tamte strony bowiem nie miała okazji się po prostu zapuszczać pod jego nieobecność!
- Nie przesadzałabym. Tak naprawdę to moje życie tutaj toczy się głównie wokół mojego mieszkania, pracy i farmy ojca... i niewiele więcej - odparła, wzruszając ramionami. Nie żałowała niczego. Naprawdę jej się tu zaczynało podobać. Ta cisza, spokój, tak zupełnie różne od życia w Sydney. I nie brakowało jej tego imprezowego trybu który prowadziła na studiach, wcale!
- No ale lepiej opowiadaj co tam u Ciebie! Jak tam Londyn? - no naprawdę była ciekawa! I chociażby miała z niego to wszystko wyciągać siłą, to w końcu się dowie, o!

[Jake Hargreeves]

I to właśnie było najlepsze w ich relacji - czy nie widzieli się tydzień, czy pół roku, Jake zawsze czuł się przy Gale tak samo swobodnie. I przynajmniej tym razem miał do opowiedzenia coś więcej niż zdawanie relacji z codziennych spacerów z Javą tymi samymi trasami. Ale zdaje się, że Gale też mogła już opowiedzieć choćby o znajomościach, jakie zawarła w Lorne Bay - tak tak, Percy oczywiście przekazał Jake'owi, że mieli się już okazję poznać z Gale. Oczywiście Hargreeves nie planował niczego ułatwiać Gale, tylko miał zamiar zmusić ją, żeby sama mu o wszystkim opowiedziała! Chociaż najgorzej w tym wszystkim chyba i tak wypadał Percy, który wziął Gale za jednorazową przygodę przyjaciela.
- No proszę. Potrafisz już bez GPSa dotrzeć z domu do pracy i z powrotem? - roześmiał się unosząc zaczepnie brew. Czymże byłoby spotkanie z siostrą bez nabijania się z niej? Chociaż prawdę mówiąc Jake miał przed wyjściem z chatki moment zawahania, czy dobrze pamięta gdzie znajduje się pizzeria, w której się umówili. Ale ciiii.
- Twój tata dalej bawi się w farmera i celuje w nagranie sequela Milczenia owiec? - roześmiał się, bo oczywiście nie było niczego złego w nowej pasji Aidena, ale jednak jak gadał o tym z Charlotte to jego matka uważała to za chwilowy kryzys (żeby nie powiedzieć, kryzys wieku średniego...). Ale z drugiej strony, co im było do tego - najważniejsze, że Aiden dobrze się odnajdywał w nowej roli, w której skalpel został zastąpiony przez golarkę do owiec.
- Londyn... Super, naprawdę. Możemy tam kiedyś razem polecieć, spodobałoby Ci się - odparł, wcale nie żartując! Mógłby śmiało robić za przewodnika tej wycieczce, bo nie marnował czasu i udało mu się zwiedzić najważniejsze zakątki tego europejskiego miasta. - Wynajmowałem pokój w mieszkaniu, w którym mieszkała też taka ruda dziewczyna. Zgadnij, jaką ksywkę jej nadałem - zafalował zabawnie brwiami, o taką oto zagwozdkę podrzucił siostrze!

Gale Thompson

[Gale Thompson]

Jake Hargreeves

Rzeczywiście, nie da się ukryć, że oboje mieli o czym opowiadać. I chociaż Gale zwykle bywała gadułą i śmiem podejrzewać, że zwykle to ona przegadywała Jake'a i zasypywała go opowiadaniami ze swojego życia, tak dzisiaj naprawdę liczyła, że skupią się na chłopaku i jego przygodach na innym kontynencie! Jednocześnie znała Hargreevesa i wiedziała, że jej nie odpuści i wyciągnie z niej wszystko. Chociaż akurat z tego wszystkiego jej znajomość z jego najlepszym kumplem to była rzecz najprzyjemniejsza do opowiedzenia prawdopodobnie. Gorzej było z faktem iż w Lorne Bay pojawił się również jej brat bliźniak. A konkretniej stan w jakim się tu pojawił i prawdziwa przyczyna - a mianowicie totalne uzależnienie od dragów. Noo, nic przyjemnego!
- Ha ha ha bardzo zabawne - udała wielce obrażoną, ale oczywiście zgrywała się tylko. No bo jak tu się kłócić z faktami? Przecież w pierwszych dniach po przyjeździe do Lorne Bay, faktycznie potrzebowała GPS żeby dotrzeć gdziekolwiek... a i z nim potrafiła się zgubić, żeby było zabawniej! - Powiem więcej! Potrafię już nawet na pamięć dojechać do Cairns! - no musiała się pochwalić! Skoro faktycznie zamierzała już niedługo kontynuować tam swoje studia, to dość istotne, żeby potrafiła tam dojechać, prawda?
Parsknęła głośno, słysząc porównanie chłopaka. Zaraz jednak skinęła potwierdzająco głową z uśmiechem.
- Tak, wciąż nie słyszałam o zamiarach powrotu do skalpela w najbliższym czasie. Zdaje się, że naprawdę nieźle odnajduje się w tej roli - Przynajmniej w jej mniemaniu... gdy ostatnio go widziała, nie wyglądał jakby bardzo tęsknił za pracą w medycynie. Bardzo prawdopodobnie też, że w tym momencie miał większe zmartwienia na głowie, aniżeli jego praca. Jak na przykład chęć powrotu córki na studia na chujowej (w jego ocenie) uczelni, czy uzależnienie syna i co za tym szło, pilnowanie go na każdym kroku, żeby czegoś nie odwalił... i żeby nie musiał wąchać kwiatków od spodu. Tak, to pewnie było dla niego teraz ważniejsze niż praca.
- No nie powiem, troszkę mi tęskno za jakimś większym miastem - przyznała, kiedy to stwierdził, że Londyn jej by się spodobał, dając mu do zrozumienia, że prawdopodobnie miał dużo racji!
- Hmmm, znając twoją kreatywność w wymyślaniu ksywek... pewnie wołałeś na nią Ruda! - oczywiście, że nabijała się w Jake'a, ale co tu dużo mówić? No tęskniła za tym! I sobie nawet nie zdawała sobie sprawy z tego, do czasu, kiedy znów mogła mu tak po prostu pocisnąć! Cudownie!

[Jake Hargreeves]

Nie było tajemnicą, że Jake nie był fanem opowiadania o sobie. Był świetnym słuchaczem, zawsze służył dobrą radą, ale kiedy to na nim skupiała się uwaga - miał ochotę się chować. A zatem czekało go niełatwe zadanie! I wychodziło na to, że Gale nie zamierzała mu darować ani jednej anegdotki. Ale spoko, może i powoli, ale Jake się rozkręci! Oczywiście nie miał zamiaru skupiać się jedynie na sobie, bo słyszał już od Charlotte o przyjeździe Mitchella do Lorne Bay. No i o jego problemach też, więc na pewno będzie chciał okazać siostrze trochę wsparcia, bo podejrzewał że i ją ta sprawa mocno dotykała.
Jake roześmiał się, kiedy Gale udawała obrażoną. Tak czuł, że trafił w sedno! Ale na jej kolejną bombę aż zagwizdał z uznaniem, no musiał docenić progres Gale.
- No, no, brawo! Jeździłaś tam codziennie przez te pół roku? - no jednak musiał wbić małą szpileczkę, hehe. Ale tak naprawdę cieszył się z jej sukcesu, serio!
- Wiesz, najważniejsze, że jest szczęśliwy i się w tym odnajduje. Szkoda, że Lorne Bay straciło dobrego chirurga, ale koniec końców skoro się w tym realizuje... Chyba w końcu o to chodzi w pracy, co nie? O satysfakcję - podsumował, wzruszając ramionami. Dla Jake'a jego praca była jednocześnie pracą, więc ta granica pomiędzy przyjemnościami a spełnieniem zawodowym już dawno się u niego zatarła. No i właśnie, do tego dochodził dodatkowe zmartwienia, przy których praca pewnie dla każdego zeszłaby na dalszy plan. A praca na farmie co do zasady nie niosła jednak za sobą ryzyka pozbawienia kogoś zdrowia czy nawet życia w ekstremalnych sytuacjach. No chyba, że pod kołami ciągnika, co na bank nie nastąpi!
- Ale chyba mimo wszystko coraz lepiej się tu odnajdujesz, co? - zagadnął. - No i masz coraz więcej znajomych, niektórych nawet znam - zafalował zabawnie brwiami. Tak, tak, dążył w tym momencie do tematu Percy'ego! No i do ich felernego spotkania, którym Percy już zdążył się pochwalić przyjacielowi.
- Nieee! Wołałem na nią Gale - zaśmiał się, bo ta ksywka była równie kreatywna co "Ruda". - Gale vel. Ruda była Brytyjką. Mieszkał też z nami taki Francuz i kiedy gadaliśmy gdzieś we trójkę, to on w ogóle nie mógł nas zrozumieć przez nasze akcenty. W ogóle rozumiesz to? Wynajmowałem mieszkanie z dwiema obcymi osobami. Ja - pokiwał głową z uznaniem dla samego siebie, bo oto Jake - największy samotnik w Lorne Bay - wyszedł aż tak bardzo poza strefę komfortu!

Gale Thompson