Athena czuła się naprawdę dobrze. Kiedy była na badaniach okazało się, że to końcówka trzeciego miesiąca, więc teraz zaczyna się jej już piąty i brzuszek naprawdę jest bardzo widoczny, bo bliźniaki szybko i zdrowo rosną z czego się bardzo cieszyła. Bała się na początku, że jej złe samopoczucie oraz postępowanie wpłynie na maluchy, na szczęście tak się nie stało i zdrowo się rozwijają. Z racji swojej przewlekłej choroby musi być pod częstymi obserwacjami lekarskimi, co za tym idzie ma częste wizyty u lekarza, jednak w ogóle jej to nie przeszkadza. Chce, aby maluchy były zdrowe.
Oddała również wszystkie obowiązki swoim podwładnym i mogła w pełni cieszyć się odpoczynkiem. Spała tyle ile chciała, jej telefon służbowy został wyłączony na kilka dobrych tygodni. Będą musieli sobie radzić bez niej, bo ona musi się teraz skupić na sobie. Nie zmieniła zwyczajów żywieniowych, musiała się trochę pilnować, jednak jak wiadomo ciąża ma swoje prawa i zachcianki, a ona nie ma zamiaru sobie niczego odmawiać.
Dzisiaj naprawdę długo pospała, jednak bardzo mocno było jej to potrzebne, a w zasadzie jej organizmowi, który teraz ma sporo do roboty. Musiała nawet przyznać, że podobało jej się takie leniuchowanie.
Nawet nie wiedziała kiedy zrobiło się południe, więc wzięła się za przygotowywanie obiadu. Dzisiaj postawiła na zapiekankę ziemniaczaną z warzywami w lekkim sosie. Musiała uważać co je, bo niektóre zapachy czy smaki przyprawiały ją o mdłości, jednak lubiła gotować i teraz nie robiła tego tylko dla siebie, ale i dla swojego ukochanego męża, który po chwili pojawił się w domu.
- Cześć - powiedziała Athena z uśmiechem, po czym podeszła do Archiego i dala mu buziaka. - Mocno jesteś głodny? Zapiekanka będzie za jakieś dwadzieścia minut - poinformowała męża, ponieważ tyle co włożyła ich obiad do piekarnika, a wszystko musiała się ładnie zapiec.
Minęło już trochę czasu, odkąd Archie i Athena wrócili z Sydney. Od tamtej pory w ich życiu zmieniło się niemal wszystko. Okazało się, że spodziewają się dziecka, a raczej dzieci. Archie był w ciężkim szoku, gdy lekarz oznajmił mu, że zostanie ojcem bliźniaków. Kompletnie się tego nie spodziewał, ale zdążył oswoić się już z tą myślą. Bardzo się cieszył. Każdego dnia towarzyszyła mu ogromna ekscytacja. Kupił dla siebie całą masę poradników, które skierowane były dla młodych rodziców. Pochłaniał je w tempie ekspresowym. Czuł, że z każdej takiej książki naprawdę wiele wynosi. Był pewien, że ta wiedza okaże się wręcz nieoceniona, kiedy na świecie pojawią się bliźniaki.
Po powrocie z Sydney, Archie przeprowadził się do domu Atheny. Początkowo planowali kupić coś wspólnego, ale nie znaleźli żadnej nieruchomości, która odpowiadała by im w stu procentach. Stwierdzili, że być może wrócą do tego tematu za jakiś czas. Na razie im się nie spieszyło, zakupiony przez Athenę dom był duży i bardzo ładny. Tak naprawdę było tu wszystko, czego jako młoda rodzina potrzebowali. W jednym z pokoi Archie urządził sobie swój własny gabinet. Pracował z domu, więc musiał mieć odpowiednią przestrzeń.
Gdy skończył dzisiejsze obowiązki służbowe, zszedł na dół. Od razu dostrzegł swoją piękną żonę, która szykowała dla nich obiad. — Hej, praca mnie dziś pochłonęła — przyznał i ucałował ją w czoło. Cieszył się, że nareszcie będzie mógł spędzić z nią trochę czasu. Mężczyzna ułożył dłoń na jej brzuchu, który był już całkiem spory rozmiarów. — Nie, jakiś czas temu jadłem drugie śniadanie, więc spokojnie — zapewnił ją z uśmiechem. Nie chciał jej denerwować. — Swoją drogą w wolnej chwili musimy wybrać się na plażę, chętnie wyciągnę aparat i zrobię Ci sesję ciążową — Archie kochał fotografię, więc nie zamierzał przyjmować odmowy. Chciał uwiecznić swoją żonę w tym pięknym stanie.
- Wiem, dlatego nie chciałam ci przeszkadzać - uśmiechnęła się do swojego męża patrząc na niego uważnie. Sama miała trochę do ogarnięcia, ale to śpieszyło jej się z tym w ogóle, bo powoli wycofywała się z tego wszystkiego, aby mogła odpocząć w pełni. - To dobrze - powiedziała zabierając się do pracy, a właściwie do sprzątania po czy co przygotowała.
Zaśmiała się.
- Dobrze, ale nie może być za gorąco, bo może mi się zrobić słabo - odparła przepraszająco. Upały zawsze na nią kiepsko działały ze względu na cukrzyce, musiała też uważać na to, aby insulina się nie nagrzała, a teraz dodatkowo ciąża powoduje, że jest trochę słabsza, na szczęście nie miała mdłości, tylko potrzebowała więcej snu, o wiele więcej niż zazwyczaj. - Możemy nawet wybrać się dzisiaj, jak zjemy - rzuciła pomysłem z uśmiechem patrząc na Archiego. Dzisiaj czuła się dobrze, a temperatura nie była zła, chociaż w Australii jest jesień to potrafi być naprawdę bardzo ciepło.
Archie Neelsen
Archie cieszył się, że sprawy przybrały tak niespodziewany obrót. Niebawem miał zostać ojcem i był z tego powodu bardzo szczęśliwy. Zawsze marzył o tym, aby pewnego dnia założyć rodzinę. Kiedy w jego życiu pojawiła się Athena, było dla niego jasne, że to ona pewnego dnia zostanie matką jego dzieci. Archie i Athena tworzyli raczej zgraną parę. Przed incydentem z Veronicą byli bardzo szczęśliwi. Każdego dnia celebrowali swoją miłość, a jej zwieńczeniem był ślub, który wzięli w sekrecie przed całym światem. Był to dla nich piękny i wzruszający moment. Archie żałował, że nie mieli okazji, aby dłużej się tym nacieszyć. W tej chwili nie miał już żalu. Wiedział, że nie mógł cofnąć czasu. Starał się spoglądać w przyszłość, a nie w przeszłość i przede wszystkim cieszyć się chwilą.
Odkąd razem zamieszkali, Archie starał się ograniczyć pracę. Nie zostawał po godzinach, o ile nie było to konieczne. Miał to szczęście, że prowadził własną działalność i sam był swoim szefem. To on decydował, ile weźmie zleceń. Jako programista nie mógł też narzekać na zarobki, jego praca była dobrze płatna. — Doceniam to, dzięki temu, że byłem skupiony, szybciej skończyłem i mam więcej czasu dla siebie — skwitował z uśmiechem i delikatnie przygryzł dolną wargę. Uważnie przyjrzał się swojej żonie. Athena w ciąży promieniała. Była jeszcze piękniejsza, niż wcześniej. Słysząc jej słowa, klasnął w ręce. — Ooo, podoba mi się ten pomysł, po obiedzie przygotuję aparat i może nawet załapiemy się na golden hour — rzucił entuzjastycznie. Fotografia była jego ogromną pasją. Złapał zajawkę lata temu i wciąż uwielbiał cykać fotki. Zazwyczaj robił zdjęcia natury, ale lubił też fotografować swoich bliskich, takie zdjęcia miały dla niego dużą wartość sentymentalną.