about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Kurwa.
Soczyste przekleństwa mieszające się w językach wypadły z jego ust, gdy zorientował się, że przecież nie wjechał dzisiaj do sklepu po zakupy, co miał zrobić w drodze powrotnej po ostatniej dostawie. Podobne roztargnienie zdarzało mu sie coraz częściej i nie mógł powiedzieć, że był z tego powodu zadowolony.
Podniósł się ciężko z fotel, opierając spracowane ręce o kolana, jakby czasem miał problem z dźwignięciem się ku górze. Mógłby pojechać do sklepu rano, ale wiedział, że Mija chciała jutro z rana jechać z domu na zajęcia i chyba by sobie nie wybaczył, gdyby puścił ją bez śniadania. Mogła mieć już swoje lata, cholera mogła być nawet dorosła, a dla niego i tak na zawsze miała pozostać małą dziewczynką, której co wieczór opowiadał historie o tym, jak to znalazł ją wśród hodowanych przez siebie mango. Uważał, że to już zdecydowanie za dużo i nie chciał jeszcze utrudniać jej tego zadania. Poza tym zorientował się, że brakuje w domu kilku produktów spożywczych i jeden z pracowników potrzebował dzisiaj podwózki, więc ostatecznie i tak musiałby cofnąć się do miasteczka. Z niesmakiem musiał zostawić otworzone piwo na stoliku do kawy, które pewnie zdąży się wygazować do jego powrotu do domu i ogrzać w temperaturze pokojowej, ale było to poświęcenie, na które był gotów.
Silnik zarzęził, wszem i wobec ogłaszając swoją starość, a po chwili ruszył i Jose udał się dobrze sobie znana trasą w stronę sklepu. Goodies odwiedzał dosyć często, chociażby z dostawami, ale także po produkty dnia codziennego. Niestety coraz rzadziej znalazł się ktoś, kto wyręczyłby pana Pereza w tym nieprzyjemnym obowiązku, dlatego osobiście musiał stawić się w sklepie mimo późnych godzin.
Soczyste przekleństwa mieszające się w językach wypadły z jego ust, gdy zorientował się, że przecież nie wjechał dzisiaj do sklepu po zakupy, co miał zrobić w drodze powrotnej po ostatniej dostawie. Podobne roztargnienie zdarzało mu sie coraz częściej i nie mógł powiedzieć, że był z tego powodu zadowolony.
Podniósł się ciężko z fotel, opierając spracowane ręce o kolana, jakby czasem miał problem z dźwignięciem się ku górze. Mógłby pojechać do sklepu rano, ale wiedział, że Mija chciała jutro z rana jechać z domu na zajęcia i chyba by sobie nie wybaczył, gdyby puścił ją bez śniadania. Mogła mieć już swoje lata, cholera mogła być nawet dorosła, a dla niego i tak na zawsze miała pozostać małą dziewczynką, której co wieczór opowiadał historie o tym, jak to znalazł ją wśród hodowanych przez siebie mango. Uważał, że to już zdecydowanie za dużo i nie chciał jeszcze utrudniać jej tego zadania. Poza tym zorientował się, że brakuje w domu kilku produktów spożywczych i jeden z pracowników potrzebował dzisiaj podwózki, więc ostatecznie i tak musiałby cofnąć się do miasteczka. Z niesmakiem musiał zostawić otworzone piwo na stoliku do kawy, które pewnie zdąży się wygazować do jego powrotu do domu i ogrzać w temperaturze pokojowej, ale było to poświęcenie, na które był gotów.
Silnik zarzęził, wszem i wobec ogłaszając swoją starość, a po chwili ruszył i Jose udał się dobrze sobie znana trasą w stronę sklepu. Goodies odwiedzał dosyć często, chociażby z dostawami, ale także po produkty dnia codziennego. Niestety coraz rzadziej znalazł się ktoś, kto wyręczyłby pana Pereza w tym nieprzyjemnym obowiązku, dlatego osobiście musiał stawić się w sklepie mimo późnych godzin.
