about
Wyciąga ludzi i zwierzęta z pożarów, niczym kot chodzi własnymi drogami i... wzdycha do pewnej pani strażak!
Cam urodził się w licznej rodzinie, ma starsze rodzeństwo (bliźniaków – brata i siostrę) oraz dwie młodsze siostry. Z całą gromadką miał od zawsze dobry kontakt i stara się, by tak pozostało po dziś dzień.
Był bardzo nieśmiałym i zamkniętym w sobie chłopcem, który marzył o tym, by pokazać innym, że stać go na więcej. Rodzina martwiła się o niego, gdyż miał niewielu prawdziwych przyjaciół i głównie trzymał się z rodzeństwem. Mimo to nie czuł się nieszczęśliwy. Był jaki był i chciał, by inni to akceptowali.
Uczył się dość nieźle, chociaż systematyczność i ogarnięcie materiału zawdzięczał bardziej dobrej pamięci i organizacji, niż ślęczeniu przy książkach. Wolał zdecydowanie sport od nauki, ale potrafił to pogodzić ze sobą.
Chciał udowodnić sobie i innym, że nie jest skazany na porażkę i potrafi przełamać nieśmiałość. Nigdy nie królował pośród znajomych i nie był duszą towarzystwa, brano go za dziwaka i samotnika. Miał nawet problemy z zaproszeniem koleżanki na jakąś imprezę. A na te chodził, chociaż często podpierał ściany. Kto go dobrze znał, wiedział jednak, że to osoba bystra, o specyficznym poczuciu humoru i szczera. Oczywiście nikt nie spodziewał się po nim cudów. Nauka szła mu dobrze, ale nie myślał o nie wiem jakich kierunkach w dalszej edukacji. Chciał pomagać, ale nie nadawał się na lekarza czy ratownika. Jego marzeniem od dziecka było pracować w straży pożarnej i ten cel postanowił zrealizować. Jego wujek (brat ojca) również był kiedyś strażakiem. Zginął na służbie. Dla Cama był zawsze wzorem do naśladowania. Miał tylko nadzieję, że nie skończy jak on. Rodzice nie byli zaskoczeni jego decyzją odnośnie przyszłości, ale obawiali się tego, czy ich syn podoła zadaniu. A Cam robił, co mógł. Pokonał własne słabości krok po kroku, by w końcu móc zacząć pracę w wymarzonym zawodzie.
Jego życie prywatne nie jest tak poukładane jak zawodowe, ciągle chadza własnymi ścieżkami jak kot, ale szuka szczęścia, gdzie tylko może.
Niegdyś trudno było do niego dotrzeć, bo był nieśmiały i wyobcowany. Dzisiaj chociaż nie jest może duszą towarzystwa, chętniej rozmawia i ma przyjaciół, na których może liczyć i którzy mogą liczyć na niego. Jest uprzejmy, sąsiedzi nie narzekają i dobrze im się żyje obok siebie. Ma poczucie humoru, chętnie żartuje w kręgu znajomych. Przełamał nieśmiałość już wiele lat temu, więc nie ma problemów z nawiązywaniem kontaktów z innymi. Innych strażaków traktuje jak braci i dosłownie wskoczy za nich w ogień.
Jest bardzo związany z rodziną i stara się być zawsze gotów na wezwanie bliskich. Wierzy, że dobro wraca, tym bardziej pośród familii.
Można także powiedzieć, że Cam jest tolerancyjny. Nie obchodzi go to, kto z kim sypia i dlaczego. Człowiek to człowiek, ma takie życie jakie mu się podoba i każdy jest, jaki jest.
Jefferson lubi spędzać czas samotnie, ale nie znaczy to, że unika innych ludzi. Przeciwnie, kiedy może wychodzi do pubu, posiedzieć, napić się (z umiarem) i pogawędzić ze znajomymi. Rzadko wybucha, jest raczej opanowany. Nie lubi kłamać, ale potrafi to robić całkiem nieźle. Ucieka się do tego w ostateczności.
Nie przyznaje się do tego, że czuje się samotny. Szuka szczęścia i drugiej połówki, ale nic na siłę. Nie powie, że mu źle być singlem, ale o wiele lepiej dzieli się wszystkim z drugą osobą.
- uwielbia zwierzęta, ma do nich dobrą rękę
- jest oburęczny
- marzy o zwiedzaniu świata, chociaż jest mu dobrze w rodzinnych stronach
- od dziecka lubi czytać i nadal pochłania książki, gdy tylko ma na to czas
- jest niezły jeśli chodzi o majsterkowanie
- lubi gotować i całkiem dobrze mu to wychodzi
- uwielbia mocną kawę i koniecznie musi zjeść coś słodkiego do niej
- chociaż ma samochód, woli jeździć rowerem
- nie ogląda zbyt wiele seriali, woli filmy
- ma kilka blizn po oparzeniach
- słucha prawie każdej muzyki
Był bardzo nieśmiałym i zamkniętym w sobie chłopcem, który marzył o tym, by pokazać innym, że stać go na więcej. Rodzina martwiła się o niego, gdyż miał niewielu prawdziwych przyjaciół i głównie trzymał się z rodzeństwem. Mimo to nie czuł się nieszczęśliwy. Był jaki był i chciał, by inni to akceptowali.
Uczył się dość nieźle, chociaż systematyczność i ogarnięcie materiału zawdzięczał bardziej dobrej pamięci i organizacji, niż ślęczeniu przy książkach. Wolał zdecydowanie sport od nauki, ale potrafił to pogodzić ze sobą.
Chciał udowodnić sobie i innym, że nie jest skazany na porażkę i potrafi przełamać nieśmiałość. Nigdy nie królował pośród znajomych i nie był duszą towarzystwa, brano go za dziwaka i samotnika. Miał nawet problemy z zaproszeniem koleżanki na jakąś imprezę. A na te chodził, chociaż często podpierał ściany. Kto go dobrze znał, wiedział jednak, że to osoba bystra, o specyficznym poczuciu humoru i szczera. Oczywiście nikt nie spodziewał się po nim cudów. Nauka szła mu dobrze, ale nie myślał o nie wiem jakich kierunkach w dalszej edukacji. Chciał pomagać, ale nie nadawał się na lekarza czy ratownika. Jego marzeniem od dziecka było pracować w straży pożarnej i ten cel postanowił zrealizować. Jego wujek (brat ojca) również był kiedyś strażakiem. Zginął na służbie. Dla Cama był zawsze wzorem do naśladowania. Miał tylko nadzieję, że nie skończy jak on. Rodzice nie byli zaskoczeni jego decyzją odnośnie przyszłości, ale obawiali się tego, czy ich syn podoła zadaniu. A Cam robił, co mógł. Pokonał własne słabości krok po kroku, by w końcu móc zacząć pracę w wymarzonym zawodzie.
Jego życie prywatne nie jest tak poukładane jak zawodowe, ciągle chadza własnymi ścieżkami jak kot, ale szuka szczęścia, gdzie tylko może.
Niegdyś trudno było do niego dotrzeć, bo był nieśmiały i wyobcowany. Dzisiaj chociaż nie jest może duszą towarzystwa, chętniej rozmawia i ma przyjaciół, na których może liczyć i którzy mogą liczyć na niego. Jest uprzejmy, sąsiedzi nie narzekają i dobrze im się żyje obok siebie. Ma poczucie humoru, chętnie żartuje w kręgu znajomych. Przełamał nieśmiałość już wiele lat temu, więc nie ma problemów z nawiązywaniem kontaktów z innymi. Innych strażaków traktuje jak braci i dosłownie wskoczy za nich w ogień.
Jest bardzo związany z rodziną i stara się być zawsze gotów na wezwanie bliskich. Wierzy, że dobro wraca, tym bardziej pośród familii.
Można także powiedzieć, że Cam jest tolerancyjny. Nie obchodzi go to, kto z kim sypia i dlaczego. Człowiek to człowiek, ma takie życie jakie mu się podoba i każdy jest, jaki jest.
Jefferson lubi spędzać czas samotnie, ale nie znaczy to, że unika innych ludzi. Przeciwnie, kiedy może wychodzi do pubu, posiedzieć, napić się (z umiarem) i pogawędzić ze znajomymi. Rzadko wybucha, jest raczej opanowany. Nie lubi kłamać, ale potrafi to robić całkiem nieźle. Ucieka się do tego w ostateczności.
Nie przyznaje się do tego, że czuje się samotny. Szuka szczęścia i drugiej połówki, ale nic na siłę. Nie powie, że mu źle być singlem, ale o wiele lepiej dzieli się wszystkim z drugą osobą.
- uwielbia zwierzęta, ma do nich dobrą rękę
- jest oburęczny
- marzy o zwiedzaniu świata, chociaż jest mu dobrze w rodzinnych stronach
- od dziecka lubi czytać i nadal pochłania książki, gdy tylko ma na to czas
- jest niezły jeśli chodzi o majsterkowanie
- lubi gotować i całkiem dobrze mu to wychodzi
- uwielbia mocną kawę i koniecznie musi zjeść coś słodkiego do niej
- chociaż ma samochód, woli jeździć rowerem
- nie ogląda zbyt wiele seriali, woli filmy
- ma kilka blizn po oparzeniach
- słucha prawie każdej muzyki
Środek transportu
Cam przemieszcza się po miasteczku samochodem i rowerem.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Remizie strażackiej, w pubie, jakimś spokojnym miejscu, gdzie można poczytać, nad wodą.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Dowolną osobę z rodziny Jefferson.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie.
Cam przemieszcza się po miasteczku samochodem i rowerem.
Związek ze społecznością Aborygenów
Brak.
Najczęściej spotkasz mnie w:
Remizie strażackiej, w pubie, jakimś spokojnym miejscu, gdzie można poczytać, nad wodą.
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Dowolną osobę z rodziny Jefferson.
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Nie.
Camden Jefferson
Matthew Bell
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
