lorne bay

Miley Powell prowadzi całkiem przeciętne życie — nie ma za sobą nieszczęśliwego dzieciństwa, nie ma nadzwyczajnej kariery, czy wielkiego domu z basenem. Nie marzy też o wyjeździe do dużego miasta. Była, widziała, wróciła.
Miley całe życie spędziła w Lorne Bay. Tu się urodziła, tu się wychowała, chodziła do szkoły. Tu ma też całą swoją rodzinę, wszystkich przyjaciół, kilku ex-ów. Jako dziewczynka marzyła o tym by być syrenką, jako nastolatka — chciała być wampirem i mieć swojego Edwarda. Ot, zwykłe rzeczy.
Z Lorne wyjechała kilka miesięcy po skończeniu osiemnastu lat. Wyleciała do Dubaju, by pracować jako stewardesa w Emirates Airlines. Na początku było super, dobre zarobki, ładne mieszkanie, fajni ludzie i loty do różnych krajów. Szybko jednak zatęskniła za spokojem Lorne Bay, za rodziną i przyjaciółmi. Życie w wielkim mieście ją przygniatało, a początkowe zalety zmieniały się w wady. Poza tym sama praca — jak się okazało — nie była pracą marzeń. Dużo wymagań, mnóstwo obowiązków, ciągłe jet lagi. Wytrzymała około dwóch lat, zaoszczędziła i wróciła. Do domu, do Australii.
Po powrocie miała kilka prac — pracowała w kinie, restauracji, sklepie, a na końcu w barze, w którym pracuje do dzisiaj. Oszczędności pozwoliły jej na usamodzielnienie się od rodziców i wynajęcie niewielkiego mieszkania w centrum, niedaleko pracy. Kupiła też samochód i zastanawia się, czy nie powinna pójść na studia. Problem jednak w tym, że nie do końca wie co miałaby studiować, a ma trochę dosyć rodziców porównujących ją do rodzeństwa i kuzynów, czy nawet znajomych i znajomych-znajomych.