36 yo — 168 cm
Awatar użytkownika
about
36 letnia panna z odzysku po dwóch rozwodach. Szczęśliwa, promienna i pewna siebie. Na ogół uśmiechnięta i zadowolona. Zdecydowanie warto ją poznać bliżej. Może dostaniesz rabat na jakiś zabieg???
2.
Kilkanaście przyjemnych rozmów, trochę spędzonego miło czasu i jedno krótkie pytanie okazało się przepisem na… randkę! Chociaż w tym wieku randki wyglądały nieco jak przesłuchanie, to porzucając wszelkie uprzedzenia, Sara zgodziła się. Takie wyjścia zawsze stanowiły bardzo przyjemną odskocznie od codzienności a ona wprost uwielbiała gdy coś się działo. To doskonały pretekst aby wybrać się do sklepu i kupić nową sukienkę. Tym razem zdecydowała się na klasyczną czerń. Kreacja przypominała dwurzędową, dłuższą marynarkę ze złotymi guzikami. Idealnie pasowała do jej blond, rozpuszczonych włosów. Do tego również klasyczne, czarne szpilki i tak ubrana zjawiła się na miejscu niczym innym jak taksówką. W innym wypadku wybrałaby się autem ale miała ochotę na kieliszek wina. Do tego trzeba dodać, że nigdy nie wsiadała za kółko po alkoholu więc wybór był bardziej niż oczywisty.
Poza miejscem pracy tych dwoje łączyło coś jeszcze. Mianowicie Chris zajmował się diagnostyka i leczeniem nowotworów, a Sara naprawiała szkody jakie potrafiły wyrządzić w kobiecym ciele. Dlatego też często rozmawiali na tematy czysto zawodowe. Smith była zapaleńcem i miała bzika na punkcie roboty więc gdy tylko odnalazła kogoś z kim mogła o niej rozmawiać, wtedy nie potrafiła przestać.
– Cześć – uśmiechnęła się do mężczyzny, który czekał na nią przed wejściem. – Dzisiaj jestem bardzo punktualna – przytuliła do boku niewielką, czarną torebkę wymieniając się z mężczyzną przyjacielskim całusem w policzek. Ten niezwykle niewinny gest był nieodzownym elementem jej pierwszych randek bo później bywało bardzo różnie.
Po wejściu do środka kelner wskazał zarezerwowany dla nich stolik usytuowany tuż przy oknie. – Jak Ci minął dzień ? – zapytała chwile przed tym jak wręczono im karty z daniami do wyboru. Sara nie była zbytnio głodna ale to dlatego, że zaledwie pół godziny wcześniej wlała w siebie dużą porcję kawy a to zawsze zmniejszało łaknienie do minimum.

Chris Davies
dzielny krokodyl
Sara Smith
ONKOLOG — CAIRNS HOSPITAL
38 yo — 186 cm
Awatar użytkownika
about
36letni onkolog, szukający siebie w tym wszystkim, chciałby założyć rodzinę ale trzyma go wciąż przeszłość. starszy braciszek z rodziny Davies
Nie wylewał długo żalów po kolejnym nie udanym związku, dał sobie na wstrzymanie i nie próbował od razu na hejnał czegoś na poważnie. Spotykał się z kobietami, badał je niczym doktor, co lubią i co je może łączyć z nim. Ewentualnie działał jak na typowego alfę przystało, brał co potrzebował bo przecież też ludzkim była potrzeba bliskości. Mimo to umiał się też i ładnie zachować, bez podtekstów i myśleniu tylko o kolejnej którą mógłby zaciągnąć do łóżka. Zresztą nie oszukujmy się, szpital w którym pracował był pełen ładnych pań pielęgniarek i pań doktor. Nie było to więc pierwsze lepsze, na co mógłby się połasić w klubie czy barze to raz, a dwa pasowało wypaść dobrze, co by nie przysporzyć sobie problemu i tematu do plotek. Co jak co ale zawsze martwił się o swoją reputację, dlatego niby omijał kobiety ze szpitala, nie zaczynał czegoś czego nie był pewien, może tak to nazwijmy. Ze Smith jednak jakoś to zagrało, że jednak umówili się na tą randkę, a co tam, albo uznają że to coś co można kontynuować, albo dadzą sobie spokój. Ubrał się wiec nawet i ładnie, wciągając na siebie jakąś granatową marynarkę sportową, bo też nie chciał przesadzać zbytnio. Miało być luźnie i naturalnie a nie sztucznie, jak na jakimś przymusowym spotkaniu singli z klubu. Tematów do rozmów na pewno mieli wiele, oboje wyglądali wciąż jeszcze pięknie i młodą, no a do tego byli stabilni i niezależni od nikogo. Chyba. W sumie sam nie wiedział jak to tam z nią jest i jej mężami, ale to nie był temat do ruszania, liczył się miły wieczór.
- Hej - odpowiedział grzecznie i sam się do niej nachylił po tego małego buziaka na powitanie. Żeby też może i dodać sobie otuchy, bez spinania pośladków, jakby to było nie wiadomo co. Powinien dać radę, w końcu miał się za takiego gracza, ale czy na pewno?
- To się ceni. Chociaż wyglądasz ładnie, więc zgaduje że przygotowania mogłyby się przeciągnąć. I tak bym nie miał nic przeciwko. - rzucił do niej i pewnie weszli do środka, usiedli przy swoim stoliku i mogli śmiało cos zamówić. Kelner się pewnie pojawił, rzucił coś o menu no i obiecał przynieść wino, którym mieli się raczyć. Oni w tym czasie mogli spokojnie się zastanowić nad swoim posiłkiem.
- W miarę spokojnie. Głównie kontrole stałych pacjentów, obserwacja czy są nawroty. I to wszystko w sumie. Mój dzień po za pracą, wygląda bardzo nudno od jakiegoś czasu. Więc, to miłe, że mogliśmy wyskoczyć na coś. - ładnie się uśmiechał do niej, kątem oka przy okazji badania pozycji. Jakoś nie musiał długo wybierać, krewetki i owoce morza, do tego jakieś inne danie na przystawkę i możliwe, że był gotowy złożyć zamówienie. Nie był wymagający, po prostu lubił wszystko co morskie, praktycznie. A że nie bywał często w takich miejscach, bo jadł głównie coś na szybko lub gotowego, chętny był posmakować dobroci. - A ty? Jak tam sytuacja na froncie? Coś ciekawego się wydarzyło? - zapytał bo rzeczywiście mógł być ciekawy czy przytrafiło jej się coś, jakaś pacjentka którą znał lub mógł znać czy może coś jeszcze innego. Grunt to dobrze prowadzona rozmowa.

Sara Smith
ambitny krab
nick
brak multikont
36 yo — 168 cm
Awatar użytkownika
about
36 letnia panna z odzysku po dwóch rozwodach. Szczęśliwa, promienna i pewna siebie. Na ogół uśmiechnięta i zadowolona. Zdecydowanie warto ją poznać bliżej. Może dostaniesz rabat na jakiś zabieg???
Unikanie romansowania w miejscu pracy to naprawdę bardzo dobry pomysł. Szkoda tylko, że ona nigdy na niego nie wpadła. To chyba kwestia podejścia do życia, a Sara była w takim momencie swej drogi, że sądziła iż należy robić to na co ma się ochotę. A gdy Chris zapytał czy nie ma ochoty zjeść czegoś w jego towarzystwie, bez zastanowienia zgodziła się. Był miłym facetem, z którym lubiła gadać więc nie było powodów aby odmawiać, zwłaszcza, że oboje byli wolni. Pewien wiek i status społeczny ma to do siebie, że można poczuć się jak nastolatek. Niby wszystko wolno a mało trzeba. Generalnie Sara kochała swoją robotę i nie wyobrażała sobie bez niej życia więc nie było mowy o tym aby zrezygnowała z zabiegów bo np. byłaby zmuszona do pracy w jednej placówce z byłym. Idealnym przykładem były jej poprzednie małżeństwa, które zakończyły się w bardzo kulturalny i cywilizowany sposób. Sara nigdy nie trafiła na palanta więc albo to ogromne szczęście albo tych dziwnych facetów było na świecie coraz mniej.
– Nie lubię się spóźniać złotko – obdarowała go uprzejmym uśmiechem. Raczej tym z kategorii przyjaznych niż pasujących na podryw. Smith była pewna siebie i wiedziała czego chce. Umiała być delikatna oraz bezpośrednia gdy była taka potrzeba więc na spotkaniach podobnych do tego czuła totalny luz.
Czy coś z tego wyjdzie? Zupełnie o tym nie myślała. Podobne rozważania miała przy pierwszym mężu, częściowo przy drugim, a teraz? Traktowała wieczór jak miłą odskocznie w bardzo przyjemnym towarzystwie. Prawdopodobnie wychodzenie za mąż nie jest dla niej choć biorąc pod uwagę względy finansowe, wyszła na tym mocno na plus.
– Serio? Chyba muszę Cię zaprosić do siebie. Mam mieszkanie wcale nie imponujące bo zaledwie 80 metrów a odnoszę wrażenie, że pod moją nieobecność ktoś robi tam imprezy. Zanim je chociaż trochę ogarnę, coś zjem to zaraz jest noc albo południe. W zależności od zmiany – bywały i takie dni gdy Sara patrzyła na śmiecia i stwierdzała, że skoro on leży, to ona też może – na kanapie. I tak mijały jej dni i miesiące. Przeplatała je wycieczkami, czytaniem książek, nauką i randkami takimi jak ta.
– Poproszę sałatkę z kurczakiem i pieczywem – złożyła zamówienie u kelnera a chwile później zrobić to Chris. – Nawet nie wiesz jaką mam dziś ochotę na wino. Nie piłam nic chyba z miesiąc – nawet jednego, małego drinka. Skandal.
– Nie, kompletnie nic. Dwie konsultacje, jedna operacja lewej piersi. Standard. Za kilka dni lecę na konferencje a za dwa tygodnie mam całe 3 dni wolne. Nie chce naciskać ale jeśli masz ochotę to zapraszam na jakiś wypad za miasto. Zawsze to fajnie oderwać się od obowiązków chociaż zrozumiem jeśli zobowiązania Ci nie pozwolą – to akurat rozumiała doskonale bo sama żyła w tym dziwnym, oderwanym świcie.

Christian Isselhorst
dzielny krokodyl
Sara Smith
ONKOLOG — CAIRNS HOSPITAL
38 yo — 186 cm
Awatar użytkownika
about
36letni onkolog, szukający siebie w tym wszystkim, chciałby założyć rodzinę ale trzyma go wciąż przeszłość. starszy braciszek z rodziny Davies
Niby nie powinno ale jednak ciężko było się oprzeć, gdy wokół krążyło wiele ładnych kobiet, nawet pacjentki po przejściach chętnie by podrywał, taki miał ostatnio mood. Może to przez wiek, a może przez fakt, że znów został sam, a bycie singlem sprowadzało się do tego, że jednak chciał mieć kontakt z paniami, jedna czy dwie a może nawet więcej. Poważniejsze randki ale też takie mniej, no bo czasami wiadomo o co chodziło tylko, o ludzkie potrzeby jakie posiadał każdy, także oni na przykład. Nie żeby coś sobie obiecywał, bo tak nie było to raczej miało być po prostu wyjście aby nie spędzić kolejnego wieczoru samotnie. Nic przecież nie musieli robić złego, tym bardziej takiego co mogłoby spowodować, że zrobi się dziwnie między innymi, no i będzie wstyd mówić cześć na korytarzu albo znowu niezręcznie. Już miał Chris jedną taką sytuację w szpitalu, wolał nie robić kolejnych ciężarów.
- To dobrze o Tobie świadczy. A myślałem, że wasze motto to: Wolę być spóźniona niż nieumalowana, ale co kogo się tyczy. W ramach żartu ten tekścik. - dodał, chichocząc pod nosem przy tym, bo jednak liczył się luz. A on go miał, stąd nie ubrał jak sztywniak krawatu, czy od razu całego zestawu. Miał ciemne stroje, ciemną koszulę i może jakąś właśnie sportową marynarkę, po to aby nie wyszedł na jakiegoś takiego sztywniaka. Już on to widział w telewizji, facet odwalony jak Jaś Fasola, z kwiatkami i innymi takimi, nie te czasy i nie to miasteczko. - Hahha, serio? Może zostawiasz okno otwarte albo klucze zgubiłaś i ktoś sobie dorobił? Nie no chce mi się wierzyć, prędzej może duchy albo zwierzak. Chociaż pewnie nie masz żadnego? - trochę go ciekawiło serio, czy tam faktycznie ktoś zaglądał czy po prostu tak słabo ogarniała, że jej się to wydawało. No bo czasami tak jest, że z braku czasu coś się dzieje w tym mieszkaniu, powstaje chaos jakby przeszło tornado i inne takie. Sam Chris czasami nie wiedział, jakim cudem, mieszkając samotnie czasami miał wiecej talerzy do mycia, pełną pralkę i inne takie tam problemy dorosłego człowieka.
Zamówili swoje, a w międzyczasie miło, bo kelener wysłuchał jakby jej prośby i przyniósł im to wino, po spróbowaniu odrobiny, Chris je zaakceptował i oboje zostali obdarowani, do połowy napełnionym kieliszkiem, pięknego czerwonego płynu.
- Na prawdę? Pacjenci nie przynoszą w darach? - rzucił, z uśmiechem na ustach, nachylając kieliszek aby upić jeszcze kilka łyków. W sumie sam mało pijał wina, preferował jak to na faceta przystało mocniejszy i konkretniejszy trunek, typu whisky, ewentualnie z braku łachu jakieś proste piwo, nic bardziej wymagającego. – Czyli norma wyrobiona. A co do wyprawy jakiejś, ja zawszę chętnie, ale musiałbym sprawdzić jak mi dyżur wypadnie i tak dalej. I tak nie mam co robić, pusty dom, a znajomi każdy pracuje, ma swoje życie czy nawet rodzinę. – dodał w sumie z przekąsem. Nigdy w sumie nie odczuł jeszcze jak to jest mieć kogoś na dłużej, wziąć ślub i tak dalej, ona tam doświadczona, swoje miała za sobą wiec pewnie obcykana była w tym temacie, nie to co on.

Sara Smith
ambitny krab
nick
brak multikont
36 yo — 168 cm
Awatar użytkownika
about
36 letnia panna z odzysku po dwóch rozwodach. Szczęśliwa, promienna i pewna siebie. Na ogół uśmiechnięta i zadowolona. Zdecydowanie warto ją poznać bliżej. Może dostaniesz rabat na jakiś zabieg???
Doskonałość wieku Sary polegała na tym, że miała problem z naprawdę niewieloma rzeczami. Przez te wszystkie lata wypracowała bardzo dobry wniosek. Mianowicie najważniejsza jest szczera rozmowa. Nawet jeśli to ta pierwsza i ostatnia randka to nic nie stało na przeszkodzie aby nadal normalnie ze sobą gadać, stawać na korytarzu albo wyjść na odprężającego papierosa w czasie przerwy. Komplikacja pojawiała się jeśli ta druga strona odczuwała jakiś dyskomfort ale serio, nie miała na to najmniejszego wpływu. Kolejny ważny wniosek w życiu – nie brać do siebie rzecz, na które nic nie można poradzić. Wszelkie zamartwiania się, negatywny myśli prowadziły do spadku formy i jeszcze większym przyciąganiu złej energii więc równowaga przede wszystkim. Jak na lekarkę jej podejście mogło być określane jako kontrowersyjne ale ona czuła się z nim świetnie i tylko to się liczyło.
– Nie wypowiem się za cały kobiecy gatunek. Nie obciążaj mnie taką odpowiedzialnością, Chris, no wiesz co – przyłożyła teatralnie dłoń do piersi zapierając się przed tak ogromnym brzemieniem. Ile kobiet tyle podejść i charakterów. Bywały i takie, które spóźniały się tylko po to aby się spóźnić. Trudne to do wyjaśnienia ale naprawdę tak było. Ona nie próbowała tego rozgryźć, szkoda było czasu na analizowanie dziwnych zachowań.
– Tutaj muszę Cię zaskoczyć. Mam w domu jednego kolegę, węża zbożowego. Nie jest jeszcze jakoś imponująco wielki ale mam nadzieję, że podrośnie – i tutaj zazwyczaj pojawiały się pytania o to czemu akurat wąż, jak ma na imię, co zjada i jak często itp. Przywykła i na każde dzielnie odpowiadała. Lubiła tą tematykę a wałkowanie tematu 10 raz wcale jej nie wadziło. – Już nie mam gdzie tego upychać. Zawsze, do każdego prezentu w rodzinie czy to dla znajomych dodaje alkohol żeby chociaż trochę uszczuplić barek. Gdybym sama chciała tego dokonać to po tygodniu wpadłabym w alkoholizm – i co ciekawe bardzo rzadko sama sięgała po zasoby półeczki. Nie była fanem picia w samotności. – Nic dziwnego. Ludzie w tym wieku wychowują dzieci a nawet, znajoma ze studiów, z którą mam ciągle kontakt, jest już babcią – podsumowując ta dwójka bardzo się obijała w kwestiach dobierania się w pary i płodzenia dzieci. Sara dwa razy chybiła a jej rozmówca?
– Miałeś kiedyś żonę ? – podparła brodę na dłoni nie mając do siebie pretensji o bezpośredniość. W końcu to bardzo normalne pytanie.

Chris Davies
dzielny krokodyl
Sara Smith
ONKOLOG — CAIRNS HOSPITAL
38 yo — 186 cm
Awatar użytkownika
about
36letni onkolog, szukający siebie w tym wszystkim, chciałby założyć rodzinę ale trzyma go wciąż przeszłość. starszy braciszek z rodziny Davies
Sara Smith

W sumie po tym co przeszła pewnie poznała sie na facetach i doszła do wniosku, że nie warto, w sensie iść w coś na całego. Wyjdzie to wyjdzie, nie to też żadna strata, Chris też jakoś się nie palił to rychłego tworzenia czegoś, na siłe i bo chcę czy potrzebuje. Życie może i mu przelatywało przez palce, ale co z tego? Byl wolnym strzelcem, marzycielem no i aktualnie nic ani nikt go nie trzymał na przysłowiowej smyczy. Nie żeby chciał aby tak zostało już na zawsze, żył raczej przekonaniem że w końcu go trawi ten piorun, strzał amora czy jak to tam jeszcze nazywają. Na bank ponownie zwariuje na punkcie kolejnej kobiety, ale nikt nie mówi, że to musiała być jakaś znajoma ze szpitala. Co jak co ale kobiet tam było pod dostatkiem i serio jakby chciał to może i by się skusił na jakąś, ale po co mu potem kwasy. Co innego randki, nic niezobowiązujące, niczym przyjacielskie spotkanie, z którego wcale nie musiało wyniknąć, nie wiadomo co.
- Hah, nie no śmieje się tylko, że tak czasem to wygląda. Nie żebym się wymądrzał ale trochę tych randek, spotkań mam za sobą. Więc wiesz. Czasami to stwierdzenie jest trawne. - wyczekał się nie raz, czasami i dwa. Kobiety mają to do siebie, że choćby miała się pojawić w dresie to będzie, a przede wszystkim musi wyglądać jak milion dolarów. Czemu w dresie? A bo przypomniało mu się, że kiedyś gdy biegał ze znajomą, ta musiała się pięknić jakby to był bieg po złoto, albo po faceta. Mniejsza z tym.
- Węża? No proszę, czyli jest jeszcze coś o czym nie wiem. No nieźle, pani Smith. Skąd pomysł na tego typu pupila? - jasne, że to dziwiło, nawet i jego. Po minie było chyba widać, że jest to szczególnie interesujący motyw. Ale co się też dziwić, w ich przypadku gdy praca zapełniała połowę dnia, ciężko było sobie pozwolić na jakieś zwierzę, które żyje na przykład bez klatki, terrarium czy innego ustrojstwa. Po za tym taki wąż, nie był chyba za bardzo wymagający i tak dalej.
- Ja tam się cieszę, przynajmniej na alkohol nie muszę wydawać. Mam zrobiony barek, co lepsze trunki zostawiam, gorsze komuś daje i tak leci. No i słodkości. Gdyby tak siąść z alkoholem i słodyczami, pewnie by starczyło tego na kilka miesięcy. - stwierdził, ze śmiechem. To było jednak takie bliskie popadania w jakiś alkoholizm, naturalnie. Nie żeby on często pił ale czasami szkoda było aby dwunastoletnia whisky się marnowała, albo stała dłużej w kiepskich warunkach. Co prawda miał barek, ale to nie taka profesja co w barach czy gdzieś indziej. Kiedy zaczęła o tych dzieciach, trochę może i miała rację, ale Davies się nie przejął, szczerze to był anty - jeśli chodzi o temat dzieci. Może gdyby już na prawdę się przydarzyło, ale tak to? Nie potrzebował problemu.
- Nie, nie miałem. Było blisko i poważnie, może ze dwa razy ale ani ja ani moje partnerki jakoś nie widziały naszej przyszłości przy ślubnym kobiercu. A co? Masz jakieś rady dla mnie co robić a czego nie? - zapytał oczywiście kulturalnie, bez wytyku czy przytyku kobiecie, że coś tam, że skoro była mężatką ze dwa razy to zna życie i tak dalej. Znaczy się no na pewno poznała, ale wiadomo o co chodzi, a lepiej to podkreślić, niżeli to błędnie zinterpretowała.
ambitny krab
nick
brak multikont
36 yo — 168 cm
Awatar użytkownika
about
36 letnia panna z odzysku po dwóch rozwodach. Szczęśliwa, promienna i pewna siebie. Na ogół uśmiechnięta i zadowolona. Zdecydowanie warto ją poznać bliżej. Może dostaniesz rabat na jakiś zabieg???
– Jak Ty to robisz, kiedy znajdujesz czas? – innymi słowy, zdradź proszę w jaki magiczny sposób rozciągasz dobę. – Nigdy wcześniej o to nie pytałam. Powiedz mi w ilu miejscach pracujesz? – prawdopodobnie właśnie w tym tkwił cały problem. Sara pracowała w szpitalu, z którego znała się z Chrisem, dodatkowo dwa dni w tygodniu dojeżdżała do innego miasta aby wykonywać prywatę. Dorzućmy do tego liczne wyjazdy na szkolenia, trochę podróży bo i to lubiła i tym sposobem zostaje parę chwil na sen. Randka była rarytasem, praliną od lindora, które tak uwielbiała. Już nie jeden raz słyszała, że po 30 metabolizm potrafi zwolnić więc nie mogła objadać się bez opamiętania. Dlatego niezwykle rzadko spożywała czekoladki. I tak samo rzadko miała czas na randki. Dlatego miała taki cudowny humor.
– Nigdy nie czułam przed nimi obrzydzenia ani strachu. Zaczęło się bardzo niewinnie. Któregoś razu na wakacjach znajomi namówili mnie na zrobienie sobie zdjęcia z takim ogromnym wężem. Zawsze sądziłam, że są nieprzyjemne w dotyku ale to nie jest prawda. Wróciłam, poczytałam, porozmawiałam z hodowcą i poleciał mi zbożowego malucha. Owszem, posiadanie każdego zwierzaka to odpowiedzialność ale nie czuje samotności przez kilkanaście godzin dziennie jak pies czy kot. – wytłumaczyła a chwilę później przyniesiono im napoje. Sara ujęła w dłoń swój kieliszek wina i upiła odrobinę. – A Ty? Masz jakąś awersję do podobnych pupili? – być może czuje strach albo zwykłą niechęć. – Ja nawet nie zabieram słodyczy do domu – zaśmiała się nieco głośniej niż powinna. Zawsze otwierała pudełeczko i zostawiała je w pokoju u pielęgniarek. Był to bardzo dobry sposób na uniknięcie pokusy sięgania po cukierki wieczorem. Skoro nie było ich pod ręką to nie mogła ich jeść, proste.
– Jako podwójna rozwódka pozwól, że uniknę udzielania rad bo źle byś na tym wyszedł ale, no hej, jesteśmy na randce, może to na mnie czekałeś całe życie – rozłożyła ręce bo to wszystko ją szczerze bawiło. - Zawsze mówią, że do trzech razy sztuka ale jestem daleka od nastawienia się w kierunku kolejnego męża. Mam już 2 pierścionki zaręczynowe i dwie obrączki. Wszystko leży grzecznie w szufladzie. Nie mam jakoś serca żeby je sprzedać. To taka, wiesz, pamiątka.

Chris Davies
dzielny krokodyl
Sara Smith
ONKOLOG — CAIRNS HOSPITAL
38 yo — 186 cm
Awatar użytkownika
about
36letni onkolog, szukający siebie w tym wszystkim, chciałby założyć rodzinę ale trzyma go wciąż przeszłość. starszy braciszek z rodziny Davies
Sara Smith

- Hahah, no jak to kiedy, wtedy kiedy nie ma mnie w szpitalu. - odpowiedział, śmiejąc się przy tym głośno, no ale tak. No różnie miał grafik to fakt, a dwa no bywały szkolenia, czy jakieś ciekawe konferencje na których się pojawiał, ale w zamian za to, pracował w jednym miejscu, nie wiedział czy Sara o tym wie, więc właśnie dobrze że spytała, przynajmniej ją oświeci w tej kwestii.
- Pracuje tylko tutaj, może z czasem pomyślę czy nie przyjmować jeszcze prywatnie w weekendy w tej nowsze przychodzi. No tej, wiesz której. Już kiedyś mi składali propozycje, ale miałem wtedy kobietę i tak dalej. W sumie teraz nie mam, może to chwila i czas aby spróbować? Póki nie ma się rodziny, bo potem wiadomo. - skomentował w sumie z takim głębszym zastanowieniem. Pieniędzy mu nie brakowało nigdy, także nie był to jakiś mus, bardziej kwestia pomocy, robienia więcej niż dotychczas, nawet jeśli z niewielkim skutkiem, to zawsze coś. Chociaż z drugiej strony też ile można? Wysłuchiwać, edukować się wciąż, poświęcać a w życiu tylko jeden temat w koło - rak.
- To nieźle. Nie kombinowałem nigdy tak, więc nawet nie wiem jakie one sa w dotyku. Musisz mnie kiedyś zaprosić to się chętnie zapoznam z tym zwierzakiem. No i logiczne, że to lepsze i mniej wymagające niż pies czy kot. Wyobraź sobie, wracasz do domu a tam, obsikane Twoje ulubione buty, podarte papiery ze szpitala albo no coś jeszcze innego. A taki wąż, leży sobie, nigdzie się raczej nie ruszy - no chyba że zapomnisz zamknąć dobrze terrarium czy gdzie on tam siedzi. - nie żeby coś ale no czasami i takie dymy mogły się zadziać, ale no nawet już nie komentował dalej. Sam chętnie by miał jakiegoś zwierzaka, ale sam nie wiedział jakiego. - Nie wiem jakiego pupila bym chciał i zaakceptował. Też pewnie coś co nie rusza się za dużo i siedzi w zamknięciu. - rzucił, wzruszając przy tym ramionamii. O słodyczach już się nie rozwodził, bo i po co. Taki mieli zawód i takie prezenty były w niego wpisane, a co z nimi potem robili to już ich sprawa. Wiadomo, że panie nie chciały brać tego aby potem nie obżerać się słodkościami bo talia i tak dalej.
- Nie no grunt to śmiać się z tego, a nie żalić wiadomo. W sumie może tak być, ale też nie musi. Nie ma takiej opcji, że się dopasuje z kimś na sto procent, to nie możliwe albo możliwe i dopiero to odkryjemy. Ja się nie spinam, przyjmę wszystko co mi da życie. - no nie komentował tak jak ona prosto z mostu, nawet jeśli w śmiechu, to wolał jednak ważyć słowa. Po za tym to miało być luzne spotkanie ,nie ma co rozpamiętywać przeszłość i wszystkie ich udane czy mniej udane miłosne zakręty.
- Trzeci raz? Dałabyś się w to wkręcić? Bo ja to chyba bym już miał dość, zresztą w dzisiejszych czasach nie którzy siedzą bez małżeństwa, cudów i też jest dobrze. Problem tylko potem, bo niby coś wspólne ale ktoś może się dojebać i tak dalej. Zresztą co ja tam się znam, nie jestem też prawnikiem aby się wypowiadać. - upił sobie nieco tego wina i rozsiadł się wygodniej na krześle, opierając rękę o na przykład krzesło obok czy coś w stylu. Czekał trochę niecierpliwie na to jedzonko, bo jednak uznajmy, że mógł być po jakimś tam dyżurze czy też coś, więc trochę brzuch mu doskwierał, ale bez oczywiście przypału i głośniejszych burknięć.
ambitny krab
nick
brak multikont
36 yo — 168 cm
Awatar użytkownika
about
36 letnia panna z odzysku po dwóch rozwodach. Szczęśliwa, promienna i pewna siebie. Na ogół uśmiechnięta i zadowolona. Zdecydowanie warto ją poznać bliżej. Może dostaniesz rabat na jakiś zabieg???
– Teraz wszystko jasne. Widzisz, ja uwielbiam gdy coś się dzieje, lubię być w ciągłym ruchu, a poza tym jestem sama więc nie spieszy mi się żeby wracać do pustego mieszkania. Dlatego bardzo często sama dokładam sobie obowiązków chociaż nie mam potrzeby posiadania góry pieniędzy albo bicia rekordu w zabiegach bo nie o to w tym wszystkim chodzi. Za bardzo lubię to co robię – i to był podstawowy problem Sary Smith. Pracoholizm również jest przypadłością, którą się leczy, jeśli się naturalnie chce. A ona wcale nie chciała wychodzić z nałogu, który był dla niej niezwykle wygodny. Koło się zamykało a ona tylko od czasu do czasu znajdowała jakąś lukę na spotkania takie jak to. Ale to już powtarza się nie pierwszy i nie drugi raz.
– Wszystko zależy od Ciebie. Jeśli czujesz taką potrzebę to jasne, próbuj – uśmiechnęła się uprzejmie nie wiedząc jak wygląda rozkład tygodnia mężczyzny. Może w przeciwieństwie do niej uprawiał jakieś sporty, może zwiedzał więcej niż ona a może wprost przeciwnie, gdy tylko nadarzała się okazja, wówczas kładł się do łóżka i odpoczywał bo i taka forma relaksu jest przecież dozwolona.
– Jasne, już teraz czuj się zaproszony. Psy i koty to jednak zwierzęta, które potrzebują bliskości człowieka bo inaczej człowieka, psy chyba bardziej ale to nie miałoby kompletnie sensu. Nie miałabym nawet kiedy go wyprowadzić na dwór – może gdyby miała partnera, który z nią mieszkał i dom z ogrodem, po którym biedny czworonóg mógł się wyhasać, wtedy istotnie miałoby to sens, a tak? Były sytuacje, an które nie mogła sobie rozsądnie pozwolić i to była właśnie jedna z nich.
– Proponuje Ci żółwia – parsknęła śmiechem bo te zwierzaki żyją dość długo i nie wydają się szczególnie trudne w obsłudze. Tyle, że taki żółw był mało atrakcyjnym zwierzęciem pod względem przytulania czy innych uczuć/emocji. – Sama nie wiem – wzruszyła delikatnie ramionami bowiem ekspert w niej żaden.
– Mmmm czy chciałabym się w to wplątać kolejny raz? Nie lubię mówić, że na 100% nie bo nigdy nie wiem co ześle los ale na ten moment jest mi dobrze. Musiałabym się bardzo mocno zakochać i słuchać serca a nie rozumu – „nigdy nie mów nigdy” i coś w tym jest.

Chris Davies
dzielny krokodyl
Sara Smith
ONKOLOG — CAIRNS HOSPITAL
38 yo — 186 cm
Awatar użytkownika
about
36letni onkolog, szukający siebie w tym wszystkim, chciałby założyć rodzinę ale trzyma go wciąż przeszłość. starszy braciszek z rodziny Davies
Sara Smith

- No widzisz, takie mamy różne swoje podejścia, ja niby też nie mam gdzie wracać, dzieci mi nie płaczą i tak dalej. Ale jakoś, nie jestem karierowiczem, jestem gdzieś po środku. Póki mi dobrze tak jak teraz, nie myślę zbytnio o zmianach. Nie lubię ich. - dodał, trochę się krzywiąc przy tym, no bo miał dobrze tak jak teraz aktualnie, mógłby mieć zawsze lepiej ale dał sobie spokój lata temu. Zawszę jak miał jakieś większe plany i marzenia to wszystko się jakoś waliło jak domek z kart i tyle miał z tego. No i też nie chciał zostać pracoholikiem co nie widzi świata, po za szpitalem. Od tego też mógł zafiksować i co wtedy?
- Zobaczymy, niby jest okej aktualnie jak jest, ale też z drugiej strony, każdy też potrzebuje jakiś zmian czy wyzwań. No niby teraz najlepiej gdy nie ma rodziny i obowiązków, ale co tam. Zobaczy się. - nie miał parcia na to, ale też wolał mieć właśnie popołudnie wolne na jakieś bieganie czy siłownie, może nawet wypad z kumplem na squasha czy inne szmery bajery. No a potem leżenie beztroskie w łóżku i odpoczywanie gdy mięśnie czy łeb wysiadał. Moze to też wiek się odzywał momentami? Nie żeby się zaczął tym przejmować ale czasami człowiek się zapominał, że już nie ma tych dwudziestu lat.
- Właśnie miałem o tym mówić, że inne zwierzaki też albo coś potrzebują ruchu jak kot i pies. No i gdzie takie zwierze same zostawić, istny armagedon w domu, nie ma co. - fajnie jak się ma domek za miastem z ogrodem, rodzinę i kogoś kto przypilnuje albo po prostu wymiana rolami, jedno z małżeństwa jest w domu, drugie w pracy i tak w kółko, cykl w którym zawsze to zwierzę jest pilnowane przez kogoś.
- Dobra, nie ma co dłużej pieprzyć. Mamy zjeść w ciszy i dobrej atmosferze. Nie ma co się zastanawiać kto się w kim zakocha, kto kogo przeleci. Grunt to mieć radość z życia, a nie się przejmować tym czy tamtym. Przeszłość powinna zostać przeszłością a przyszłość przed nami. No i chyba zaraz wjedzie nasze jedzenie, także tego. - już zacierał ręce i się śmiał z tego, wszystkiego bo uśmiech mu z ust nie schodził. Nie żeby coś ale unikał tematu zakochiwania się i tych spraw, no nie po to przyszli zjeść aby takie kwestie obgadywać. Grunt to poznać siebie, byc może było jeszcze coś co o niej nie wiedział, jak z tym wężem.
- Pomyślę nad tym żółwiem. Albo i nie. Mniejsza. Jak tam plany na urlop jakieś, jakiś wyjazd właśnie? Tylko w sensie, gdzieś dalej, jakaś Europa i te sprawy, może Majorka a może ten w modzie będący aktualnie Zanzibar? Nie wiem na co się zdecydować tym razem, no i nie wiem jak tam ekipa ze szpitala, masz jakieś przecieki, co kto by chciał. Bo samemu lecieć, to mi się nie widzi. - pewnie trochę mu humor przygasł, bo w takim przypadku, warto było mieć tą drugą połówkę, aby zwiedzać piękne kraje razem, miał kto robić zdjęcie przy zachodzie słońca i dać soczystego całusa. Zaraz jednak się rozchmurzył bo być może kelner do nich zawitał z ich daniami.
ambitny krab
nick
brak multikont
36 yo — 168 cm
Awatar użytkownika
about
36 letnia panna z odzysku po dwóch rozwodach. Szczęśliwa, promienna i pewna siebie. Na ogół uśmiechnięta i zadowolona. Zdecydowanie warto ją poznać bliżej. Może dostaniesz rabat na jakiś zabieg???
– Też nie przepadam za gwałtownymi zmianami – taka była prawda bo chociaż życie w biegu bardzo jej odpowiadało to jednak nie umiała a nawet nie chciała sobie wyobrażać sytuacji, w której musiałaby się gdzieś przeprowadzać. W LB było wszystko czego potrzebowała i mimo tego, że miała możliwości aby się wynieść, nie zrobiła tego ani po rozwodach ani tym bardziej teraz. Czas w tym zakątku światła płynął jakoś inaczej a to kontrastowało z jej pogonią za… właściwie sama nie wiedziała za czym. Goniła każdego dnia bez ustanku i bez przerwy gromadząc środki na koncie wyzbywając się wolego czasu. Kiedyś z pewnością będzie żałowała, że póki jeszcze mogła, nie zwiedzała, nie latała do tropikalnych krajów ani nie ułożyła sobie życia tak aby być szczęśliwą. Teraz było jej dobrze lecz trudno określić czy kiedyś to się zmieni.
– Nie mam pojęci czy ktoś się gdzieś wybiera – temat wakacji był dla niej niezwykle odległy. Wyszarpanie dziesięciu wolnych dni w okresie letnim graniczyło z cudem więc nawet nie nastawiała się na leniuchowanie pod palmami. Z tego też względu nie poruszała tematu w pracy. Ciężko jest się zgrać w kilka osób a doskonale obrazują to chociażby imprezy pracownicze, gdzie wyciągnięcie chociażby 5 osób ze szpitala graniczy z cudem. – O, dziękuję – uśmiechnęła się do kelnera gdy ten przyniósł im zamówione wcześniej dania. – Wyobraź sobie, że ostatnio zarysowała na lotnisku auto – zaczęła. Jedzenie nieszczególnie przeszkadzało jej w rozmowie. Tym bardziej, że temat najpewniej lada moment wypadłby jej z głowy jak to często bywa. Może i Sara nie wyglądała, ale zdarzało jej się zapominać nawet o rzeczach istotnych. Głównie z tego powodu jej notatnik w telefonie wypełniony był informacjami i przypominajkami.
– Moje ucierpiało minimalnie ale porsche miało znacznie gorzej – uniosła zielone tęczówki na mężczyznę zastanawiając się czy doszły go już słuchy jak kiepskim kierowcą jest Smith. Ten kto o tym wiedział, nigdy nie parkował tuż obok niej przed szpitalem bo mogło to się skończyć bardzo… różnie.
– Od dłuższego czasu zastanawiam się nad wykupieniem dodatkowych lekcji u instruktora i zawsze to odwlekam aż przydarzy się coś podobnego – trochę wstyd w tym wieku i z takim doświadczeniem za kółkiem wykupować godziny ale może faktycznie by to coś pomogło ?


Chris Davies
dzielny krokodyl
Sara Smith
ONKOLOG — CAIRNS HOSPITAL
38 yo — 186 cm
Awatar użytkownika
about
36letni onkolog, szukający siebie w tym wszystkim, chciałby założyć rodzinę ale trzyma go wciąż przeszłość. starszy braciszek z rodziny Davies
Sara Smith

Zmiany ponoć są dobre, gdy człowiek je chce i akceptuje ale przede wszystkim w momencie gdy jest też na takowe gotowy. Nie każdy miał siłę i chęci ganiać za pracą 24/7. Ewentualnie nie lubił też całkiem przepadać w jednym, no chyba że potrzebne było szybko zarobić, dorobić się czegoś. Aktualnie jednak Chris lubił to co miał, tą stabilność w tej kwestii bez kombinowania, może i miał pewne plany, jakieś ambicje ale na ten moment to wszystko było w fazie planowania. Musiałby znowu reorganizować swój plan dnia, znaleźć siłę i energię na pomoc innym, w najodpowiedniejszy sposób. Mógłby zrobić to teraz, póki jest sam, póki nie ma dla kogo wracać do domu, ale z drugiej strony czy to nie byłby czysty pracoholizm?
- Ohh, widzisz ja myślę nad czymś w końcu. Dawno nigdzie nie byłem. - rzucił, luźna ale też nie napierał w tym temacie. Mogłaby się zezłościć albo znowuż zasmucić, bo z tego co zrozumiał czasu ostatnio nie miała za wiele na takie przyjemności. Ale też to słaba sprawa, gdy jest się samym, nie ma z kim lecieć na te wakacje, a wiadomo że lepiej to wszystko wygląda gdy jest się w towarzystwie i to najlepiej kogoś bliskiego. On sam zapytał bo być może chciał stworzyć jakąś paczkę, ale z drugiej strony duża ilość osób w szpitalu albo kogoś miała, albo serio uskuteczniała proces tworzenia rodziny. Mniejsza z tym, zajęli się pewnie w końcu jedzeniem, które się pojawiło, kosztując swoje potrawy.
- O proszę, to Ci numer. Taki z Ciebie kierowca? Myślałem, że może ktoś Tobie najechał na tyłeczek, ale okej. To jednak nie to. - czy się zaśmiał, może odrobinę ale niech nie złości się na niego. Zachichotał tylko minimalnie, bo jednak nie należał do grona osób, które by wiedziały o jej "talencie" a może raczej braku? Nie no nie róbmy z niej takiego pseudo Kubicy, może to był zły dzień, albo już wzrok nie ten?
- Oj. To nieźle. Jeszcze jakby trafiło na coś tańszego, ale porsche? Obstawiam, że nie obyło się bez grubszej akcji? Czy może po prostu zwiałaś? - zapytał o to ostatnie ciszej, bo w razie czego to każdy mógłby usłyszeć i tak dalej. Ale to też cały Chris, jajczarz jakich mało i w sumie to machnąłby ręką na to. Grunt, że sobie krzywdy nie zrobiła ani nic, no i też że drugiej osobie nic się nie stało, zdrowie ważniejsze jednak od sportowych czy nie sportowych bryk. - Teoretycznie to już Twoja wola, czy chcesz i potrzebujesz tego. Ja bym próbował jak najwięcej, szczególnie manewrów które najbardziej są Twoim mankamentem. Możesz też z kimś pojeździć, komu ufasz. Aby nie płacić za te jazdy, chociaż no skoro lecisz na kilka frontów, to masz pieniądze, więc kto bogatemu zabroni. Zrobisz jak uważasz. - podsumował to w taki sposób bo najlepiej i tak ona wiedziała jak się czuje za kółkiem i jak to wygląda. Jeśli serio potrzebowała takiej pomocy i takiego wsparcia to raczej dobrze z jej strony, że dbała o to bezpieczeństwo na ulicy, swoje i innych. Dla niektórych jazda autem to coś tak prostego jak mycie zębów czy zrobienie sobie obiadu, dla innych to już bardziej skomplikowana operacja - niczym rozbrajanie bomby przez sapera.
ambitny krab
nick
brak multikont
ODPOWIEDZ