lorne bay — lorne bay
100 yo — 100 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Rolnictwo
rolnictwo, hodowla zwierząt

Rolnictwo jest jednym z głównych sektorów gospodarki Australii. Tereny rolnicze kraju zajmują 385 mln ha, co stanowi około połowę powierzchni kraju, przy czym największy udział mają w powierzchni stanów Queensland (79%) i Nowa Południowa Walia (72%). Australia jest również światowym liderem w rolnictwie ekologicznym. Znajduje się tu ponad 17 mln hektarów certyfikowanych upraw prowadzonych zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego. Stanowi to 39,3% powierzchni takich upraw na całym świecie.
Stale zmniejsza się procentowa liczba ludności zatrudnionej w tym sektorze. W 1970 pracowało w nim 373 tys. osób stanowiących 7% ludności czynnej zawodowo. W 1980 było ich 380 tys. i stanowili 5,6%, w 1990 – 463 tys. i 5,2%, w 1998 – 447 tys. i 4,1%. Liczba ludności rolniczej w 1998 roku wynosiła 880 tys. – 4,8% ludności ogółem. Według danych Australian Bureau of Statistics (ABS) z sierpnia 2020, liczba osób posiadających stałe zatrudnienie w regionie Cairns wynosiła około 133 tysiące. W sektorze rolnictwa, przemysłu drzewnego oraz rybołówstwa zatrudnionych było 5200 osób, co stanowi ok. 4% ogólnej liczby zatrudnionych w tej części kraju.

Rolnictwo australijskie jest silnie zmechanizowane. Do wielu prac agrotechnicznych wykorzystuje się lotnictwo. Od lat siedemdziesiątych XX wieku wzrasta nawożenie oraz zwiększa się powierzchnia ziem nawadnianych. Aczkolwiek plony uzyskiwane z 1 ha nie są zbyt wysokie, np. w przypadku pszenicy wynoszą one tylko około 20 dt/ha (dla porównania w Polsce jest to ponad 40 dt/ha). Znaczny wzrost produkcji żywności będzie wymagał znacznej poprawy wydajności istniejących systemów, a także rozszerzenia rolnictwa na nowe obszary. Oznaczać to będzie wydatkowanie około 600 miliardów dolarów na modernizację i uzupełnienie starzejącej się sieci, która obecnie wspiera australijskie rolnictwo, w taki sam sposób, w jaki przemysł surowcowy toruje drogę swoim działaniom poprzez budowę dróg, kolei, portów, a nawet całych miast. Rozwój rolnictwa m.in. w północnej Australii będzie zależał od dostępności zasobów naturalnych (gleby, wody) i zdolności (ludzie, społeczności), jednak każda znacząca ekspansja będzie również zależeć od infrastruktury niezbędnej do produkcji, transportu, przetwarzania i marketingu żywności. Przepływ żywności w Australii opiera się w dużym stopniu na sieciach drogowych i kolejowych, które koncentrują się głównie we wschodniej, południowo-wschodniej, południowej i południowo-zachodniej Australii. Sieci transportowe w dużej mierze promieniują ze stolic, ponieważ obszary miejskie są głównym miejscem przeznaczenia żywności, a także zawierają obiekty eksportowe, takie jak porty i lotniska. Z miast sieci transportowe przenikają do regionalnych skupisk ludności i obszarów, które historycznie były głównymi regionami rolniczymi.

Australia jest zwolennikiem liberalizacji światowego rynku produktów rolniczych. Jest również jednym z krajów założycielskich Grupy z Cairns, organizacji sprzeciwiającej się dopłatom rolniczym. Grupa zawiązała się w sierpniu 1986 roku, kiedy rząd australijski zorganizował inauguracyjne spotkanie w mieście Cairns. Obecnie zrzesza 20 państw dążących do eliminacji wszelkich form dopłat eksportowych, istotnego polepszenienia dostępu do rynku oraz poważnej redukcji wewnętrznego wspierania dla handlu i produkcji rolnej. Zaangażowanie Australii w liberalizację handlu było wynikiem długiej wewnętrznej debaty, w której idee neoliberalne wyparły protekcjonizm i stały się przewodnim argumentem polityki zagranicznej i wewnętrznej. Przejście do utworzenia grupy było w dużej mierze odpowiedzią na rozwinięcie handlowych dotacji wewnątrz Unii Europejskiej oraz w Stanach Zjednoczonych. W szczególności sprzeciw dotyczył podwójnych standardów między Układem Ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu, który zmusił kraje do liberalizacji ich gospodarek, podczas gdy w latach pięćdziesiątych Stanom Zjednoczonym przyznano zwolnienie z ochrony rolnictwa.
uprawy
Z racji klimatu, znaczne obszary w centralnej Australii nie są wykorzystywane rolniczo. Większość takowych obszarów wykorzystywanych jest z przeznaczeniem na hodowlę i pasterstwo bydła i owiec. To pierwsze głównie na północy kraju i w dorzeczu jeziora Eyre, to drugie na południowym zachodzie i południowym wschodzie. W wilgotniejszych regionach (bliżej oceanów) hodowla jest połączona z uprawą zbóż. Na wschodnich wybrzeżach Queenslandu są plantacje roślin tropikalnych, głównie trzciny cukrowej. W Australii największą wartość produkcji i największe areały upraw spośród zbóż zajmuje pszenica. Kraj ten jest też jednym z największych na świecie eksporterów cukru z trzciny cukrowej. Poza tym uprawia się owoce tropikalne takie jak ananas, mango, papaja, awokado, orzechy makadamii, marakuja, cytrusy. W Australii produkuje się również znaczne ilości bawełny. Rośliny są genetycznie modyfikowane (bawełna Bt), zawierają gen kodujący toksynę Bt, która jest bioinsektycydem. Około 90% bawełny jest produkowane z użyciem nawadniania.
W latach 1996–2007 miał miejsce ogromny wzrost eksportu australijskiego wina. W 2015 wyniósł on 2,1 mld dolarów australijskich. Obecnie najpowszechniej uprawianymi szczepami winorośli w kraju są shiraz, chardonnay i cabernet sauvignon. Głównymi ośrodkami uprawy winorośli w Queensland są The Granite Belt oraz South Burnett leżące odpowiednio na południowy-zachód oraz północy zachód od Brisbane.
chów zwierząt
Chów zwierząt jest najważniejszym i najlepiej rozwiniętym kierunkiem gospodarki rolnej w Australii. Ekstensywny chów bydła rozwinął się na północy kraju i w środkowej części Gór Wododziałowych. Z kolei wokół wielkich miast rozwija się intensywna hodowla bydła, zwłaszcza mlecznego. Tereny wypasu owiec znajdują się na Nizinie Środkowoaustralijskiej: na obszarze Wielkiego Basenu Artezyjskiego i w dorzeczu Murray–Darling. Aż 70% całego pogłowia owiec to merynosy – gatunek owcy dobrze dostosowany do warunków środowiskowych obszarów półsuchych i dający doskonałą wełnę oraz mięso. Obecnie Australia zajmuje drugie miejsce na świecie (po Chinach) pod względem pogłowia owiec – 67,5 mln szt. w 2016 roku, co stanowi 5,8% globalnego pogłowia. Główne produkty uzyskiwane z chowu owiec to wełna (drugie miejsce na świecie w produkcji i pierwsze w eksporcie) oraz mięso. W hodowli owiec obecna jest tendencja przechodzenia z produkcji wełny na produkcję baraniny. Najwyższej jakości wełna może otrzymać oznaczenie Woolmark ustanowione przez australijską organizację Woolmark Company.
okolice Cairns
W latach 2018–2019 wartość brutto produkcji rolnej w regionie Cairns wynosiła 1,16 mld AUD (dolar australijski), co stanowiło 7% całkowitej wartości brutto produkcji rolnej w Queensland. Region ma zróżnicowany sektor rolniczy. Najważniejszymi towarami w regionie pod względem wartości brutto produkcji rolnej były banany (566 mln AUD), następnie trzcina cukrowa (264 mln AUD) i awokado (82 mln AUD). Surowce te łącznie stanowiły 76% całkowitej wartości produkcji rolnej regionu. W latach 2018–19 region odpowiadał za 93% łącznej wartości produkcji bananów w Queensland.

Dane ABS wskazują, że w latach 2018–19 w regionie Cairns istniało 1253 gospodarstw, których szacunkowa wartość działalności rolniczej wynosiła 52 000 AUD lub więcej. W regionie znajduje się 7 procent wszystkich gospodarstw rolnych w Queensland. Najpopularniejsze były farmy trzciny cukrowej (566 gospodarstw), które stanowiły 45 procent wszystkich gospodarstw w regionie Cairns i 20 procent wszystkich gospodarstw trzciny cukrowej w Queensland. Szacunkowa wartość działalności rolniczej (EVAO) jest miarą wartości produkcji gospodarstw rolnych i miarą wielkości ich działalności. Około 34 procent gospodarstw w regionie Cairns miało EVAO między 65 000 a 195 000 AUD. Gospodarstwa te odpowiadały za zaledwie 5 proc. ogólnej wartości działalności rolniczej. Dla porównania 14 procent gospodarstw w regionie miało EVAO na poziomie ponad 1,3 miliona AUD i odpowiadało za około 59 procent całkowitej wartości działalności rolniczej w regionie.

Cairns to kluczowy obszar komercyjnego rybołówstwa oraz akwakultury w Queensland. W latach 2018–19 z regionu wyładowano 961 ton połowów handlowych, w tym 223 tony krewetek tygrysich, 124 tony pstrąga koralowego, 88 ton krewetek Endeavour, 86 ton krabów błotnych i 85 ton makreli hiszpańskiej. Szereg innych dziko złowionych gatunków jest również wyładowywanych w regionie, w tym: Barramundi, tuńczyk i homary tropikalne. W okolicy działa również Marine Aquarium Fishery, które gromadzi ryby akwariowe i bezkręgowce, takie jak samice, motyle, skalary, wargacze i babki. W 2017 roku w regionie złowiono 32 000 ryb akwariowych na rynki krajowe i międzynarodowe, co stanowi 29% całkowitej produkcji rybnej. Akwakultura również jest ważna, stanowiąc 43% całkowitej wartości produkcji akwakultury w Queensland i zatrudniając 227 osób w latach 2018–19. Wędkarstwo rekreacyjne jest popularnym zajęciem w regionie, a 29,9% mieszkańców Cairns co najmniej raz w 2019 roku angażowało się w rekreacyjne połowy. Mieszkańcy łowią głównie w lokalnych wodach przybrzeżnych i zlewni środkowego wybrzeża, preferując ujścia rzek i zamknięte obszary przybrzeżne. Łowienie z brzegu było bardziej popularne niż z łodzi.

W 2014–15, ostatnim roku, dla którego dostępne są dane regionalne, całkowita powierzchnia plantacji w regionie Cairns wyniosła 10 000 hektarów, w tym 1300 hektarów plantacji drewna liściastego i 8700 hektarów plantacji drewna iglastego. Głównym gatunkiem liściastym na plantacjach w Queensland jest biała guma Dunns (Eucalyptus dunnii). Głównymi gatunkami drzew iglastych na plantacjach w Queensland są hybryda sosny Slash (hybryda Pinus elliottii), hybryda sosny południowej (hybryda Pinus caribaea) i sosna obręczowa (Araucaria cunninghamii). W 2016 r. W regionie Cairns było 1,7 miliona hektarów rodzimych lasów. Większość z nich znajdowała się w rezerwatach przyrody.
twórcza foka
lorne bay
brak multikont