about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Daleko im było do normalnej rodziny, to zdecydowanie... Miłości w ich domu nie brakowało, co to, to nie, ale na tytuł rodziców roku, to państwo Weasley niekoniecznie zasługiwali. Nie znaczy to, że Veronica narzekała jakoś szczególnie mocno na swoje dzieciństwo. Co niektórzy to przecież tylko jej zazdrościli - rodzice prawie niczego jej nie zabraniali, mogła robić co chciała, kiedy chciała, nikt nie pilnował jej na każdym kroku, a do tego obsypywano przeróżnymi prezentami. Brzmi idealnie, prawda? No nie do końca. Wynikało to bowiem z tego, że rodziców po prostu bardzo często nie było w domu z racji tego iż z zawodu byli podróżnikami. Na codzień nią i jej starszym bratem zajmowała się starsza ciotka, która nie bardzo sobie z nimi radziła, a kiedy rodzice wracali do domu, to rozpieszczali swoje dzieci, chcąc za wszelką cenę zrekompensować im swoją nieobecność. Aczkolwiek coby się jednak nie działo, to na swojego brata zawsze mogła liczyć i dobrze o tym wiedziała. Dlatego też dziewczyna nigdy nie miała do nich żalu, bo na brak miłości od nich naprawdę nie narzekała, a do tego opowieści z ich podróży zarówno w niej jak i w jej bracie obudziły ciekawość tym światem.
Zawsze była pogodnym i spokojnym dzieckiem, nie sprawiającym większych problemów wychowawczych. Od zawsze też była bardziej wycofana i mniej otwarta na świat od swojego brata. Podczas gdy ten już od najmłodszych lat planował pójście w ślady rodziców i podróżowanie po świecie, ona wolała ten świat zagłębiać bardziej w domowym zaciszu, pochłaniając kolejne książki w tych tematach. I rzeczywiście ta pasja w jej bracie nigdy nie ustała, więc gdy Ronnie była jeszcze w szkole, ten wyjechał w świat jako poszukiwacz przygód. A wtedy dziewczyna zamknęła się w sobie jeszcze bardziej i coraz częściej uciekała w ten świat w książkach - zarówno fantastycznych, podróżniczych jak i historycznych.
Generalnie życie Ronnie wcale nie było jakieś fascynujące - żadnych dramatów, żadnej wielkiej miłości... A przynajmniej do czasu. Pewnego dnia bowiem dotarła do niej wiadomość, ktora wywróciła jej życie o 180 stopni. Była to wiadomość o zatonięciu statku, którym akurat w tamtym momencie jej brat wraz ze swoją małżonką płynął w kolejną podróż. Mocno wstrząsnęła nią ta wiadomość, w końcu z bratem była bardzo mocno związana, mimo dzielącej ich różnicy wieku, ale było jeszcze coś. A mianowicie informacja, że to jej przypada opieka nad córką małżeństwa po ich śmierci... Tak oto została prawnym opiekunem 8 letniej Poppy.
Wcale nie było jej w tym wszystkim tak łatwo. Była młoda, ledwo skończyła studia, wciąż w żałobie i miała zajmować się dzieckiem, które nie było już przecież niemowlakiem, tylko rozumiejącą dość sporo już dziewczynką, która z dnia na dzień straciła rodziców. Wiedziała jednak, że właśnie dla niej po prostu musiała być twarda. Zamiast więc kontynuować studia na wyższym szczeblu, jak to miała w planach, znalazła pracę w miejscowej szkole, jako nauczycielka historii... I czuła się w tej pracy jak ryba w wodzie. Dzielenie się z dzieciakami swoją pasją, naprawdę sprawiało jej frajdę, dlatego ostatecznie nigdy nie pożałowało, że jej życie potoczyło się tak, czy inaczej. Również w przypadku Poppy nie żałowała, że trafiła ona właśnie pod jej opiekę. Oczywiście, że wolałby, żeby jednak dziewczynka wychowywała się z rodzicami, ale skoro takiej opcji nie było, to na pewno nie trafiła tak najgorzej... Chociaż początkowo miały naprawdę pod górkę. Veronica nie potrafiła dotrzeć do Poppy, niejednokrotnie dochodziło do sprzeczek na przeróżne tematy, ale też bywały smutki i tęsknota za mamą, tatą, bratem. Ale z czasem zaczęły się docierać i coraz lepiej dogadywać. W końcu, po tylu latach Ronnie może wreszcie z dumą uznać, że ostatecznie udało jej się wyprowadzić dziewczynę na ludzi.
[*] zdecydowanie jest introwertyczką, co nie znaczy, że całkowicie stroni od ludzi... Po prostu wszystko z umiarem
[*] nie należy do osób szczególnie otwartych, wbrew pozorom, niby można z nią porozmawiać o wszystkim, a jednak tematu własnych uczuć to raczej woli unikać
[*] jest pracoholiczką, dlatego często spędza w szkole znacznie więcej czasu niż to potrzebne, a do tego normą jest zabieranie pracy do domu,
[*] a z racji, że jest też nocnym markiem, często siedzi do późna nad sprawdzianami, rozprawkami czy pracami domowymi albo szykując materiały na kolejne lekcje,
[*] rano za to ratuje się czarną kawą, od której jest uzależniona
[*] w przeciwieństwie do swojego brata zdecydowanie jest typem domatorki
[*] nie przepada za klubami, barami czy pubami, zdecydowanie preferuje wypicie sobie wieczorem lampki wina na ogródku czy w salonie,
[*] ewentualnie jak już ma ochotę na towarzystwo większego grona znajomych, to jakaś skromna domówka wchodzi w grę
[*] regularnie uprawia jogging, ale stara się to robić późniejszymi wieczorami, kiedy już nie ma tyle ludzi na zewnątrz i jest już nieco chłodniej
[*] jest po kursie samoobrony, więc czuje się nieco bezpieczniej, nawet wieczorami
[*] bardzo lubi eksperymentować w kuchni i testować coraz to nowsze przepisy
Zawsze była pogodnym i spokojnym dzieckiem, nie sprawiającym większych problemów wychowawczych. Od zawsze też była bardziej wycofana i mniej otwarta na świat od swojego brata. Podczas gdy ten już od najmłodszych lat planował pójście w ślady rodziców i podróżowanie po świecie, ona wolała ten świat zagłębiać bardziej w domowym zaciszu, pochłaniając kolejne książki w tych tematach. I rzeczywiście ta pasja w jej bracie nigdy nie ustała, więc gdy Ronnie była jeszcze w szkole, ten wyjechał w świat jako poszukiwacz przygód. A wtedy dziewczyna zamknęła się w sobie jeszcze bardziej i coraz częściej uciekała w ten świat w książkach - zarówno fantastycznych, podróżniczych jak i historycznych.
Generalnie życie Ronnie wcale nie było jakieś fascynujące - żadnych dramatów, żadnej wielkiej miłości... A przynajmniej do czasu. Pewnego dnia bowiem dotarła do niej wiadomość, ktora wywróciła jej życie o 180 stopni. Była to wiadomość o zatonięciu statku, którym akurat w tamtym momencie jej brat wraz ze swoją małżonką płynął w kolejną podróż. Mocno wstrząsnęła nią ta wiadomość, w końcu z bratem była bardzo mocno związana, mimo dzielącej ich różnicy wieku, ale było jeszcze coś. A mianowicie informacja, że to jej przypada opieka nad córką małżeństwa po ich śmierci... Tak oto została prawnym opiekunem 8 letniej Poppy.
Wcale nie było jej w tym wszystkim tak łatwo. Była młoda, ledwo skończyła studia, wciąż w żałobie i miała zajmować się dzieckiem, które nie było już przecież niemowlakiem, tylko rozumiejącą dość sporo już dziewczynką, która z dnia na dzień straciła rodziców. Wiedziała jednak, że właśnie dla niej po prostu musiała być twarda. Zamiast więc kontynuować studia na wyższym szczeblu, jak to miała w planach, znalazła pracę w miejscowej szkole, jako nauczycielka historii... I czuła się w tej pracy jak ryba w wodzie. Dzielenie się z dzieciakami swoją pasją, naprawdę sprawiało jej frajdę, dlatego ostatecznie nigdy nie pożałowało, że jej życie potoczyło się tak, czy inaczej. Również w przypadku Poppy nie żałowała, że trafiła ona właśnie pod jej opiekę. Oczywiście, że wolałby, żeby jednak dziewczynka wychowywała się z rodzicami, ale skoro takiej opcji nie było, to na pewno nie trafiła tak najgorzej... Chociaż początkowo miały naprawdę pod górkę. Veronica nie potrafiła dotrzeć do Poppy, niejednokrotnie dochodziło do sprzeczek na przeróżne tematy, ale też bywały smutki i tęsknota za mamą, tatą, bratem. Ale z czasem zaczęły się docierać i coraz lepiej dogadywać. W końcu, po tylu latach Ronnie może wreszcie z dumą uznać, że ostatecznie udało jej się wyprowadzić dziewczynę na ludzi.
[*] zdecydowanie jest introwertyczką, co nie znaczy, że całkowicie stroni od ludzi... Po prostu wszystko z umiarem
[*] nie należy do osób szczególnie otwartych, wbrew pozorom, niby można z nią porozmawiać o wszystkim, a jednak tematu własnych uczuć to raczej woli unikać
[*] jest pracoholiczką, dlatego często spędza w szkole znacznie więcej czasu niż to potrzebne, a do tego normą jest zabieranie pracy do domu,
[*] a z racji, że jest też nocnym markiem, często siedzi do późna nad sprawdzianami, rozprawkami czy pracami domowymi albo szykując materiały na kolejne lekcje,
[*] rano za to ratuje się czarną kawą, od której jest uzależniona
[*] w przeciwieństwie do swojego brata zdecydowanie jest typem domatorki
[*] nie przepada za klubami, barami czy pubami, zdecydowanie preferuje wypicie sobie wieczorem lampki wina na ogródku czy w salonie,
[*] ewentualnie jak już ma ochotę na towarzystwo większego grona znajomych, to jakaś skromna domówka wchodzi w grę
[*] regularnie uprawia jogging, ale stara się to robić późniejszymi wieczorami, kiedy już nie ma tyle ludzi na zewnątrz i jest już nieco chłodniej
[*] jest po kursie samoobrony, więc czuje się nieco bezpieczniej, nawet wieczorami
[*] bardzo lubi eksperymentować w kuchni i testować coraz to nowsze przepisy
Środek transportu
Posiada czarnego starego pickupa - Toyotę Hilux, która służy jej od kiedy tylko zdała prawko, jednak nie należy do osób wygodnickich i często porusza się na piechotę, zwłaszcza kiedy ma naprawdę niedaleko.
Związek ze społecznością Aborygenów
Niezwiązana
Najczęściej spotkasz mnie w:
Szkole, bibliotece i domu
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Poppy Weasley
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Posiada czarnego starego pickupa - Toyotę Hilux, która służy jej od kiedy tylko zdała prawko, jednak nie należy do osób wygodnickich i często porusza się na piechotę, zwłaszcza kiedy ma naprawdę niedaleko.
Związek ze społecznością Aborygenów
Niezwiązana
Najczęściej spotkasz mnie w:
Szkole, bibliotece i domu
Kogo powiadomić w razie wypadku postaci?
Poppy Weasley
Czy wyrażasz zgodę na ingerencję MG?
Tak
Veronica Weasley
Teresa Palmer
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
witamy
w lorne bay
Cieszymy się, że jesteś z nami! Możesz już teraz rozpocząć swoją przygodę na forum. Przypominamy, że wszelka niezbędna wiedza o życiu w niezwykłej Australii znajduje się w przewodnikach, przy czym wiadomości podstawowe odnajdziesz we wprowadzeniu. Zajrzyj także do działu miasteczko, by poznać Lorne Bay jeszcze lepiej.
Uważaj na węże, meduzy i krokodyle i baw się dobrze!
