about
instruktor tańca, mieszka na farmie z rodziną, ma dwoje partnerów i uwielbia horrory
1# outfit
Spędzanie czasu z przyjaciółmi było dla Reggiego najlepszym sposobem na relaks i odstresowanie się. Uwielbiał swoją pracę, nie zrozumcie go źle, naprawdę uwielbiał taniec i nauczanie innych tej magicznej sztuki sprawiało mu wielką frajdę, z tymże... no, każdy czasem potrzebował przerwy, prawda? Przerwy i wytchnienia. Chwili, w której nie musi myśleć o tym, że jutro znów musi iść do pracy i użerać się po raz setny z tymi samymi pytaniami... Niedawno jego najlepsi przyjaciele - Nori i Juniper - stali się dla niego kimś więcej, niż tylko przyjaciółmi. Miał w głowie lekki mętlik związany z tym, w końcu przez lata Juni był powiernikiem jego wszystkich sekretów i wsparciem, gdy tego potrzebował, a słodka Nori ukojeniem i zapewnieniem rozrywki, gdy było naprawdę nieciekawie i musiał czymś zająć myśli. Jak to się nagle stało, że oboje stali się dla niego kimś więcej...? I to oboje praktycznie jednocześnie? Myślał o tym układając drewno w stosik; przygotowywał ognisko, chcąc, żeby wszystko było już gotowe na przybycie jego przyjaciół. Pogoda była całkiem znośna (choć jasne, mogłoby być nieco cieplej) i pozostawało tylko czekać na Nori i Junipera; usiadł więc przy ognisku, gdy udało mu się je rozpalić i zerknął na telefon, by sprawdzić, czy żadne z nich nie przysłało mu wiadomości - choćby o odwołaniu spotkania albo o spóźnieniu. Miał jednak nadzieję, że żadne z przyjaciół go nie wystawi, bo nastawił się już na to, że ich zobaczy i cholernie się cieszył, że będzie mógł wtulić się w ramiona Junipera i ścisnąć dłonie panny Barton.
Juniper Millane
nori barton
Spędzanie czasu z przyjaciółmi było dla Reggiego najlepszym sposobem na relaks i odstresowanie się. Uwielbiał swoją pracę, nie zrozumcie go źle, naprawdę uwielbiał taniec i nauczanie innych tej magicznej sztuki sprawiało mu wielką frajdę, z tymże... no, każdy czasem potrzebował przerwy, prawda? Przerwy i wytchnienia. Chwili, w której nie musi myśleć o tym, że jutro znów musi iść do pracy i użerać się po raz setny z tymi samymi pytaniami... Niedawno jego najlepsi przyjaciele - Nori i Juniper - stali się dla niego kimś więcej, niż tylko przyjaciółmi. Miał w głowie lekki mętlik związany z tym, w końcu przez lata Juni był powiernikiem jego wszystkich sekretów i wsparciem, gdy tego potrzebował, a słodka Nori ukojeniem i zapewnieniem rozrywki, gdy było naprawdę nieciekawie i musiał czymś zająć myśli. Jak to się nagle stało, że oboje stali się dla niego kimś więcej...? I to oboje praktycznie jednocześnie? Myślał o tym układając drewno w stosik; przygotowywał ognisko, chcąc, żeby wszystko było już gotowe na przybycie jego przyjaciół. Pogoda była całkiem znośna (choć jasne, mogłoby być nieco cieplej) i pozostawało tylko czekać na Nori i Junipera; usiadł więc przy ognisku, gdy udało mu się je rozpalić i zerknął na telefon, by sprawdzić, czy żadne z nich nie przysłało mu wiadomości - choćby o odwołaniu spotkania albo o spóźnieniu. Miał jednak nadzieję, że żadne z przyjaciół go nie wystawi, bo nastawił się już na to, że ich zobaczy i cholernie się cieszył, że będzie mógł wtulić się w ramiona Junipera i ścisnąć dłonie panny Barton.
Juniper Millane
nori barton
