Sędzia — Cairns Courthouse
43 yo — 196 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Po około dwóch tygodniach w końcu udało mu się znaleźć całe dwa wolne dni żeby w końcu gdzieś wypłynąć. Zamienił się z drugim sędzią kilkoma sprawami, niektóre same się przesunęły, a kilka udało mu się umorzyć z powodu braku dowodów. Kiedy tylko utworzyło mu się to dwudniowe okienko w środku śniadania od razu powiadomił kochaną małżonkę, że go nie będzie. Potrzebował tego typu odpoczynku, od wszystkiego. Nasłuchał się marudzenia dzień wcześniej, że znów go nie będzie, a ona już miała organizować jakiegoś grilla, czy inne przyjęcie, na które on w tym momencie nie miał najmniejszej ochoty. To nie tak, że nie lubił ludzi. Po prostu niespecjalnie przepadał za większością gości, których miała zamiar zaprosić. Nie chciał znów spędzić pół imprezy smażąc burgery i udając, że interesują go przyziemne sprawy sąsiadów. Może to trochę aroganckie, ale był sędzią i miał naprawdę lepsze zmartwienia niż to czy Tom spod 102 postawił sobie nowy płot.
Tego ranka nie zamierzał popełnić tego samego błędu, co ostatnim razem. Służbowy telefon zostawił w domu. Wszystko, co będzie mu potrzebne spakował już poprzedniego wieczora, więc razem ze wschodem słońca pocałował żonę na do widzenia i cicho wymknął się z sypialni. W doku był już około szóstej od razu rozpoczynając przygotowania do wypłynięcia. Na wszelki wypadek musiał jeszcze raz sprawdzić wszystkie mocowania, liny, węzły. Dał sobie wystarczająco dużo zapasu, a przy okazji nie wyszedł na potwora każąc Mirze pojawić się tutaj o podobnie nieludzkiej godzinie. Miała być na siódmą.
Większość poprzedniego dnia debatował sam ze sobą czy na pewno powinien ją zapraszać. Gdyby żona wiedziała mogłaby nie dać mu żyć, bo jak to tak, woli spędzać czas z jej siostrą niż przygotowując z nią jakieś przyjęcie? Otóż tak, ale nie zamierzał się do tego przyznawać. Przecież nic innego się między nimi nie działo, nawet jeśli podczas jego ostatniej wizyty byli trochę zbyt blisko. Mirze ten wyjazd może się równie mocno przydać, co jemu, więc w końcu dał jej cynk, że będzie mile widziana. Nawet wziął pod uwagę to, że ostatnio lubi sobie wypić i dokupił kilka butelek wina na wieczór.
Teraz, kiedy już skończył przygotowania, jedyne, co mu zostało to czekać na kobietę. Stał przy sterze ubrany tyko w krótkie spodenki, rozpiętą, kolorową koszulę i całkiem na czasie okulary przeciwsłoneczne. Miał nadzieję, że się nie spóźni bo naprawdę chciał wypłynąć mając jeszcze słońce przed sobą...

Mira Graysmark
ambitny krab
Kłapouchy
Agentka gwiazd — cały świat
42 yo — 170 cm
Awatar użytkownika
about
Myślałam do cholery to chyba tylko sen wciąż progi i bariery zmieniają życia bieg.
#4

Trochę było jej głupio, gdy siostra do niej zadzwoniła z pytaniem, czy wpadnie na jej imprezę. Musiała wymyślić jakąś dobra wymówkę, dlaczego nie może akurat w tym terminie do niej przyjść. Oczywiście najłatwiej było wszystko zrzucić na pracę, co też zrobiła i usłyszała cały wykład o tym, że za bardzo się przemęcza i powinna od tej roboty odpocząc. Planowała to zrobić, ale nie chciała mówić siostrze, że wybiera się na łódź z jej mężem. Chociaż może powinna? To przeciez nie było nic strasznego, zwykłe spotkanie dwojga znajomych. Czy to, że zrobiła z tego jakąs dziwną tajemnicę coś znaczyło? Wolała sądzić, że nie.
Wstała wcześnie, żeby ze wszytskim się wyrobić i spakować potrzebne rzeczy. Nie zajęło jej to dużo czasu i stawiła się punktualnie o umówionej godzinie, chociaż trochę jej zajęło szukanie odpowiedniej łódki. – Cześć marynarzu – powiedziała z uśmiechem, gdy go zobaczyła i pomachała mu. No coż, prezentował się całkiem dobrze w takim wydaniu, ale Mira musiała tą myśl od siebie odgonić, bo po prostu nie wypadało. To było złe. – Podobno kobieta na pokładzie przynosi pecha, ale obiecuje, że się postaram nic nie zepsuć – dodała wchodząc na łódź i rozejrzała się dookoła, bo chyba jeszcze nigdy tu nie była. – No, no, no... klasa – oceniła okiem absolutnego laika i usiadła sobie gdzieś na boku przenosząc na niego swój wzrok. – To co tam kapitanie, gotowy na Twoją największą, morską przygodę? – Zapytała z nieco kokieteryjnym uśmiechem, który pojawił się na jej twarzy. Była pewna, że takiego wspaniałego towarzystwa to jeszcze na tej łódce nie miał.

Salinger Trevelyan
ambitny krab
catlady#7921
Sędzia — Cairns Courthouse
43 yo — 196 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Nawet teraz nie był pewien, czy powinien zapraszać Mirę. Teoretycznie nie było w tym nic złego. Przecież to tylko jeden dzień na ocenie. Wiedział, że powinno jej to dobrze zrobić. Po tym wszystkim, co ostatnio przeżyła powinna wyjść na trochę w domu by nie kisić się w tych wszystkich wspomnieniach. Sam zdawał sobie sprawę z tego, jakie to potrafi być dewastujące. Między innymi właśnie dlatego opuścił Stany Zjednoczone by wrócić w swoje rodzinne strony. Nie potrafił żyć w Nowym Jorku, nie po tym jak stracił miłość swojego życia. Jego obecna żona pewnie by mu jeszcze podziękowała za to, że zabiera gdzieś jej siostrę, jednak... Nie potrafił się zmusić żeby jej o tym powiedzieć. Może dlatego, że nigdy nie będzie w stanie patrzeć na nią tylko jak na członka swojej nowej rodziny? Było w tym po prostu coś dziwnego. Coś, do czego po prostu nie mógł się przekonać. Jednak nie odwołał tej podróży. Nie mógł. Może oboje tego potrzebowali? Żeby trochę odreagować i uregulować to kim teraz dla siebie są?
- Kapitanie! - uśmiechnął się sięgając po całkiem tandetną kapitańską czapeczkę, którą szybko założył na głowę patrząc na nią jakby oczekiwał jakiegoś komentarza odnośnie tego jak w tym wygląda - To stary przesąd. Złożyłem już ofiarę morzu, więc możesz bez obaw wchodzić na pokład. - pomógł jej wejść na jacht i odłożył jej bagaże obok wejścia pod pokład - Oczywiście, że klasa. Poczekaj aż zobaczysz jak wszystko wygląda tam na dole. - skinął w stronę schodów.
- Oh? Skąd pewność, że już tej przygody nie przeżyłem? To nie mój pierwszy rejs. - uśmiechnął się do niej zadziornie zabierając się za odwiązanie wszystkich lin i przygotowanie do wypłynięcia - Muszę powiedzieć, że nie sądziłem, że będziesz na czas. Jestem pod wrażeniem. - przytaknął z absolutną powagą rozkładając żagiel i zajmując swoje miejsce za sterem - Odbijamy. Masz ostatnie kilka sekund żeby jeszcze zawrócić. - uśmiechnął się do niej przez ramię.

Mira Graysmark
ambitny krab
Kłapouchy
Agentka gwiazd — cały świat
42 yo — 170 cm
Awatar użytkownika
about
Myślałam do cholery to chyba tylko sen wciąż progi i bariery zmieniają życia bieg.
- O kurde, tego się nie spodziewałam - zaśmiała się - czy Ty masz jakiś fetysz żeby pojawiać pojawiać w rolach mężczyzn z tych filmów, które tak oglądam? - Zapytała rozbawiona, bo no najpierw hydraulik teraz kapitan, aż się bala co będzie później. Rycerz na białym koniu? Możliwe. Mira nie była przygotowana na takie widoki, ani tym bardziej do tego obrazka nie pasowała. - Gdybym widziała, że będziemy odgrywać takie sceny to ubrałabym jakiś strój syrenki... wiesz, muszelki i te sprawy - dodała cały czas sobie oczywiście żartując. Nie od dziś wiadomo, że często w taki sposób sobie żartowali, chociaż pewnie nie powinni. Ciężko się było jednak oprzeć, tak samo jak zerkania na jego gołą klatę. - Masz żonę, nie powinieneś mi proponować oglądania takich rzeczy- sam się prosił o ten żart! Nawet szybko go obcięła wzrokiem, zatrzymując na chwilę spojrzenie na jego spodenkach żeby dowcip był bardziej dosłowny.
- Pierwszy ze mną, a to gwarantuje przygodę życia - miała czasem pecha wiec mogło im sie wiele przykrych rzeczy przytrafić. Jakiś nagły sztorm? Atak gangu wściekłych delfinow? Wszystko jest możliwe. - Mówiłam Ci, że zawsze jestem na czas - obruszyła się - byłabym nawet wcześniej, ale szukałam Cię pośród tych większych łodzi - dodała próbując wbić mu mała szpilkę w ego. - Najwyżej będę skakać za burtę - chociaż nie planowała tego robić. Chciała spróbować czegoś nowego, a taka mala wycieczka wydawała się być idealnym rozwiązaniem. - Pomoc Ci w czymś? Nie będę tak bezczynnie siedzieć - chciała sie na coś przydać, chociaż nie za bardzo wiedziała co mogłaby robić wiec musiała czekać na instrukcje. Odwróciła się na chwilę żeby zobaczyć jak zostawiają za sobą miasteczko, a wraz z nim niektóre problemy. - Masz jakieś konkretne plany na podróż, czy płyniemy przed siebie jak najdalej od tego syfu - zapytała wstając i podeszła nieco bliżej jego, żeby stanąć obok i zobaczyć jak wygląda sterowanie taką łodzią.

Salinger Trevelyan
ambitny krab
catlady#7921
Sędzia — Cairns Courthouse
43 yo — 196 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
- A wzięłaś kiedyś pod uwagę, że może po prostu za dużo tych filmów oglądasz? - odciął się z zadziornym uśmiechem poprawiając swoją czapkę - Ale zaczynam już łapać co lubisz... - parsknął śmiechem bo nie podejrzewałby, że akurat ją będą podniecać przebieranki.
Hydraulik, kapitan? Pewnie spodobałby się jej jeszcze strażak albo policjant. Może między innymi dlatego rozeszła się ze swoim mężem? Nie potrafił stanąć na wysokości zadania w sypialni? Życie stało się bardzo monotonne? Oczywiście mógł sobie tylko o tym pomyśleć ponieważ znał prawdziwe powody dla których jej związek nie przetrwał. Nie mniej czasami zabawnie było sprowadzić to wszystko do czegoś tak prostego jak brak bliskości. Zwłaszcza kiedy rzeczywistość była tak odmienna.
- Nie ma sprawy. Myślę, że będziemy mieli szansę jakieś po drodze złowić, chociaż... Z tego co pamiętam to syrenki kusiły marynarzy bez muszelek. - poruszył wymownie brwiami i jak przykłady żonaty facet nawet nie zniżył swojego wzroku na jej dekolt - A Ty jako jej siostra nie powinnaś nawet o tym myśleć. - przewrócił oczami lekko kręcąc głową chociaż akurat ten żart nawet go bawił.
- Mhm... Nasze pierwsze razy zazwyczaj miały w sobie coś nadzwyczajnego... - musiał jej przyznać rację wracając wspomnieniami do kilku szalonych wieczorów w Stanach, które kończyli w różnych stanach - Nie rozmiar się liczy, a zdolności kapitana. - zmrużył oczy patrząc na nią, co świadczyło, że lekko rzeczywiście zaszła mu za skórę - Nie radzę skakać do oceanu. Jest całkiem... Chłodno. - nawet się lekko wzdrygnął na wspomnienie swojej pierwszej kąpieli z dala od brzegu.
- Chcesz mi zrobić śniadanie? - szpilka za szpilkę, kiedy zapytała o pomoc.
Sal wiedział, że Mira nie jest tragiczna w kuchni, lecz jako agentka z wieloma sukcesami na koncie raczej nie widziała się na co dzień kuchni, a już na pewno nie gotując dla faceta. Zwłaszcza takiego, co to właściwie jej facetem nie jest. Chyba nie myślała, że nie znajdzie sposobu żeby się jej odgryźć?
- Tym razem będziemy improwizować. Zobaczymy czy wiatr będzie nam sprzyjać i czy jest coś ciekawego w pobliżu. - wzruszył ramionami - W skrócie wypatruj czegoś na horyzoncie. - uśmiechnął się wkładając swoją czapkę na jej głowę - Możesz być moim szyprem. Wiesz, zastępcą kapitana tej zacnej jednostki. - trącił jej biodra swoimi puszczając jej przy tym oczko.

Mira Graysmark
ambitny krab
Kłapouchy
Agentka gwiazd — cały świat
42 yo — 170 cm
Awatar użytkownika
about
Myślałam do cholery to chyba tylko sen wciąż progi i bariery zmieniają życia bieg.
- Absolutnie nie - zaśmiała się - coś muszę robić w samotne wieczory, a nawet nie chcesz wiedzieć jakie książki trzymam pod łóżkiem, już lepsze te filmy - machnęła ręką i pewnie to co ukrywała było czymś w stylu Duma i Uprzedzenie albo Rozważna i Romantyczna, nie chciała po prostu nikomu pokazać swojej wrażliwej strony! Już wolała sie nawalić tanim winem. Nawet przy siostrze nigdy nie uroniła łzy w tym najgorszym okresie jej życia jakim było rozstanie z mężem. Bała się, że jak pozwoli sobie na płacz to już nie będzie w stanie się uspokoić i wszystkiego zatamować.
- Widzę, że masz dużo doświadczenia z syrenkami, czyżbym miała do czynienia ze znawcą? - Odbiła pałeczkę, bo nie będzie sie tu przyznawać, że jedyne co wie o syrenkach to wszystko co wyniosła z tej bajki disneya o Arielce. - Może i jestem siostrą, ale też i samotną kobietą, ja mam jakieś wytłumaczenie - chociaż miał rację, nie powinna nawet o tym myśleć. Miał stu procentową rację, a ona czuła sie jak idiotka, a jednocześnie nie była w stanie się powstrzymać przed tymi komentarzami i drobnym flirtem, była albo naprawdę samotna, albo naprawdę zdesperowana. Z drugiej strony, z kim miałaby sobie tak żartować jak nie z przyjacielem? Pewnie gdyby Salinger był kobietą to nikogo, by to nie burzyło, a że jest inaczej to cóż...
Mira chciała wierzyć w przyjaźń damsko-męską, chociaż ani ona, ani on, jej tego nie ułatwiali. - I o dziwo, nie były aż takie bolesne, a przynajmniej nie od razu - bo wiadomo jak to jest z pierwszymi razami, czasem bolą, czasem sie może polać krew. - Chociaż na drugi dzień bywało już różnie - po tych wspólnych imprezach nie raz miała kaca, ale całe szczęście nigdy nie był on moralny. Przynajmniej do tej pory tak bywało. - Mój były mąż też tak mówił i co? Jesteśmy po rozwodzie - rozmiar czasem miał znaczenie, a zdolności nie zawsze były wysokie. Chociaż nie oceniała Salingera pod tym względem, bo siostra jej nic nie mówiła. A jeżeli chodziło o łódź? To zaraz się przekona.
- Śniadanie? W innym życiu może i bym zrobiła - pokazała mu język, bo nie była wybitną kucharką. Umiała zrobic jajecznicę i to wystarczało. Resztę posiłków miała dzięki diecie pudełkowej, bo była bardzo wygodnicka i było ją na to stać. - Improwizacja? Brzmi jak pierwszy raz, który akurat może trochę boleć - bo nigdy nie wiadomo na co trafią. - Ale już czuje ten zew przygody - nie marudziła za to uśmiechnęła sie szeroko od ucha do ucha, gdy dostała czapkę, którą ładnie sobie poprawiła. - Dzięki bogu ominęłam bycie majtkiem - nie chciałaby szorować pokładu. - A tak na poważnie, to dzięki, że mnie zabrałeś, przyda mi się taka ucieczka od wszystkiego - nawet od zasięgu i własnej rodziny. - Moja siostra nie robiła Ci awantury, że nie będziesz na jej imprezce? - Zapytała, bo była ciekawa czy powiedział jej prawdę o tym, że wspólnie płyną czy nie. Miała nadzieję, że nie, bo wtedy wyszłoby na jaw, że Mira co nieco przemilczała.

Salinger Trevelyan
ambitny krab
catlady#7921
Sędzia — Cairns Courthouse
43 yo — 196 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
- To może wypadałoby jakoś zadbać żeby tych samotnych wieczorów było mniej? Zwłaszcza w towarzystwie chłopaków w marynarskiej czapce i niczym więcej na ekranie? - delikatny psztyczek posłany w jej stronę nie miał na celu nic więcej jak zbadanie wód.
Każdy dobry marynarz wiedział, że nie rzuca się na głęboką wodę, zwłaszcza jeśli nie widzi się dna. Był mężem jej siostry, aczkolwiek był też jednym z jej najstarszych przyjaciół. Takim, który znał jej największe tajemnice. Zależało mu na niej oraz jej szczęściu. Do tej pory nie mieli jakoś sposobności żeby pogadać we dwójkę o wszystkim co zaszło pomiędzy nią, a jej mężem, ani tym bardziej o rozwodzie. Teraz będą mieli trochę czasu by nadrobić te zaległości, a on mógł w końcu wrócić do roli przyjaciela. Bez całej tej otoczki bycia mężem jej siostry. Mogła się przed nim otworzyć, a on w taki delikatny sposób dawał jej o tym znać. Bo tak, powinna w końcu kogoś poznać. Tylko tym razem on dobrze amanta prześwietli.
- A myślisz, że co robię, kiedy wypływam? Przecież nie poluję na flądry. - wyszczerzył się do kobiety puszczając jej oczko - O tak... Świetne wytłumaczenie... - przewrócił oczami cicho się śmiejąc - Powinienem założyć jakiś golf, żebyś się nie śliniła? - uśmiechnął się do niej zadziornie chociaż wcale nie powinien.
W tym momencie przemawiała przez niego ta pewność siebie, którą zdobył w Stanach Zjednoczonych. Tak, uważał, że wygląda naprawdę dobrze, jak na swoje lata w porównaniu do reszty społeczeństwa. Do tego miał łódkę, dom, samochód. Partia, jak się patrzy. Zdecydowanie natomiast nie powinien tego obracać w ten sposób. Nie powinien flirtować z Mirą bo jakby nie było wystarczająco, że ma żonę, to jeszcze jest ona jej siostrą. To było absolutnie niemoralne i nieetyczne, a jednak... Na tym rejsie przez dwadzieścia cztery godziny będzie po prostu jej przyjacielem. Odłoży na chwilę plakietkę męża. Chyba zasłużyli sobie żeby przez chwilę po prostu być sobą.
- No nie wiem... Pamiętasz, jak pierwszy raz wyszliśmy razem w Nowym Jorku i wybiłem sobie bark spadając ze sceny? To było całkiem bolesne... - odpowiedział z pewnym zażenowaniem, aczkolwiek za chwilę na jego twarzy pojawił się uśmiech, bo mimo wszystko to była epicka noc - Wiedziałem, że był słaby. Już w szkole musiałem dawać mu rady zanim się zeszliście. Później przestałem bo nie będę mu pomagał cię zadowalać. Sorry, not sorry. - wzruszył ramionami przelotnie na nią spoglądając - Ja na szczęście nie muszę tak mówić. - uśmiechnął się zadziornie wypływając już na szerokie wody.
- W takim razie co oferujesz jako swój wkład w tę podróż? - spojrzał na nią unosząc pytająco brew i czuł, że to będzie dobre - Oby nie na sztorm, bo te potrafią zaboleć, ale postaram się by ten pierwszy raz był dla ciebie bezbolesny. - puścił jej oczko.
- Nie ma sprawy, każdy czasami jej potrzebuje. - uśmiechnął się ciepło doskonale wiedząc, jak to jest, w końcu nie robiła tego sama - Trochę będzie mi suszyła głowę, ale przeżyję... - wzruszył ramionami - Tylko może nie wspominaj jej, że ze mną wypłynęłaś. Jakoś zapomniałem jej o tym wspomnieć. - tym razem spojrzał na nią tylko kątem oka nie chcąc się zdradzić z tym, jak się z tym czuje bo tak naprawdę... Sam nie wiedział.

Mira Graysmark
ambitny krab
Kłapouchy
Agentka gwiazd — cały świat
42 yo — 170 cm
Awatar użytkownika
about
Myślałam do cholery to chyba tylko sen wciąż progi i bariery zmieniają życia bieg.
Sorry za poślizg, ale miałam spadek weny :<

- Może, chociaż chyba już jestem na to za stara – westchnęła, bo nie łatwo było umawiać się w jej wieku na randki. Niestety. To tak nie wyglądało. Miała już swoje lata, a większość mężczyzn, którzy byli podobni do niej wiekiem, juz było zajętych. Salinger był tego idealnym przykładem. Zostało jej tylko bycie czyjąś przyjaciółką albo MILFem, a tego drugiego chyba wolała uniknąć. Nie widziała siebie w związku z kimś od niej o wiele młodszym. Jakoś jej to nie leżało, ale kto tam wie, serce nie sługa. Obawiała się tego, że na stare lata zostanie sama, albo że jej mąż zwiąże się z jakąś młodą pindą i już całkiem o niej zapomni.
- Myślałam, że polujesz na morświny albo inne wieloryby skoro w domu masz prawdziwą foczkę – sama nie wiedziała czemu ciągle musi podkreślać, że Sal ma żonę, która na dodatek jest jej siostrą. Głupie to było, ale sama sobie musiała o tym przypominać. Szczególnie, gdy tak jednoznacznie sobie żartowali. Czasem naprawdę mocno żałowała, że ich życie potoczyło się tak, a nie inaczej. Może gdyby w szkole średniej dokonała innego wyboru to oboje byliby teraz szczęśliwsi. Ona nie przeżyłaby traumy związanej z porodem i oddaniem dziecka, a on nie straciłby żony. Czasu nie dało się jednak cofnąć i można było tylko gdybać. – Głupi jesteś – zaśmiała się i machnęła ręką. Wcale się nie śliniła! Może trochę miała rozbiegany wzrok, ale obstawiała, że gdyby ona zaczęła paradować w podobnym do niego outficie to z jego strony wyglądałoby to dość podobnie.
Nie powinna się śmiać z bolesnych wspomnień, ale się nie dało i gdy napomknął o Nowym Jorku to wybuchła śmiechem. – Twoja mina była wtedy bezcenna, szkoda, że tego nie nagrałam – wtedy nie było w modzie instagrama i tik toka, żeby ciągle stać z telefonem w reku. – Na moje usprawiedliwienie, wcale Ci nie kazałam się bawić w gwiazdę rocka, mówiłam, że głupio wyglądasz machając głową w tych krótkich włosach – bo wiadomo, że prawdziwe gwiazdy rocka powinny mieć długie włosy i wtedy to wyglądało o wiele lepiej. – Nie był słaby – oburzyła się – patrz jak długo bylismy małżeństwem, jakoś dawalismy radę – może gdyby go nie okłamała to dalej tym małżeństwem, by byli. – Ale słabo, że się tak o mnie nie troszczysz – co z niego za przyjaciel, że nie chciał żeby Mira miała dobre życie łóżkowe. Beznadzieja.
- A moje towarzystwo nie jest wystarczająco dobrym wkładem w tą podróż? – W jej głowie, była wystarczająca pod tym względem i nie potrzebował już nic do szcześcia. – Mogę Ci też mówić jak dobrze sobie radzisz, podobno to też jest czasem pomocne, takie podbudowanie samooceny – mężczyźni chyba lubili słuchać takich rzeczy, a Mira dawno nie miała komu ich mówić. – Spokojnie, nie powiedziałam jej, że z Tobą płynę. Pewnie nie miałaby nic przeciwko, ale później, by jęczała, że jej zabieram męża -wywróciła oczami. Kochała swoją siostrę, ale ta czasem przesadzała. – Chociaż trochę dziwnie się czuje okłamując ją w ten sposób – nie powinni tego robić, bo przeciez nie robili nic złego z czym musieliby się kryć. – Z drugiej strony, czasem dobrze jest mieć małą tajemnicę – bo to znów było jakoś dziwnie pociągające. Ech, nie było nigdzie złotego środka. – Podobno niedaleko jest ładna wyspka z fajną laguną, wiesz coś o tym? – Ona nie pływała za wiele, więc znała takie rzeczy tylko z opowieści.

Salinger Trevelyan
ambitny krab
catlady#7921
Sędzia — Cairns Courthouse
43 yo — 196 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky,
and as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
- Za stara? Mira... - prychnął kręcąc głową z niezadowoleniem - Wyglądasz świetnie. Bez problemu mogłabyś uwodzić i łamać serca chłopaków przed trzydziestką. Masz przed sobą jeszcze tyle życia i przyjemności... Nie zamykaj się na to, co świat ma do zaoferowania, wykorzystaj to jako szansę. W przeciwnym wypadku tych marynarzy będziesz tylko oglądać na ekranie, a w realnym życiu zostaną ci tylko takie stare pryki, jak ja. - uśmiechnął się zadziornie i zaciągnął jej daszek swojej czapki na oczy.
To nie tak, że nie rozumiał przez co przechodzi. Rozumiał aż za dobrze. Długo zajęło mu pozbieranie się po stracie ukochanej oraz nienarodzonego dziecka. Żeby jakoś się z tym uporać zmienił wszystko. Kontynent, karierę, znajomych. Nie pozostawił sobie nic, co mogłoby mu o tych zdarzeniach przypominać. Przynajmniej w codziennym życiu, ponieważ nie miał serca wyrzucić wielu pamiątek z poprzedniego życia. Teraz jednak nie tylko miał żonę i należał do całkiem w porządku rodzinki, lecz na nowo potrafił się uśmiechać i cieszyć z życia. Dla niej świat jeszcze stał otworem. Musiała to tylko zauważyć.
- Człowiek szuka wrażeń. Na wielkie ryby poluje wielu, ale na syreny..? To jest dopiero wyzwanie. Arr! - wyszczerzył się do niej beztrosko już chyba całkiem porzucając swoją rolę dobrego męża - Z resztą kaszaloty nie są w moim typie. Wolę bardziej... Zgrabne zdobycze. - obciął ją bardzo wymownie wzrokiem przekraczając w tym momencie już wszystkie granice dobrego smaku by na koniec puścić jej oczko.
Powinien się z tym wszystkim czuć parszywie. To było nie na miejscu i złe, więc dlaczego nie czuł się z tym tak źle, jak powinien? Zbudował sobie całą tę otoczkę z dala od świata żeby mogli przez dwadzieścia cztery godziny być po prostu sobą. Przyjaciółmi. Później jakoś się z tym wszystkim upora. Teraz może nawet pozwolić sobie na niewinny flirt, bo przecież taki właśnie jest. Oboje byli już w związkach i potrafili dobrze bawić się w swoim towarzystwie. Dlaczego miało to nie wracać tylko dlatego, że jedno z nich aktualnie kogoś nie ma. Na morzu nie obowiązują wszystkie normy społeczne.
- Ja się nie bawiłem. Ja byłem gwiazdą. - przewrócił oczami z tonem wykładowcy - Przez całe dwie piosenki w barze na Brooklynie. - parsknął śmiechem przypominając sobie jak to było być młodszym i głupszym.
Kiedy człowiek tak bardzo nie przejmował się swoją reputacją było o wiele prościej i zabawniej. Te czasy już nie wrócą, zwłaszcza, że jest sędzią, ale przynajmniej miał co powspominać przy takich okazjach.
- Tak.. Naprawdę chciałabyś żebym wiedział dokładnie jaka jesteś w łóżku? - spojrzał na nią unosząc brew i już wiedziała, że nie odpuści jej tej odpowiedzi - nigdy nie odpuszczał.
- Jak nie zaczniesz mi jęczeć po dwóch godzinach, że się nudzisz to będzie wystarczająco dobre. - uśmiechnął się do niej złośliwie zmieniając trochę kurs - Nie krępuj się. - odpowiedział na jej propozycję puszczając jej oczko.
- Wychodziłem z podobnego założenia... - mruknął - Ocean ma to do siebie, że nie ocenia. Jesteśmy tutaj tylko we dwójkę, więc cokolwiek się wydarzy będzie musiało pozostać naszą tajemnicą. - spojrzał na nią jakby oczekiwał potwierdzenia jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało.
- Mhm... Chyba wiem, o czym mówisz. Od kogo o tym słyszałaś? - przeszedł się by w pełni rozwinąć żagle i tym razem zdecydowanie zmienić ich kurs.

Mira Graysmark
ambitny krab
Kłapouchy
Agentka gwiazd — cały świat
42 yo — 170 cm
Awatar użytkownika
about
Myślałam do cholery to chyba tylko sen wciąż progi i bariery zmieniają życia bieg.
Wywróciła oczami, bo mógł sobie mówić co chciał, a ona widziała te swoje zmarszczki na twarzy każdego dnia, gdy patrzyła na siebie w lustrze. Nie miała już 20 lat. Niestety. Jej ciało też się zmieniło, chociaż starała się jak mogła żeby w naturalny sposób spróbować zahamować płynący czas. Nie była wielką zwolenniczką operacji plastycznych więc do tego stopnia, by się nie posunęła, ale jakieś kosmetyczne zabiegi? Czemu nie.
- Gówno, a nie gwiazdą - miło było tak sobie powspominać dobre czasy, gdy jeszcze jakoś łatwiej się żyło. Nie to co teraz, gdy los dał im obojgu dość mocno w kość. Jemu co prawda jakoś się udało, bo Mira zakładała, że był szczęśliwy z jej siostrą, w końcu wyglądali na udane małżeństwo. A ona? No tu już było gorzej, bo dalej nie mogła przeboleć tego, że mąż ją zostawił. Cóż to był dla niej za cios, prosto w wątrobę.
- Jakbyś wiedział to wybrałbyś inną siostrę - rzuciła puszczając do niego oczko, bo niby sobie żartowała, ale z nimi to nigdy nie było tak do końca wiadomo. Oczywiście, przy swojej siostrze, by w życiu sobie nie pozwoliła na to, by powiedzieć coś takiego. Wiedziała, że to mogłoby ją zranić, a tego nie chciała. - Ja nie wiem za kogo Ty mnie masz, ja nie jęczę z takich powodów - machnęła ręką, bo nie była rozkapryszonym dzieckiem. Umiała się zająć sama sobą i nie uważała, że pływanie jest nudne. - A co się ma takiego wydarzyć? Będziesz mi się zwierzał i płakał w rękaw? - Była ciekawa jego odpowiedzi. Dla niej wystarczającą tajemnicą było to, że jej siostra nie wie o ich wspólnym wypłynięciu w dal, ale czy on jej proponował do tego jeszcze jakiś bonus? Chciała znać odpowiedź!
- Mam swoich informatorów, nie musisz od razu o wszystkim wiedzieć - posłała mu uśmiech i puściła oczko. - Jaka była najdziwniejsza rzecz jaką tutaj robiłeś? - Zapytała, bo tak obstawiała, że gdyby ona była szczęśliwą posiadaczką takiej łajby to robiłaby tam same dziwne rzeczy. Jak to Mira miała w zwyczaju. - Bawiłeś sie w Jacka Sparrowa? - Aż się prosiło, żeby założyć na głowę kapelusz i napić się rumu. Nie był to głupi pomysł, ale Mira jednak trochę się obawiała picia alkoholu przed dwunastą. Za to nie miała najmniejszego problemu z tym, żeby trochę pozwiedzać. - To pokaż mi, gdzie będę spać, zostawię sobie rzeczy - powiedziała do niego, gdy już ogarnął sprawę z żaglami.

Salinger Trevelyan
ambitny krab
catlady#7921
ODPOWIEDZ