about
Puść jom!
Powiedziałam puść jom!
Powiedziałam puść jom!
about
about
Puść jom!
Powiedziałam puść jom!
Powiedziałam puść jom!
- Ukryta treść
- Aby zobaczyć ukrytą treść, musisz odpisać w tym temacie.
W łazience związała włosy w luźny kok i dopiero wróciła do łóżka. Joel nawet się nie obudził, śpiąc z wyraźnie rozluźnioną miną. Sama się uśmiechnęła również, chociaż starała się to opanować — nie powinna dać się ponieść uczuciom. To tylko seks i nie powinna się angażować. Wszyscy faceci to dupki. A już zwłaszcza policjanci. Powinna to w końcu zrozumieć. Problem w tym, że gdy zasypiała w jego ramionach, nie potrafiła oprzeć się wrażeniu, że było to cholernie miłe odczucie.
Nie wiedziała, kiedy odpłynęła, za to pobudka nie była miła. Jego głos przebił się przez bliżej nieopisywalną masę sennych ciał, wijących się w jej śnie. Potrzebowała ułamków sekund, żeby się unieść na przedramionach i odrzucić burzę rudych włosów, żeby móc w nocnym mroku jej sypialni dostrzec zarys sylwetki.
Milczała, dopóki nie odsunął aparatu od twarzy i nie powiedział kilku prostych słów.
- Gdzie? - Spytała, wysuwając długie nogi z plątaniny pościeli, żeby znaleźć leżące od wczoraj na podłodze jeansy. - Kurwa… Ile mamy czasu? - Cała błogość poprzedniego wieczora ją opuściła. Co, jeśli nie będzie tam jej brata? Albo jeszcze gorzej… co jeśli on tam będzie?
Joel Gilmour