about
25 letnia dziewczyna uciekająca przed mroczną przeszłością. Wieczna optymistka mimo wszystko...
Leniwe wskazówki zegara wskazywały punk 14 gdy Su zasiadła do stolika, przy którym na dobrą sprawę nie powinna być sama. Nie dalej jak dwa dni temu umówiła się tutaj z koleżanką i niecierpliwe rozglądanie się sugerowało, że liczyła na to spotkanie. Standardowe pytanie o to co podać ze strony kelnerki skomentowała jedynie szklanką wody bowiem nie chciała zamawiać posiłku w pojedynkę.
Z braku lepszego zajęcia wyciągnęła z torebki telefon i zaczęła kasować zdjęcia. Tak, usuwała wszystkie te, które niosły ze sobą smutne wspomnienia. Robiła to regularnie od kilkunastu dni z większą lub mniejszą częstotliwością. Nawet nie przypuszczała, że przez rok bycia w związku zdoła nacykać tyle fot. Były to zwykle proste selfiacze robione z ręki. Gdy zaczynała proceder, czuła ból w sercu i ścisk w gardle. Teraz była to czynność tak oczywista jak lajkowanie postów znajomych. Odruch, czysty i niczym niezakłócony.
I nagle stało się coś, czego spodziewać się nie mogła. Cudze usta musnęły jej policzek. Powinna podskoczyć, pisnąć a może nawet wstać z miejsca. Tymczasem kompletnie znieruchomiała będąc w zupełnym szoku. Minęło kilka sekund, a te niczym wieczność przegoniły w jej umyślę setkę propozycji pasujących do sytuacji.
– Znamy się? – zapytała unosząc spojrzenie na mężczyznę, którego pierwszy raz widziała, a przynajmniej na ten moment nie umiała skojarzyć go z żadnego miejsca, w którym zdarzyło jej się bywać.
Sean Viterelli
Z braku lepszego zajęcia wyciągnęła z torebki telefon i zaczęła kasować zdjęcia. Tak, usuwała wszystkie te, które niosły ze sobą smutne wspomnienia. Robiła to regularnie od kilkunastu dni z większą lub mniejszą częstotliwością. Nawet nie przypuszczała, że przez rok bycia w związku zdoła nacykać tyle fot. Były to zwykle proste selfiacze robione z ręki. Gdy zaczynała proceder, czuła ból w sercu i ścisk w gardle. Teraz była to czynność tak oczywista jak lajkowanie postów znajomych. Odruch, czysty i niczym niezakłócony.
I nagle stało się coś, czego spodziewać się nie mogła. Cudze usta musnęły jej policzek. Powinna podskoczyć, pisnąć a może nawet wstać z miejsca. Tymczasem kompletnie znieruchomiała będąc w zupełnym szoku. Minęło kilka sekund, a te niczym wieczność przegoniły w jej umyślę setkę propozycji pasujących do sytuacji.
– Znamy się? – zapytała unosząc spojrzenie na mężczyznę, którego pierwszy raz widziała, a przynajmniej na ten moment nie umiała skojarzyć go z żadnego miejsca, w którym zdarzyło jej się bywać.
Sean Viterelli
