lorne bay — lorne bay
100 yo — 100 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Sport
popularne dyscypliny

Olimpiady
Australia dwukrotnie była gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich: w 1958 roku zorganizowano je w Melbourne, w 2000 roku w Sydney. Oba wydarzenia cieszyły się ogromną popularnością. Australia bierze również czynny udział w Igrzyskach Wspólnoty Narodów. Pierwsze takie zawody zostały rozegrane w 1930 roku i, z wyłączeniem planowanych igrzysk w 1942 i 1946 roku, rozgrywane są do dzisiaj co cztery lata.
Krykiet
Najpopularniejszy letni sport jest nie tylko rozgrywany na zasadzie konkurencji, ale też w formie rekreacji na plaży czy podwórku. Według statystyk, w krykieta gra regularnie 631 tys. dzieci i 328 tys. dorosłych. Sport ten jest dumą Australijczyków. Statystycznie, drużyna Australii jest najlepszą drużyną świata. Jest to też druga, po Anglii, najstarsza reprezentacja w krykiecie na świecie. Krykiet powszechnie uważany jest za „grę dżentelmenów”, charakteryzującą się wysokimi standardami etycznymi. Zachowanie kapitanów i innych graczy określa Preambuła Przepisów Krykieta. W przypadku jakiegoś niestosownego zachowania któregoś z graczy, za zwrócenie mu uwagi odpowiada kapitan drużyny, który jest absolutnym liderem zespołu na boisku i poza nim. Tytuł kapitana drużyny wiąże się w Australii z wielkim respektem i uznaniem. Uważa się, że krykiet jest ojcem baseballa amerykańskiego. Obie gry łączy odbijanie piłki drewnianym kijem oraz punktowanie dzięki biegom w wyznaczonej strefie. Mecze krykietowe rozgrywane są na trawiastym boisku o kształcie zbliżonym do owalnego, w środku którego znajduje się płaski pas. Na końcach pasa ustawione są bramki - trzy wbite w ziemię drewniane słupki. Gracz jednej z drużyn rzuca twardą piłkę z korka obłożonego skórą w kierunku przeciwległej bramki, tak aby w nią trafić, a gracz drugiej drużyny broni jej przed uderzeniem za pomocą drewnianego kija. Jeszcze jeden gracz z kijem stoi w pobliżu gracza rzucającego. Pozostali gracze z drużyny rzucającego zajmują pozycje w owalu jako gracze z pola. Celem gry jest zdobywanie “runów”, krykietowego odpowiednika punktów, przez broniących.
Futbol australijski
Nazywany footy lub Aussie rules lub od nazwy największej ligi AFL – Australian Football League. Jest to drugi „sport narodowy” Australii po krykiecie. Żartobliwie mówi się, że jedyną zasadą w futbolu australijskim jest brak zasad. Rozgrywa się go w dwóch 18-osobowych drużynach owalną piłką podobną do piłki do rugby, grany zazwyczaj na boiskach krykietowych. Ten rodzaj sportu uprawia 1,5 miliona Australijczyków, a ta liczba co roku wzrasta. AFL to jedna z trzech głównych odmian futbolu w Australii. AFL to także najbardziej popularna liga sportowa w kraju. W 2008 roku była nawet trzecią co do ilości gromadzonych widzów, ligą sportową na świecie – po amerykańskiej NFL i niemieckiej Bundeslidze. Sport ten uprawiany jest we wszystkich stanach Australii, a coroczny „AFL Grand Final” (rozgrywany tradycyjnie we wrześniu na stadionie MCG w Melbourne) jest jednym z największych wydarzeń sportowych tego kraju. Futbol australijski jest grą nastawioną na świetne przygotowanie kondycyjne (zawodnicy przebiegają w meczu średnio ok. 20 km), szybkościowe, skocznościowe i fizyczne. Oprócz tego przykłada się wielką wagę do walorów technicznych graczy (precyzyjne kopanie czy kozłowanie owalnej piłki wymaga talentu popartego olbrzymią pracą). Do tego dochodzi zmysł strategiczny i taktyczny zawodników. Wyżej wymienione cechy, a także brak ograniczeń typu „linia spalonego” i olbrzymi plac gry (dwukrotnie większy od piłkarskiego) sprawiają, że futbol australijski należy do najszybszych i najbardziej widowiskowych sportów świata.

Początki AFL sięgają lat pięćdziesiątych XIX wieku w Melbourne. Prawdziwe początki tego sportu są przedmiotem wielu dyskusji, ponieważ gra, która była wtedy rozgrywana, przypominała bardziej celtycką piłkę nożną Gaelic, rugby i tradycyjną piłkę nożną. Uważa się również, że brytyjscy osadnicy w Australii „ukradli” pomysł zawodów sportowych z aborygeńskiej gry o nazwie Marngrook, która charakteryzuje się wysokimi wyskokami i zagraniami typu mark. W Australii XIX wieku krykiet był postrzegany jako jedyny sport uprawiany przez mężczyzn. Jest to sport letni, gracze tracili formę zimą, dlatego ta dziwna hybryda gier stała się popularnym sposobem na utrzymanie formy przez zawodników krykieta poza sezonem. Do dziś rozgrywki AFL odbywają się zimą w Australii.

Z biegiem czasu gra zaczęła być głównym sportem na wielu uniwersytetach w Melbourne. To właśnie tutaj powstał oficjalny zbiór zasad. Po ukończeniu uniwersytetu byli studenci nadal grali i tworzyli własne kluby, co doprowadziło do powstania lig. Zwiększająca się popularność gry wśród robotniczych warstw społecznych doprowadziła do utworzenia w 1896 roku pierwszej ligi, Victorian Football League (VFL), a jej inauguracyjny sezon rozpoczął się w następnym roku. Chcąc stać się sportem ogólnokrajowym, liga zaczęła dalej rozszerzać swoją działalność poza Wiktorię na inne australijskie stany. Warto zauważyć, że o ile AFL zawiązało się w stanie Wiktoria (w jego stolicy, Melbourne), to najwcześniejsza oficjalna liga powstała w stanie Australia Południowa. W 1901 roku gdy Australia stała się niezależnym krajem, AFL był głównym sportem zimowym w Wiktorii, Australii Południowej, Australii Zachodniej i Tasmanii. Następnie uformowały się ligi stanowe, a w latach 90. powstało oficjalnie Australian Football League, będące organem narodowym, a także pierwszą ligą Australii i światowym organem zarządzającym tym sportem.
Rugby union
Jest jedną z odmian futbolu australijskiego. Rozgrywane są w niej co roku 2 turnieje: europejski Puchar Sześciu Narodów (z udziałem Anglii, Francji, Irlandii, Szkocji, Walii i Włoch) oraz The Rugby Championship (na półkuli południowej, z udziałem Południowej Afryki, Nowej Zelandii, Australii i Argentyny.). Co 4 lata odbywa się Puchar Świata. Czterokrotnie rugby union było dyscypliną olimpijską (po raz ostatni w 1924). Ciekawostka: polskie określenie “rugby” oznacza właśnie tę odmianę.
Rugby league
Zwany również NRL od nazwy największej ligi. To 13-osobowa odmiana rugby, która powstała pod koniec XIX wieku. Stanowi narodowy sport Papui-Nowej Gwinei, cieszy się popularnością w Australii i Anglii.
Najważniejsze klubowe rozgrywki w rugby league w Australazji to National Rugby League. W zawodach bierze udział 16 zespołów, z których jeden ma swoją siedzibę w Nowej Zelandii, pozostałe zaś w Australii. Rozgrywki, które organizuje Australian Rugby League Commission powszechnie uznawane są za najlepsze na świecie w swojej dyscyplinie, ciesząc się również największą widownią – zarówno na stadionach, jak i przed telewizorami. NRL to rozgrywki o najwyższej klasie. Ligę utworzono w wyniku kompromisu kończącego toczoną w latach 90. XX wieku „wojnę o Super League” – w 1997 roku równolegle odbyły się dwa sezony ligowe zorganizowane z jednej strony przez australijską federację (Australian Rugby League), z drugiej zaś przez należące do Ruperta Murdocha News Corporation (Super League). Współpracę pomiędzy związkiem a imperium medialnym zakończono w 2012 roku, kiedy to całość praw i obowiązków przejęło nowo powołane ARLC. Spotkania NRL rozgrywane są w Australii i Nowej Zelandii od marca do października. Zwieńczeniem rozgrywek jest decydujący o końcowym zwycięstwie Wielki Finał (NRL Grand Final), tradycyjnie już jedno z najpopularniejszych australijskich wydarzeń sportowych i jedno ze spotkań o największej na świecie widowni na żywo. Przed rozpoczęciem sezonu rozgrywane jest World Club Challenge, spotkanie o nieoficjalne mistrzostwo świata, w którym udział bierze zwycięzca NRL oraz angielskiej Super League.
Netball
Sport w Polsce niemal nieznany i zupełnie niepopularny. To prekursor dzisiejszej koszykówki. Główną różnicą jest to, że za koszem nie ma tablicy, co wymaga znacznie większej precyzji od zawodników. Jest uprawiany głównie przez kobiety w Australii i Nowej Zelandii. W Australii pojawił się w 1897 roku. Dziś w netball grają kobiety i dzieci w każdym wieku – szacuje się, że dyscyplinę tę regularnie uprawia około 503 tys. dzieci i 343 tys. dorosłych. Narodowa drużyna Australii - Diamonds - wygrała od 1963 roku 10 z 14 turniejów Netball World.
Tenis
Jest niezwykle popularny jako sport wyczynowy w Australii, świetnie sprawdza się też jako gra integrująca towarzystwo. W Australii w tenisa gra około 960 tys. osób. Gwiazdy tenisa zna niemal każdy Australijczyk i nie ma się co dziwić, bo osoby takie jak mistrzyni Ash Barty, kontrowersyjny Nick Kyrgios czy legenda Lleyton Hewitt są w kraju powszechnie podziwiane, a rozgrywany tu co roku Australian Open jest niebywałym wydarzeniem.
Australian Open to międzynarodowe tenisowe mistrzostwa Australii, pierwszy z czterech turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema, rozgrywane od 1905 roku. Odbywają się corocznie w drugiej połowie stycznia na kortach Melbourne Park w Melbourne. Od pierwszej edycji aż do 1987 roku turniej odbywał się na kortach trawiastych, w 1988 dokonano zmiany nawierzchni na korty twarde. Podobnie jak podczas pozostałych turniejów Wielkiego Szlema, rozgrywane są turnieje singlowe i deblowe kobiet i mężczyzn, turniej miksta, turnieje zawodników na wózkach oraz zawody juniorskie i turnieje z udziałem dawnych czempionów. Trzy główne korty podczas Australian Open to Rod Laver Arena, Melbourne Arena i Margaret Court Arena. Posiadają one rozsuwane dachy, które zamykane są w wypadku wystąpienia opadów deszczu lub ekstremalnych upałów. Rozgrywane w środku australijskiego lata, Australian Open znane jest z niezwykle gorących i dusznych dni. Gdy temperatura oraz wilgotność osiągają niebezpieczne dla graczy poziomy, wprowadza się w życie specjalnie przygotowaną na takie warunki politykę, która umożliwia sędziom tymczasowe przerwanie pojedynków i wznowienie ich, gdy warunki się poprawią. Tenisowe Mistrzostwa Australii w 2009 roku osiągnęły największą jednodniową frekwencję w historii Wielkiego Szlema, przyciągając 66 018 widzów. Turniej przyniósł australijskiej gospodarce zysk w wysokości 38 milionów dolarów australijskich.
Koszykówka
Zdecydowanie jeden z najpopularniejszych sportów w Australii. Rozbudowana infrastruktura pozwala na grę zarówno w halach jak i na zewnątrz, a kompanów do gry możemy ściągać dosłownie z ulicy. Nie ma to jednak aż takiego odzwierciedlenia, chociażby w oglądalności telewizyjnej czy w postaci ogromnych sukcesów międzynarodowych. Sport ten zyskuje na popularności dzięki sukcesom australijskich koszykarzy w lidze amerykańskiej. Coraz więcej dzieci decyduje się na koszykówkę jako swój sport wyboru w szkole.

Od 1979 roku w Australii funkcjonuje National Basketball League (NBL). W rozgrywkach bierze udział osiem zespołów, z czego jedna ekipa ma swą siedzibę w Nowej Zelandii. Bywały momenty, kiedy to liga z powodu braku zainteresowania oraz braku sponsorów chyliła się ku upadkowi. Szczególny kryzys nastał tuż po latach 90-tych. Dziś NBL prosperuje przyzwoicie – wielki udział w popularyzowaniu koszykówki miał Andrew Bogut, australijski koszykarz chorwackiego pochodzenia, który obrał sobie za punkt honoru popularyzowanie koszykówki w swojej ojczyźnie i jest wielce związany z tutejszą ligą. Sezon regularny jest bardzo podobny do tego, który znamy na co dzień z NBA. Funkcjonuje najzwyklejsza tabela. Później, do finałów awansują cztery z ośmiu ekip. Drużyna z pierwszego miejsca gra z czwartą ekipą i analogicznie druga z trzecią. Gra się systemem best-of-three, czyli dana drużyna musi wygrać zaledwie dwa mecze, aby wygrać serię. Finał jest pojedynkiem zwycięskich drużyn – również w systemie best-of-three.

Pomimo braku medali, z Australijczykami należy liczyć się na każdym turnieju. Nie ma przelewek, gdyż popularni The Boomers to solidny i zgrany zespół. Ksywkę można w wolnym tłumaczeniu przedstawić jako kangury. Konkurencja w regionie FIBA ogranicza się tylko i wyłącznie do rywalizacji z Nową Zelandią, dlatego Australia nigdy nie miała zbyt wielkich problemów jeśli chodzi o dominację na własnym podwórku. Złoto w Mistrzostwach Oceanii padło ich łupem aż 17 razy. Niestety, dorobek medalowy na Igrzyskach Olimpijskich czy Mistrzostwach Świata jest żaden. Niemniej, Australijczycy walczą o swoje i nigdy nie jest to łatwy przeciwnik. Lepiej radzi sobie kobieca reprezentacja kraju - Australijki sięgnęły po upragniony złoty medal MŚ w 2006 roku. Dodatkowo drużyna ma na swoim koncie kilka medali olimpijskich. Na Australijki zwykło się mówić The Opals.
Piłka nożna
W piłkę nożną gra się w Australii od 1800 roku. Mimo że jest to najczęściej uprawiany drużynowy sport na świeżym powietrzu, to jego rozgrywki nie mogą liczyć na takie zainteresowanie i popularność jak pozostałe sporty.

Piłka nożna na kontynencie pojawiła się stosunkowo wcześnie. Z racji bycia dominium Wielkiej Brytanii, w Australii przebywało wielu Brytyjczyków, którzy przywieźli ze sobą tę dyscyplinę sportu. „Soccer”, bo tak określa się piłkę nożną w jej europejskim formacie, rozpowszechnili brytyjscy górnicy w 1867 roku. Pierwszy klub został założony w 1868 roku. Jednym z pierwszych spotkań międzystanowych (wówczas jeszcze międzykolonialnych) było spotkanie w 1883 roku, w którym reprezentacje kolonii Nowa Południowa Walia i Wiktoria zremisowały w Melbourne 2:2. Mimo pojawiania się na początku XX wieku wielu nowych osadników brytyjskich i południowoeuropejskich, ze względu na geograficzną separację Australii od pozostałych kontynentów kontakty międzynarodowe wciąż były mocno ograniczone. Pierwsze spotkanie międzynarodowe zostało rozegrane dopiero w 1922 roku, przeciwnikiem była Nowa Zelandia. Rok później odbył się pierwszy mecz z Chinami i właśnie te dwie reprezentacje przez wiele lat były przeciwnikami Australii. Wegetację piłki nożnej na marginesie sportowego życia w Australii przerwała fala imigrantów, która przybyła na najmniejszy kontynent po drugiej wojnie światowej. Społeczności imigrantów oparte na konkretnych branżach, takich jak górnictwo węglowe, stworzyły silne kultury piłki nożnej. Przybysze z Europy nie bardzo rozumieli nieznane im australijskie futbole, więc tworzyli swoje kluby piłkarskie. Były one dla nich sposobem na podtrzymanie narodowej tożsamości. Dopiero w 1956 r. Australia została członkiem FIFA, a w 1965 r. zadebiutowała w eliminacjach mistrzostw świata

W połowie lat 90. XX wieku podjęta została próba profesjonalizacji piłki nożnej w Australii, m.in. poprzez odejście od powiązań klubów z mniejszościami narodowymi. Wiele klubów w tym okresie miało stopniowo odchodzić od swoich pierwotnych nazw, przyjmując bardziej neutralne. Kolejne kroki podjęto już w XXI wieku. Liga stała się profesjonalna i zmieniła nazwę na A-League. Przed powstaniem krajowej federacji piłkarskiej instytucje koordynujące powstawały w poszczególnych stanach Australii. Obecnie funkcjonuje 9 federacji stanowych, w tym Football Queensland w Queensland.
Uwaga! Ciekawostka: w tym kraju lubią strzelać. Jeśli lubicie zakłady bukmacherskie, warto czasem obstawić over lub wynik “inny” (jedna drużyna strzeli 3 gole w pierwszej połowie lub 5 w całym meczu) ;)
Wyścigi konne
Wyścigi konne to bardzo popularny sport w Australii – wielu ludzi nie tylko ogląda wyścigi, ale także obstawia wyniki u bukmacherów. W kraju jest ponad 300 torów wyścigowych, więcej niż w jakimkolwiek innym kraju na świecie i tylko Stany Zjednoczone mogą twierdzić, że każdego roku w wyścigach startuje więcej koni. Australia zajmuje również trzecie miejsce pod względem wysokości przyznawanych corocznie nagród pieniężnych.
Wyścigi konne były jednym z najwcześniejszych zajęć sportowych w Australii. Kiedy brytyjskie statki przybyły do ​​kraju, aby założyć nową kolonię, przywieźli ze sobą konie. Pierwszy oficjalnie zatwierdzony wyścig odbył się w 1810 roku w Hyde Parku w Sydney. Wyścigi były już popularną czynnością w kilku częściach kraju, ale do tego momentu były stosunkowo nieformalne. Z czasem powołano Australian Jockey Club, a sam sport stał się znacznie bardziej zorganizowany i rozprzestrzenił się na większość zaludnionych regionów Australii.
Najważniejszą gonitwą jest tzw. Melbourne Cup, określana jako “wyścig, który zatrzymuje Australię w miejscu”. Każdy wtedy przestaje robić to co robił i ogląda z uwagą wyścig. Rozgrywany jest on w pierwszy wtorek listopada (dzień ten jest świętem publicznym, dniem wolnym od pracy) w stanie Wiktoria. W wyścigu na dystansie 3200 metrów biorą udział konie co najmniej 3 letnie. Melbourne Cup rozgrywany jest od listopada 1861 roku na torze wyścigowym we Flemington (Melbourne).
Pływanie
Niemal 3,1 miliona Australijczyków pływa regularnie, co czyni pływanie najpopularniejszym sportem w Australii. W kraju tym jest znanych wielu pływaków tj. Ian Thorpe, Susie O`Neill czy Dawn Fraser. Powodem licznych sukcesów i manii pływania było to, że dyscyplina ta była integralną częścią życia społeczeństwa australijskiego. 80% społeczeństwa australijskiego mieszka mniej więcej godzinę jazdy od wybrzeża, a basen jest podstawowym elementem edukacji małych dzieci. Możliwe, że pasja do pływania wynika z położenia geograficznego Australii. W kraju tym panuje gorący klimat, który pozwala na całoroczne pływanie, a także występuje tam wiele plaż i zatoczek, które kuszą do wejścia do wody. Jednakże stanowi to tylko część głębszego kontekstu kulturowego.

Dlaczego Australijczycy tak bardzo kochają ten sport? Wydaje się, że historia australijskiego pływania jest długa i złożona oraz sięga setek lat. Pływanie było ważną częścią życia w Australii jeszcze przed tym, jak osiedlili się tam Brytyjczycy. Pływali już rdzenni Aborygeni, a brytyjscy badacze byli pod wrażeniem ich umiejętności. Australijczycy z pokolenia na pokolenie przekazywali wartość pływania. Jednakże w tym wczesnym okresie pływanie nie było traktowane jako zawody, a jako forma rekreacji. Gdy Brytyjczycy zaczęli osiedlać się w Australii, pływanie szybko stało się dla nich rutyną. Na początku wieku XIX australijski rząd zaczął tworzyć zakazy kąpieli na publicznych plażach. Powodem tego było to, że wielu angielskich imigrantów było bardzo konserwatywnych i uważali za nieprzyzwoite to, że kobiety i mężczyźni widują siebie nawzajem nagimi, nawet podczas pływania. Australijczycy zaczęli budować łaźnie oddzielne dla obu płci, aby mogli pływać rekreacyjnie, co doprowadziło do tego, że Australijczycy stali się nastawieni na współzawodnictwo.

W 1864 roku odbyły się 1. mistrzostwa pływackie z uczestnikami z całego obszaru z Sydney. Już wtedy można było zauważyć, jak bardzo ten sport był popularny w Australii, ponieważ na inaugurację tego wydarzenia przybyło tysiące widzów. Tak właśnie pływanie zaczęło rozpowszechniać się po całej Australii, a naród ten stał się najlepszym na świecie. Na przełomie XIX i XX wieku do Australii należał każdy nowy rekord w pływaniu mężczyzn. Natomiast na początku XX wieku w australijskim pływaniu kobiet dominowała Fanny Durack. Sukcesy te mają zapewne związek z tym, że Australijczycy są uważani za wybitnych w tym sporcie, a także częściowo miały one wpływ na sposób myślenia Australijczyków dotyczącego tej aktywności fizycznej.
SPORT W QUEENSLAND
Najwięcej klubów grających na najwyższych szczeblach rozgrywkowych ma swoje siedziby w Brisbane - wynika to przede wszystkim z wielkości miasta. Nie sposób wymienić wszystkich, ale najważniejsze z nich to:
  • Brisbane Bullets - koszukówka
    Brisbane Broncos - rugby league
    Brisbane Lions - futbol australijski
    Brisbane Roar - piłka nożna
    Brisbane Heat - krykiet
Od 2012 roku w stanie funkcjonuje National Premier League Queensland - liga piłkarska zrzeszająca kluby sportowe grające na nieco niższym szczeblu rozgrywkowym. Obecnie zrzesza 14 klubów, które otrzymują pięcioletnią licencję na grę. Obecnym mistrzem jest drużyna Lions FC z Brisbane.


Obok wspomnianego wcześniej Brisbane Broncos, stan ma jeszcze dwójkę przedstawicieli w National Rugby League. W lidze grają także Gold Coast Titans oraz North Queensland Cowboys z Townsville, największego miasta w regionie North Queensland. Nie da się ukryć, że to właśnie na mecze tej ostatniej drużyny przyjeżdża najwięcej kibiców rugby z Przylądka Koali.
Drużyny w Lorne Bay
Mieszkańcy Przylądka Koali trzymają kciuki za sukcesy wielu lokalnych drużyn sportowych. Poza wspomnianym wyżej North Queensland Cowboys trzymamy tutaj kciuki za:
  • koszykówka - Cairns Taipans - grająca w National Basketball League, na najwyższym szczeblu rozgrywkowym. Drużyna występuje w lidze od sezonu 1999-2000. Drużyna dwukrotnie awansowała do finału rozgrywek, ani razu ostatecznie ich jednak nie wygrywając.
    rugby league - w rozgrywkach stanowych kibicujemy Northern Pride Rugby League Football Club grającemu w Intrust Super Cup - lidze złożonej z 12 klubów z Queensland, jednego z Nowej Południowej Walii oraz jednego z Papui-Nowej Gwinei. W latach 1996-2000 mieliśmy jeszcze jednego przedstawiciela w tej lidze - Cairns Cyclones. Śledzimy również rozgrywki Cairns District Rugby League, amatorskiej ligi, w której rywalizują kluby z różnych dzielnic Cairns. Zrzesza zarówno kluby męskie, jak i żeńskie oraz dziecięce. Jeśli lubisz rugby league i chcesz od czasu do czasu pograć sobie z kumplami, wybierz tych, którzy mieszkają w Cairns, zarejestrujcie się i dajcie z siebie wszystko na boisku!
    rugby union - tu również mamy własną amatorską ligę - Far North Queensland Rugby Union. W lidze występują zespoły np. z Port Douglas i Innisfail oraz różnych miast i miasteczek z rejonu Tablelands.
    piłka nożna - w latach 2013-2018 cieszyliśmy się grą drużyny Cairns FC w rozgrywkach National Premier League Queensland (i napierdzielaniem się na trybunach z kibicami naszych największych lokalnych rywali Northern Fury FC), ale drużynę dopadły problemy finansowe i musiała wycofać się z rozgrywek.
    futbol australijski - Brisbane i Gold Coast mają swoje drużyny w Australian Football League, my mamy u siebie swoją własną ligę! AFL Cairns to półamatorska liga zrzeszająca kluby z okolicznych miast. Cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców. Gazeta The Cairns Post zawsze poświęca jej mnóstwo miejsca na swoich łamach, rozgrywki śledzi również mnóstwo kibiców.
    Gorąco bywa nie tylko na boisku! W wielkim finale 2004 pomiędzy North Cairns Tigers a Port Douglas Crocs, szalona i brutalna bijatyka na ławce rezerwowych wybuchła po tym, jak gracze Tygrysów szarżowali na Crocsów pod koniec hymnu narodowego. Bijatyka nasiliła się, gdy zaangażowali się w nią również kibice. Spowodowało to rozgłos w mediach w całej Australii i wywołało największe dochodzenie w historii futbolu australijskiego. Podżegacz, były zawodnik i trener Tygrysów, Jason Love, został zawieszony na osiem lat (trzy lata za łącznie jedenaście zarzutów wynikających z walki wręcz, w tym uderzenie trzech przeciwników oraz znęcanie się i grożenie sędziom polowym i pięć lat za zniesławienie gry Australian Rules Football w Queensland), a 22 zawodników z North Cairns zostało zawieszonych na łącznie 400 meczów za różne zarzuty w związku z bijatyka. AFL Cairns ogłosił wielki finał „bez rezultatu”.
Przylądek Koali również ma swoją drużynę w tej lidze. Fleas (“Pchły”) to postrach rywali. Grają w niej prawdziwi twardziele z naszego miasta. Masz ochotę do nich dołączyć?
twórcza foka
lorne bay
brak multikont
lorne bay — lorne bay
100 yo — 100 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Sport
dyscypliny wodne

Surfing
Dla Australijczyków surfing jest tak samo ważny, jak dla nas piłka nożna. Ponad 85% mieszkańców rezyduje w odległości zaledwie 50 km od wybrzeża, a taka statystyka obliguje do korzystania z uroków natury. Uprawianie sportów wodnych wpisało się w codzienność tubylców - ich życie bez tych przygód byłoby niekompletne. I choć każde wybrzeże Australii zrzesza miłośników morskich atrakcji, tak ci nieco bardziej zaawansowani poszukują stale tej najlepszej fali - a gdzie taką znaleźć?

Najczęściej wielbiciele długich fal napływają na wybrzeże Gold Coast w stanie Queensland, stolicy surfingu od lat 70. dwudziestego wieku, które od Lorne Bayi oddalone jest o 1820 km. Miejsce to uchodzi zresztą za jedno z najlepszych na całym świecie do uprawiania tego sportu! Z tego powodu w środku miasta można znaleźć wiele szkół, wypożyczalni i sklepów związanych z surfingiem.

Kolejną plażą wartą uwagi jest ta o nazwie Snapper Rocks, odbiegająca od Gold Coast na południe o 30 km. Słynie nie tylko z zaskakująco długich fal (osiągających nawet 2 km), ale też ze zniewalających widoków i piaszczystego dna. To właśnie na niej wolne chwile spędzają australijscy mistrzowie pomiędzy zawodami, sunąc po oceanie na długich deskach, którym zdecydowanie sprzyjają te wody (Snapper Rocks uznawane jest za najlepsze na świecie do pływania właśnie na takiej odmianie desek).

Małą ojczyzną surfingu jest w Australli Bells Beach (znajdujące się ok. 100 km od Melbourne przy wspaniałej Great Ocean Road), na której odbywają się jedne z najstarszych, profesjonalnych zawodów, Rip Curl Pro. Miejsce to dzięki surferom objęte zostało ochroną i ma status rezerwatu.

A jak to jest z surfowaniem na wodach otaczających Lorne Bay? Nie są najlepsze do mknięcia na longboardach, ale wyśmienicie nadają się do pływania na desce z wiosłem lub windsurfingu, gdy wieją pasaty. Jeśli wyruszysz w morską podróż z deską, pamiętaj jednak, że fale i prądy rozrywające są jednym z głównych zagrożeń wokół tego miasteczka, a więc jeśli jesteś nowy w okolicy, przed wybraniem się na tę wycieczkę zapytaj mieszkańców lub ratowników, czy występują wspomniane zagrożenia. Te mogą co prawda pojawić się bez ostrzeżenia, dlatego warto wiedzieć, że najlepszym sposobem na wydostanie się z nich, jest pozostanie na desce i niewiosłowanie pod prąd. Należy jednak poczekać, aż wyrwa się wyczerpie, a następnie popłynąć do miejsca, w którym łamią się fale. Ponadto, słonowodne krokodyle zamieszkują Morze Koralowe wzdłuż wybrzeża Queensland i są obecne w niektórych obszarach na plaży w pobliżu Przylądka Koali. Unikaj więc miejsc, które mają znak przedstawiający krokodyle, surfowania w pobliżu wlotów rzek, a także spacerów wzdłuż obszarów plaży, na której rosną namorzyny. Meduza Box i Irukandji okupują wody u wybrzeży miasteczka od listopada do marca, więc najlepiej będzie zrezygnować z surfowania w tych miesiącach. Jeśli plaża ma tabliczki informujące, że jest zamknięta, dla własnego bezpieczeństwa nie wybieraj się w jej okolice.

Mieszkańcy Przylądka Koali najczęściej wyruszają na surfing do okolicznych miasteczek, na przykład Cow Bay, oddalonego o półtorej godziny lub na kilka najpopularniejszych plaż: Kewarry[/b][/gr] (niecała godzina), Ellis (czterdzieści minut) i Wonga Beach (pół godziny drogi samochodem).

A może gonitwa za najwspanialszymi falami niekoniecznie cię interesuje? Dopiero zaczynasz z surfingiem i przydałyby ci się drobne rady? Instruktorzy surfingu na pewno odpowiednio cię przygotują, dbając o twoje bezpieczeństwo, ale warto pamiętać, że początkującym osobom sprzyja brak wiatru na wodzie, a im mniej skał na dnie i przy brzegu, tym zdecydowanie bezpieczniej (upadek na skały czy rafę może być szalenie niebezpieczny, tym bardziej że cofające się fale będą ciągnąć cię po dnie w sposób okropnie brutalny, dlatego pamiętaj o ochronie głowy rękami). Jeśli grunt jest stały, należy wiedzieć, gdzie są raptowne podwodne wypłycenia, np. duże kamienie. Większą ostrożność należy zachować przy cyplach, gdzie prądy są zwykle silniejsze, a w miejscach, gdzie widoczna jest biała smuga piany o znacznej długości, prostopadła do brzegu, występuje zazwyczaj tzw. rip, czyli prąd wyciągający, który początkujący surferzy powinni omijać, jednak spokojnie - zazwyczaj plaże są patrolowane przez członków organizacji Surf Life Saving Australia. Podczas surfowania, należy także stale kontrolować pozycję swojej deski - nie można dopuścić do sytuacji, w której ta znajdzie się przed tobą, między twoim ciałem a zbliżającą się falą. Powinna spoczywać z boku lub z tyłu, wtedy nie stwarza dla ciebie zagrożenia, ale warto mieć także na uwadze bezpieczeństwo towarzyszących osób. Przed wejściem do wody musisz poczekać na odpowiedni moment - w czasie przypływu fale, które rozbijają się o brzeg, mogą cię porwać i uszkodzić, dlatego, kiedy będzie trochę spokojniej, wbiegnij do morza/oceanu. Jednym z najczęściej popełnianych błędów przez początkujących surferów jest także zakładanie smyczy na przednią nogę (leash przyczepiana nad kostką, by deska nie odpłynęła, gdy z niej spadniemy), gdyż ta zawsze zawiązana powinna być na tylnej łydce, a także (choć nieco trudno w to uwierzyć) smarowanie waxem spodu deski. Woskiem zawsze smarujemy powierzchnię, na której stawiamy stopy, by uchronić je od ślizgania się i ułatwić nam złapanie równowagi. Należy też pamiętać o dobrym kremie z filtrem i wybieraniu raczej pianek, zamiast bikini - to może ulec naciskowi fali i przenieść się na całkiem inną część ciała lub po prostu zgubić się gdzieś w wodzie. Panowie także powinni rozważyć odzianie się w koszulkę z lycry, chroniąc się tym samym przed niechcianą depilacją klatki piersiowej (przez wosk zalegający na powierzchni deski), a także przed otarciami, jakich można doznać podczas leżenia na desce.
kite surfing
arunki do kitesurfingu w Przylądku Koali są idealne przez większość roku - główny sezon kitesurfingowy rozpoczyna się zwykle pod koniec kwietnia i trwa do początku grudnia, ale pasaty mogą wiać przez cały rok. Sierpień jest zwykle najchłodniejszym i najbardziej wietrznym miesiącem w roku. Plaża leżąca przy miasteczku jest idealnie nachylona, ​​aby zapewnić całkiem niezawodny strumień krzyżujących się z brzegiem wiatrów południowo-wschodnich. Popularną szkołą kitesurfingu jest Windswell Kitesurfing mieszcząca się niedaleko Przylądka, w Port Douglas. Podczas uprawiania tego sportu należy jednak uważać na meduzy, płaszczki, rekiny i krokodyle, które są tak samo poważnym zagrożeniem, jak w przypadku zwykłego surfingu.
Kajakarstwo
Pływanie kajakiem lub canoe to świetny sposób na odkrywanie obszarów morskich i wodnych w Przylądku Koali. Wiosłuj nad Wielką Rafą Koralową wczesnym rankiem, a zobaczysz delfiny, żółwie zielone i orły morskie. Większość spływów kajakowych zajmuje około pół dnia, więc nie obciążaj ramion zbyt mocno, jeśli nigdy wcześniej tego nie robiłeś.
Przedstawimy tu także trzy inne najlepsze miejsca do kajakarstwa, odbiegające nieco od naszego miasteczka:
Wyspa Świętej Heleny jest rajem dla miłośników sportów wodnych i wędkarzy, a więc zdecydowanie warta odwiedzenia. Wystrzel więc swój statek z Manly nad zatoką Brisbane, kierując się na wyspę St Helena - miejsce pierwszej kolonii karnej w Australii, na całodniową eksplorację przed powrotem na kontynent.
A może Brown Lake na North Stradbroke Island, potocznie nazywana przez mieszkańców Straddie, przypadnie ci do gustu? Jest ukochaną nadmorską ucieczką dla wielu mieszkańców stanu Queensland. Wejdź więc czym prędzej na pokład swojego kajaka i wędruj wzdłuż namorzynów Amity Point, do krystalicznie czystych wód Point Lookout, Shag Rock i Myora Springs.
Kolejnym miejscem wartym uwagi jest także przepiękny górski potok spływający z najwyższego szczytu Queensland, jaki tworzy Babinda Creek w pobliżu Cairns. Przylegający do potężnego Mt Bartle Frere, ten odcinek krystalicznie czystej wody otoczony lasem deszczowym jest domem dla wielu ryb, żółwi, a nawet dziobaków i jest ulubionym miejscem rodzin.
PADDLEBOARDING
Aby całkowicie zmienić przybrzeżną scenerię Przylądka Koali, zabierz deskę do wiosłowania i udaj się w dół rzeki Mossman, przez bujny las deszczowy Mossman Gorge. Przebywanie w naturalnym środowisku nietypowych stworzeń, takich jak kangury drzewne, agamy wodne i dziobaki, to surrealistyczne przeżycie, które masz szansę doświadczyć, wiosłując wzdłuż wąwozu. Jeśli jesteś nowicjuszem w paddleboardingu, nie martw się, wszystkie wycieczki SUP obejmują lekcję umiejętności i sesję treningową z wykwalifikowanym instruktorem, który sprawi, że będziesz pływać na wodzie w ciągu kilku minut, a podczas wyprawy robione są częste przerwy na odpoczynek, by nie była ona zbyt męcząca.


Rafting
Jeśli kajakarstwo i pływanie na pokładzie deski wiosłowej są zbyt łagodne dla Twojego ducha przygód, udaj się do Cairns, gdzie możesz dołączyć na rafting po rzece Tully.
Przy okazji zwiedzisz piękne okolice Queensland, ponieważ bystrza znajdują się dwie godziny od Cairns, ale warto wybrać się na wycieczkę ze względu na niesamowity zastrzyk adrenaliny, który można uzyskać, pędząc w dół rzeki w nadmuchiwanym pontonie. Rafting to sport ekstremalny, więc nie dla każdego. Aby wziąć w nim udział, musisz być sprawny i zdrowy.
skutery wodne
W Przylądku Koali jest kilka miejsc, w których można wypożyczyć skutery wodne na pół do godziny i wyruszyć w samotną podróż, aby cieszyć się szaleństwem nad Morzem Koralowym. Możliwe jest również dołączenie do wycieczek, które wychodzą na Wielką Rafę Koralową lub wyspę Snapper w celu obserwowania żółwi.
AQUA JETPACK FLYING
Czy podczas oglądania filmów o superbohaterach zawsze marzyłeś, by wznieść się w powietrze tak swobodnie, jak oni? Jeśli tak, mamy dla ciebie dobrą wiadomość - dzięki urządzeniu opracowanemu w Australii w 2012 roku, opartemu na tym używanym w filmie o Jamesie Bondzie, jest to możliwe! Może nie będzie to wyglądać tak spektakularnie i zgrabnie jak we wspomnianych filmach fantastycznych, bo napędzany będziesz dwoma silnymi strumieniami wody przymocowanymi do pleców, ale z pewnością będzie to warte doświadczenia i niezapomniane przeżycie. Wystarczy zapiąć 5-punktowe pasy bezpieczeństwa, nałożyć kask, kierować się wskazówkami instruktora i już możesz rozkoszować się podniebnymi podróżami, mknąc na plecaku odrzutowym! Co więcej, wcale nie musisz szukać daleko - najpopularniejsze lokalizacje Jetpack Adventures leżą właśnie w stanie Queensland, w tym właśnie w Lorne Bay.
twórcza foka
lorne bay
brak multikont
lorne bay — lorne bay
100 yo — 100 cm
Awatar użytkownika
about
Oh won't you come with me where the ocean meets the sky
And as the clouds roll by we'll sing the song of the sea
Nurkowanie
na Wielkiej Rafie Koralowej

wprowadzenie
Kiedy najlepiej wybrać się na przygodę podwodną, zwaną nurkowaniem? Dozwolone jest to przez cały rok, jednak najlepsze warunki na Wielkiej Rafie panują od września do początku grudnia. Pogoda nie jest jednak tak problematyczna w tej kwestii, jak czas, który należy poświęcić na badanie zakamarków rafy - popularne są tzw. safari nurkowe, które trwać mogą nawet ponad tydzień. Oferują one zazwyczaj śniadanie, lunch, prywatnego instruktora, dbającego o twoje bezpieczeństwo pod wodą, a także spotkanie z biologiem, a koszty nie są wcale tak duże, jeśli pod uwagę bierze się wspomniane wyżej, dodatkowe udogodnienia. Oferta hotelowa na tym wybrzeżu jest także bardzo bogata i oprócz najpopularniejszych miejscowości jak Cairns, czy też Port Douglas, można zatrzymać się w jednym z apartamentów, które oferują luksusowe hotele na prywatnych wyspach. Z pewnością warto wybrać się na tę dość długą wycieczkę, gdyż jedne z najlepszych części Wielkiej Rafy Koralowej znajdują się daleko od lądu - jeśli jesteś w stanie poświęcić na podwodną przygodę wyłącznie jeden dzień, zwiedzisz tylko mniejszą część rafy, nie tak wspaniałą, jak jej dalsze zakątki. Jednodniowe wycieczki są organizowane w Przylądku Koali, skąd płynie się np. na Cod Hole, a dłuższe safari umożliwiają zwiedzenie miejsc tak niesamowitych, jak Osprey Reef (najlepsza część to North Horn, który słynie z zamieszkującej je populacji rekinów), czy rafa Bougainville. Firm organizujących takie wyprawy jest od groma, jako że osobom niedoświadczonym w tej dziedzinie zdecydowanie odradza się podobne wycieczki na własną rękę.
  • A czym jest snorkeling?
Formą obserwacji życia wodnego dla osób, które boją się, nie chcą lub nie mogą nurkować. I choć wiele osób uważa, że ten sposób podziwiania rafy nie dorównuje swobodnemu pływaniu wśród niej, tak jest to nieprawdą - Australia kryje w sobie wiele godnych uwagi, płytkich ogrodów koralowych. Wyspa Lizard i Wyspa Heron są popularnymi i wspaniałymi miejscami do snorkelingu.
Inner Reef

Obszar Rafy Wewnętrznej (Inner Reef) - zawiera mniejsze obszary oraz piaszczyste zatoki z otaczającą ją rafą. Zlokalizowana jest najbliżej wybrzeża, a więc szybko można się do niej przedostać, co sprawia, że preferują ją osoby niemogące poświęcić na eksplorację wodnego świata zbyt wiele czasu. Widoczność będzie znacznie niższa, niż w Rafie Zewnętrznej, jednak mimo tego jest wspaniałym przeżyciem dla początkujących osób, uprawiających tam snorkeling lub płytkie nurkowanie. Życie podwodne można podziwiać również z łodzi ze szklanym dnem.
  • Michaelmas Cay - to park narodowy i chronione sanktuarium dla wędrownych ptaków morskich. Na przełomie XIX i XX wieku wyspa była wykorzystywana przez zbieraczy ogórków morskich (Beche-de-mer) oraz do wydobywania guana. W 1937 roku została uznana za rezerwat fauny i formalnie parkiem narodowym została okrzyknięta w 1975 roku. Cay ma znaczenie kulturowe dla miejscowej ludności rdzennej Gungandji, Mandingalbay-Yidinji i Yirriganydji. Rafa piaskowa, która nas interesuje, jest mała i porośnięta roślinnością. Została utworzona przez nagromadzenie połamanych korali, muszli i pozostałości wapiennych glonów, nieustannie wylewanych z rafy przez prądy.
    Upolu Cay - piękna formacja koralowa otoczona krystalicznie czystą turkusową wodą. Jest to ruchomy, zmieniający się system: jego kształt i wielkość modyfikują się wraz z działaniem prądów, wiatru i fal. W pewnych warunkach, gdy Cay jest widoczna i pozwalają na to warunki, zwiedzający mogą na niej wylądować.
    Green Island - ta tropikalna wyspa jest parkiem narodowym i domem dla ponad 120 rodzimych gatunków roślin, kolorowych ptaków, a otoczona jest ogrodami koralowymi oraz bogatym życiem morskim zachęcającym do odkrycia. To jedyna rafa koralowa na Wielkiej Rafie Koralowej, na której rośnie las deszczowy!
Outer Reef

Obszar Rafy Zewnętrznej (Outer Reef) - obejmuje mniejsze, jednak liczne części rafy w pobliżu Cairns, które oferują szeroki wybór atrakcji dla nurków. Jest odizolowana od lądu, a dotarcie do niej zajmuje szybkim łodziom ok. 90 minut. Występuje tu znacznie wyższy stopień różnorodności biologicznej z ławicami ryb zamieszkujących koralowce, a także rekinami pelagicznymi i rafowymi. Średnia głębokość miejsca nurkowego wynosi tutaj 15m. Wycieczki w te miejsca trwają co najmniej 3 dni, a odbywają się na tzw. “pływających hotelach” - sporych rozmiarów statkach, przemieszczających się z jednej rafy do drugiej.
  • Norman Reefs - słynie z pięknych i różnorodnych koralowców oraz kanionów koralowych, takich jak Secret Garden i Turtle Bay. Jest także znana z szerokiej różnorodności ryb, od rekinów rafowych po amphiprioninae, mątwy i pstrągi koralowe, a także żaglowce (angelfish). To miejsce nurkowe zawiera żyjące w jaskiniach ślimaki nagoskrzelne i pipefish oraz brzytwy kopiące się w piasku. Możesz nawet zauważyć przyjaznego olbrzymiego wargacza maoryskiego.
    Saxon Reefs - zawiera spokojne laguny idealne do obserwowania ryb i koralowców podczas nurkowania z rurką, a także słynne koralowe "góry" Twin Peaks, gdzie głębsze nurkowanie daje szansę dostrzeżenia gatunków takich jak rekiny rafowe, trevally, duży dorsz i mureny.
    Hastings Reefs - korale pokrywają dużą część tej rafy o powierzchni 10 km², a nawet można je zobaczyć w jaskiniach. Na krawędziach znajdują się ławice niesamowitych gatunków ryb, takich jak motylice, a także małże, żółwie i małe rekiny rafowe.
Ribbon Reef

Obszar Rafy Wstążkowej (Ribbon Reef) - to oszałamiający łańcuch 10 pojedynczych raf, wybiegających daleko na północ w kierunku Nowej Gwinei. Rozpościera się od wschodu wyspy Lizard, aż do północy Cairns. Swą nazwę zawdzięcza wydłużonym ciałom rafy, biegnącym wzdłuż wybrzeża równolegle do szelfu kontynentalnego. Uznawany jest za najbardziej dziewczy ekosystem Wielkiej Rafy Koralowej, sprzyjający wzrostowi koralowców i wspierający bogate życie morskie. Jest to obszar najlepszy do nurkowania, jednak dostępny wyłącznie dla kilku łodzi, dodatkowo wyłącznie dla doświadczonych nurków, po kursie zaawansowanym, ponieważ głębokość sięga ponad 30m. Wycieczki oferują możliwość pływania z płetwalami karłowatymi podczas sezonu lęgowego trwającego od czerwca do września.
  • Cod Hole - jak nazwa wskazuje jest miejscem, w którym spotykane są ogromne (nawet 60kg) dorsze z gatunku giant cod hole. Nurków czeka bliskie spotkanie z tymi okazami, gdyż są one przyzwyczajone do otrzymywania pokarmu od ludzi. Karmienie zwabia także inne gatunki morskie takie jak rafowe groupery, lucjany, rogatnice czy ostroboki.
    Steve’s Bommie - zakres mieszkających tam gatunków jest szeroki, między innymi muszla pilnikowa, węgorze, kraby, ślimaki nagoskrzelne i krewetki modliszkowe. W szczelinach można nawet znaleźć ośmiornicę lub rekina Wobblegonga zakamuflowanego. Ciekawy jest też powód nadania rafie takiej nazwy - tytułowy Steve jest podobno legendarnym nurkiem (z kolei także szefem kuchni, nurkiem swobodnym i przewodnikiem), który zakochał się w tym miejscu i w nim też zginął. Na 25 metrach znajduje się nawet tablica upamiętniająca go.
    Agincourt - to seria wielu mniejszych raf z co najmniej 16 różnymi miejscami do nurkowania. Kanały oferują ciekawe przepływy i jaskinie, a Ogrody słyną z wyjątkowej obfitości jaskrawych ryb rafowych. Blue Wonder to zapierające dech w piersiach nurkowanie przy ścianie na głębokość ponad 40 metrów, podczas gdy Nursery Bommie to spektakularny szczyt, na którym ryby pelagiczne gromadzą się, by żerować.
Ciekawostki:
Niezależnie od formy podziwiania wodnego świata, oprócz ceny wycieczki należy zapłacić „podatek rafowy” w wysokości 20 USD za osobę.
Wokół Wielkiej Rafy Koralowej, zazwyczaj od listopada do maja, można spotkać niebezpieczne meduzy, których użądlenie grozi śmiercią.
Standard nurkowań w Australii, jeśli chodzi o bezpieczeństwo i wyposażenie, jest bardzo wysoki. Należy zabrać ze sobą logbook, certyfikat i adapter do zaworów typu INT.
Podczas snorkelingu należy pamiętać o dobrym kremie z filtrem i koszulce chroniącej przed poparzeniami słonecznymi.
twórcza foka
lorne bay
brak multikont
Zablokowany